Mas Caldes
Zo vertrouwd, die Vichy Catalan. Elke keer als ik in deze streek ben en mijn eerste fles bronwater drink, voel ik me thuis. Ook nu staat er een voor mijn neus. âHoe wil je je eitje, Eliza?â Eigenaar Chris geeft mijn bestelling door aan zijn vrouw Hellen en schuift aan, terwijl zijn vrolijke hond Happy kwispelend komt aangelopen. âHoe was de tocht langs de Costa Brava gistermiddag? Vond je het wandelpad langs de kust mooi?â Mooi⦠Dat is een understatement. Ik begin enthousiast te vertellen over wat ik allemaal op mijn route ben tegengekomen. Chris lacht vrolijk, hij voelt als voormalig hotel professional goed aan wat zijn gasten willen. âDan ben je vast benieuwd naar wat ik vandaag voor jou in petto heb, bereid je maar voor op een fijne proeverij en een picknick op een schitterend wijnlandgoed". Ik word er helemaal enthousiast van, er is hier in de omgeving zoveel leuks te zien en te doen. De lunch laatst op de PGA-golfbaan om de hoek heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de prachtige 18-holes, misschien komt het er nog van. Gelukkig ben ik hier nog een paar dagen, want er staat me een bezoek aan het gezellige Girona te wachten en van de week hebben Chris en Hellen voor mij een privéwandeling door Barcelona georganiseerd. âWist je trouwens dat dat bronwater hier uit het dorp komt?â Terwijl Hellen een bakje vers fruit en een bord dampend roerei met toast voor m'n neus zet, neem ik een slok water en ik zucht tevreden, wat een bijzondere plek!
€ 335.00
Catalonië Caldes de Malavella Logies en ontbijt
Casa Vale da Rainha
´Eliza, kan je ons niet eens meenemen naar één van je ontdekkingen?' vroeg een goede vriend laatst. Met een brede grijns stemde ik toe. Ik wist meteen welk plekje ik ze zou laten zien. Casa Vale da Rainha: een oud, maar prachtig huis waar ik afgelopen zomer helemaal tot rust ben gekomen. Mijn vrienden slaan een kreet van enthousiasme als we na een heerlijke autorit aankomen. Het uitzicht op de bergen en de vallei is schilderachtig. Dit gaat nooit vervelen! Tevreden klim ik in een hangmat. Net als ik mijn ogen sluit voel ik spetters op mijn gezicht. Het zwembad hebben ze dus al ontdekt! 'Iemand een drankje?' hoor ik een vriendin vragen. Dit komt wel goed, zucht ik. Bij Casa Vale da Rainha komt het altijd goed.
€ 335.00
Algarve Portimao Logies
Monte do Casarão
Stel: je zoon gaat filosofie studeren in Portugal en stiekem droom je ook over een leven in de zon. En tijdens een van je bezoeken stuit je op een berg met zo'n typische Alentejo-boerderij met witte muren en blauwe kozijnen te midden van een grote eucalyptusplantage⦠Je ziet jezelf er zitten, uitkijkend over de bergen. En wat doe je dan? Je pakt je biezen en gaat je zoon achterna. Ik heb het over Wynand en Nel en hun wonderschone plek: Monte do Casarão.
'Als je het hebt over een familieband!' lach ik als ik het Nederlandse stel zie. Een paar jaar geleden gingen ze hun zoon achterna naar Portugal. Maar niet de Algarve deed hun hart sneller kloppen: het was de provincie Alentejo. 'Hier is het mooier, rauwer én ruiger,' lacht Wynand. 'We waren direct verkocht.' Op het terrein sieren zes gastverblijven, allen op hun eigen berg. 'Authentieker dan dit wordt het niet', lacht hij als we samen rondlopen. De witte Alentejo-boerderijtjes, met hun grote leefterras en buitenkeuken, sieren in de zon. Wynand begint te vertellen over het buitenleven en de stilte. 'Je plugt uit en laat je onderdompelen in het Portugese landleven.'
Na die rondleiding heb ik natuurlijk ook mijn biezen gepakt, een paar goede vrienden gebeld en ingecheckt in een van de sfeervolle boerderijtjes van Monte do Casarão. Vaak genieten we hier 's avonds op het terras van de sterrenhemel, eten we binnen in de woonkeuken of onthaasten we bij de open haard. En pas bij het zoutwaterzwembad kom ik de andere gasten tegen. Waar een familieband je wel allemaal niet kan brengen, bedenk ik me. En lachend plug ik nog wat verder uit terwijl de zon langzaam achter mijn eigen berg zakt.
'Als je het hebt over een familieband!' lach ik als ik het Nederlandse stel zie. Een paar jaar geleden gingen ze hun zoon achterna naar Portugal. Maar niet de Algarve deed hun hart sneller kloppen: het was de provincie Alentejo. 'Hier is het mooier, rauwer én ruiger,' lacht Wynand. 'We waren direct verkocht.' Op het terrein sieren zes gastverblijven, allen op hun eigen berg. 'Authentieker dan dit wordt het niet', lacht hij als we samen rondlopen. De witte Alentejo-boerderijtjes, met hun grote leefterras en buitenkeuken, sieren in de zon. Wynand begint te vertellen over het buitenleven en de stilte. 'Je plugt uit en laat je onderdompelen in het Portugese landleven.'
Na die rondleiding heb ik natuurlijk ook mijn biezen gepakt, een paar goede vrienden gebeld en ingecheckt in een van de sfeervolle boerderijtjes van Monte do Casarão. Vaak genieten we hier 's avonds op het terras van de sterrenhemel, eten we binnen in de woonkeuken of onthaasten we bij de open haard. En pas bij het zoutwaterzwembad kom ik de andere gasten tegen. Waar een familieband je wel allemaal niet kan brengen, bedenk ik me. En lachend plug ik nog wat verder uit terwijl de zon langzaam achter mijn eigen berg zakt.
€ 335.00
Algarve Sao Teotonio Logies
Porfyrios Country House
Ik zit met mijn goede vrienden Klea en Andreas aan het zwembad in de zon. Klea en Andreas zijn de eigenaren van het Porfyrios Country House, een voormalig dorpshuis uit 1840. Toen Klea en Andreas de oude ruïne zagen, twijfelden ze geen moment en kochten ze het oude pand. Ze maakten traditionele appartementen voor hun gasten. Ik neem een frisse duik in het zwembad. Al dobberend vertelt Andreas over de geschiedenis van de streek. 'Cyprus is de geboorteplek van de Griekse godin Aphrodite.' Andreas vertelt en ik glimlach. Hij heeft het over de Godin van de liefde en schoonheid. Andreas en ik lijken op elkaar. Ik moet denken aan een van mijn favoriete zinnen die een oude Griekse man ooit tegen me zei: 'To walk the way, is to know the way it was.' Klea loopt het terras op met een dienblad vol meze en wijn. Ik klim het zwembad uit en proost met mijn twee vrienden. 'Op het leven en het verleden.' Vol leven proosten we terwijl de zon langzaam rood kleurt.
€ 338.00
Cyprus Choirokoitia Logies
Neo Chorion Village Houses
Schoonheid te over hier. 'Want als je eert wat het land je geeft, dan kun je je geluk niet op.' Mijn goede vriend Alecos houdt van 'zijn' Cyprus, zoals Cyprus van zijn inwoners houdt. Ik verbaas me altijd over het samenspel van dit land en haar mensen. En het leuke is: je gaat vanzelf met dezelfde bewondering naar het land kijken. Ik glimlach, want vanaf mijn balkon van de Neo Chorion Traditional Village Houses had ik niet gedacht dat ik met deze Cypriotische euforie de zonnige dag langzaam in een mooie avond zou zien veranderen.
Ik moet denken aan het begin van deze dag: Alecos en ik begonnen vroeg in de ochtend in het natuurpark Amakas. De zon kwam prachtig op, de nevel hing nog over de groene pracht en alles wat je hoorde waren onze voetstappen en de vogels. In de middag liep ik het dorpje Neo Chorion binnen en het leek wel alsof ik een openluchtmuseum binnenwandelde. Oude dametjes zaten achter een eeuwenoud houten apparaat waarmee ze schitterende gekleurde matjes maakten. Oude heertjes liepen hun dagelijkse rondje door het dorp. Genieten was er aan de orde van de dag.
In een zijstraatje bestelde ik een koffie bij een kafenion. 'Aangenaam, George Michael', en in één adem vertelde de eigenaar het verhaal dat hij waarschijnlijk al tig keren had verteld. Nee, geen familie van en 'Nee ook niet de beroemde zanger', maar wel het bewijs dat de echte George Michael Cypriotische roots heeft! Ik vond deze 'nep George' eigenlijk veel leuker, helemaal toen hij me vertelde over zijn traditionele huisjes vlakbij in de straat. Ik stond meteen op en glimlachte. Alecos voegde nog lachend in het Cypriotisch toe dat er niks anders opzat dan met me mee te lopen.
Dus liepen we even later samen naar zijn vijf villages houses. Prickly Pear, Fridays House, Melissi Cottage, Villa Kirithra en Kipseli Cottage: elk huis had zijn eigen naam. Verscholen achter een prachtige traditionele stenen muur, openden we één voor één de deuren van de huisjes. De gerenoveerd dorpshuisjes zijn verworden tot prachtige traditionele villa's. Privévilla's welteverstaan, want elk huisje heeft een eigen entree, tuin en een heerlijk privézwembad! En wat een sfeer, die ruimte! Hier ga ik de komende dagen blijven, besloot ik. Fridays House it is, want ik wilde voorlopig nog niet weg. Ik begon eindelijk een beetje te kijken zoals de Cyprioten hun land bewonderen.
En hier zit ik dus. Vanaf mijn balkon speur ik over de zee in de verte; in de haven van Litchi varen de boten naar huis, de lichtjes gaan aan en bedenk ik me: schoonheid te over hier, gewoon een kwestie van goed kijken naar wat het land je geeft.
Ik moet denken aan het begin van deze dag: Alecos en ik begonnen vroeg in de ochtend in het natuurpark Amakas. De zon kwam prachtig op, de nevel hing nog over de groene pracht en alles wat je hoorde waren onze voetstappen en de vogels. In de middag liep ik het dorpje Neo Chorion binnen en het leek wel alsof ik een openluchtmuseum binnenwandelde. Oude dametjes zaten achter een eeuwenoud houten apparaat waarmee ze schitterende gekleurde matjes maakten. Oude heertjes liepen hun dagelijkse rondje door het dorp. Genieten was er aan de orde van de dag.
In een zijstraatje bestelde ik een koffie bij een kafenion. 'Aangenaam, George Michael', en in één adem vertelde de eigenaar het verhaal dat hij waarschijnlijk al tig keren had verteld. Nee, geen familie van en 'Nee ook niet de beroemde zanger', maar wel het bewijs dat de echte George Michael Cypriotische roots heeft! Ik vond deze 'nep George' eigenlijk veel leuker, helemaal toen hij me vertelde over zijn traditionele huisjes vlakbij in de straat. Ik stond meteen op en glimlachte. Alecos voegde nog lachend in het Cypriotisch toe dat er niks anders opzat dan met me mee te lopen.
Dus liepen we even later samen naar zijn vijf villages houses. Prickly Pear, Fridays House, Melissi Cottage, Villa Kirithra en Kipseli Cottage: elk huis had zijn eigen naam. Verscholen achter een prachtige traditionele stenen muur, openden we één voor één de deuren van de huisjes. De gerenoveerd dorpshuisjes zijn verworden tot prachtige traditionele villa's. Privévilla's welteverstaan, want elk huisje heeft een eigen entree, tuin en een heerlijk privézwembad! En wat een sfeer, die ruimte! Hier ga ik de komende dagen blijven, besloot ik. Fridays House it is, want ik wilde voorlopig nog niet weg. Ik begon eindelijk een beetje te kijken zoals de Cyprioten hun land bewonderen.
En hier zit ik dus. Vanaf mijn balkon speur ik over de zee in de verte; in de haven van Litchi varen de boten naar huis, de lichtjes gaan aan en bedenk ik me: schoonheid te over hier, gewoon een kwestie van goed kijken naar wat het land je geeft.
€ 338.00
Cyprus Neo Chorion Logies
Casa Rural La Casota
Midden in de vallei, op de oude weg tussen Campell en Fleix en aan de voet van de Cavall Verd, vond ik de magische wereld van Joaquina. Ik bleef me er verbazen over de natuur die liet zien wat voor krachten ze bezat. En over de vergezichten. 'Kijk daar in de verte ligt Ibiza.' En ook de eeuwenoude gebouwen, én de magie van Finca la Casota grepen me. Het is er, hoe zal ik het zeggen: hemels.
Vanochtend besloten mijn goede vriend Jorge en ik om te gaan wandelen. We waren wakker geworden met het mooiste uitzicht en dachten: daar willen we lopen. Maar na een dag genieten, staan we nu in het dorpje. Wat is de weg terug? Gelukkig is de goedgemutste Joaquina hier net zo beroemd als bij haar gasten. 'De smalle straatjes uit en dan om de berg. Daar ligt het verscholen', wijst een van de bewoners op het bankje in de schaduw. En terwijl we rustig naar boven klimmen, denk ik aan die prachtige plek die in de 12e eeuw al dienstdeed als strategisch uitkijkpunt voor andere kastelen in de regio. Af en toe droom ik er weg naar de 17e eeuw en zie alle eeuwenoude gebouwen waarin ik nu rondloop, dienstdoen in vervlogen tijden. Ik ruik de rozijnen die vroeger in het huis lagen te drogen en als ik goed luister, hoor ik de eeuwenoude stenen de mooiste verhalen vertellen. Te midden van een natuurgeweld van de hoogste orde.
En dan zie ik de finca opdoemen. Een ezel, de kat en wat kippen pruttelen voorbij over het terrein. Joaquina had al gehoord dat we onderweg waren en dus is ze alvast wat gaan maken in haar restaurant. 'Want bewegen, doet eten.' Ik puf nog na en kijk rond. 'Daar wilden we lopen, hier willen we zijn,' fluister ik zacht en glimlach.
€ 340.00
Alicante Vall de Laguar Logies
Casas de Montejaque
Gemoedelijk, stijlvol en witter dan wit! Als ik het dorpje Montejaque binnen rijd, kijk ik mijn ogen uit en voel ik direct nieuwe energie opborrelen. Wat is het hier mooi! Het dorpje ligt in een bergkom en de indrukwekkende bergen van Ronda steken prachtig af tegen de strakblauwe lucht. Verderop zie ik overal witte huisjes. Wat een contrast in kleuren! Ik stop even om enkele foto's te schieten, want dit beeld wil ik koesteren en straks mee nemen naar Nederland. De stralende zon doet er nog een schepje bovenop en brengt mij direct helemaal in de typische sfeer van Andalusië.
Dat gevoel wordt nog sterker als ik bij Casa de Montejaque hartelijk wordt ontvangen door Isabel, die als échte local niet raakt uitgepraat over Montejaque. In vloeiend Spaans vertelt zij mij alles over zijn 'casas' en dat de naam Montejaque eigenlijk 'Lost Mountain' betekent. Het maakt mij niet uit: ik weet nu al dat ik mij hier niet 'lost' ga voelen. Zij overlaadt mij met leuke tips voor activiteiten en uitstapjes. 'Hou je van wandelen en paardrijden? Of mountainbiken? Dan zit je hier goed. Je kunt bij mij elk moment om een fiets komen vragen om ons mooie binnenland te gaan ontdekken!'. Ik lach, pak mijn bagage en besluit mijn appartement op te zoeken. Vanaf mijn terras heb ik uitzicht op de mooie tuin, het ruime zonneterras met ligstoelen en het zwembad. Zal ik nog snel even een duik nemen? Ik doe het toch maar niet, want de vele tips van Isabel blijven maar in mijn hoofd zitten. Ik plof neer op de bank, pak mijn notitieblok en maak vast mijn schema voor deze week: Ronda bezoeken, slenteren door de nauwe en steile straatjes van Montejaque, vogels en andere dieren spotten in het natuurpark Sierra de Grazelema, wandelen en natuurlijk ga ik ook paardrijden. Het wordt best een druk weekje, maar ik heb er ongelooflijk veel zin in!
Dat gevoel wordt nog sterker als ik bij Casa de Montejaque hartelijk wordt ontvangen door Isabel, die als échte local niet raakt uitgepraat over Montejaque. In vloeiend Spaans vertelt zij mij alles over zijn 'casas' en dat de naam Montejaque eigenlijk 'Lost Mountain' betekent. Het maakt mij niet uit: ik weet nu al dat ik mij hier niet 'lost' ga voelen. Zij overlaadt mij met leuke tips voor activiteiten en uitstapjes. 'Hou je van wandelen en paardrijden? Of mountainbiken? Dan zit je hier goed. Je kunt bij mij elk moment om een fiets komen vragen om ons mooie binnenland te gaan ontdekken!'. Ik lach, pak mijn bagage en besluit mijn appartement op te zoeken. Vanaf mijn terras heb ik uitzicht op de mooie tuin, het ruime zonneterras met ligstoelen en het zwembad. Zal ik nog snel even een duik nemen? Ik doe het toch maar niet, want de vele tips van Isabel blijven maar in mijn hoofd zitten. Ik plof neer op de bank, pak mijn notitieblok en maak vast mijn schema voor deze week: Ronda bezoeken, slenteren door de nauwe en steile straatjes van Montejaque, vogels en andere dieren spotten in het natuurpark Sierra de Grazelema, wandelen en natuurlijk ga ik ook paardrijden. Het wordt best een druk weekje, maar ik heb er ongelooflijk veel zin in!
€ 340.00
Andalusië Montejaque Logies
Quinta do Tagus Village
'Het is hier echt genieten! Ik zit nu bij het zwembad naast de eeuwenoude quinta waar ik logeer. De zon schijnt alle dagen vol op en â¦' ik hoor de voetstappen van Tiago dichterbij komen en stop met schrijven. 'Eliza, heb je al plannen voor vandaag?' De vriendelijke Portugees grijnst breed. Niets is hem teveel. Sinds ik hier ben, ontbreekt het me nergens aan. Elke ochtend geniet ik van een heerlijk ontbijt en daarna ligt de wereld aan mijn voeten.
Mijn ogen glijden over de rivier. Een stukje verder ligt Lissabon. Eigenlijk had ik voor vandaag nog geen plannen. 'Weet je wat', zeg ik tegen Tiago. 'Ik heb wel zin in een massage.' Lachend staat hij op. 'Komt voor elkaar. Ik zal een reservering voor je maken.' Tevreden pak ik het kaartje voor een van mijn goede vrienden en schrijf verder. 'â¦het ontbreekt me hier aan niets. Quinta do Tagus Villages is een fijn plekje om tot rust te komen.'
Mijn ogen glijden over de rivier. Een stukje verder ligt Lissabon. Eigenlijk had ik voor vandaag nog geen plannen. 'Weet je wat', zeg ik tegen Tiago. 'Ik heb wel zin in een massage.' Lachend staat hij op. 'Komt voor elkaar. Ik zal een reservering voor je maken.' Tevreden pak ik het kaartje voor een van mijn goede vrienden en schrijf verder. 'â¦het ontbreekt me hier aan niets. Quinta do Tagus Villages is een fijn plekje om tot rust te komen.'
€ 340.00
Costa de Lisboa Costa da Caparica Logies en ontbijt
Z X Holiday Villas
Na aankomst op de luchthaven van Paphos begint het avontuur meteen. Via slingerweggetjes rijden we langs bananenplantages, wijngaarden en eeuwenoude gebouwen. De lucht is strakblauw, de zon schijnt en voorin zingen mijn vriendinnen mee met de lokale Cypriotische muziekzender. En dan zien we onze villa. Het nichtje van Elena staat ons al met een grote glimlach op te wachten. Stuk voor stuk vallen we stil. De knusse woonkamer in Cypriotische stijl, de dikke stenen muren, de authentieke tegels, en wat een comfortabele keuken! De sinaasappelbomen hangen vol met verse oranje vruchten. Ik glimlach en ja hoor, ook het privézwembad is omgeven door prachtig groen. En zie ik daar een jacuzzi? Als we even later op ons terras met een Cypriotisch wijntje bespreken wat we allemaal willen zien deze week, ga ik rustig achterover hangen. 'Jullie kennen de weg, ik laat me graag verrassen,' zeg ik tevreden.
€ 343.00
Cyprus Paphos Logies
Evkarpos Country House
Ik lig op een heerlijk zonnebed voor mijn appartement en naast me schittert het zwembad in de zon. Er zijn maar vijf van deze verblijven in dit Cypriotische country house en ik voel me bevoorrecht dat ik er van eentje mag genieten. De eigenaren van dit paradijsje, Klea en Andreas, zijn goede vrienden van me. Ze noemen het Evkarpos Country House wat 'rijk aan fruit' betekent. 'Wat zijn goede vrienden toch waardevol!' Andreas lacht om mijn uitspraak als hij met een fles Cypriotische wijn en twee glazen het terras oploopt. Hij gaat naast me zitten en samen kletsen we in de zon. Ook de andere gasten zitten buiten op hun eigen terrasjes die grenzen aan het zwembad. Het is er rustig maar gezellig en alles ademt Cyprus. Andreas straalt als ik hem vertel over hoeveel Cyprus er hier in de kamers hangt. Dat je het voelt als je vanaf de vide even naar beneden gluurt en de houten Cypriotische meubels ziet of als je de luikjes van je raam opent en uitkijkt op het bergachtige landschap.
€ 343.00
Cyprus Psematismenos Logies
Molino el Mastral
Alles wat ik niet had durven dromen, bestaat dus wél! Dat dacht ik toen ik de oprijlaan van Molino el Mastral opreed. Mijn geliefde dorpje Tarifa lag achter me aan de kust te bruisen, hier prijkte het natuurpark en wuifden de palmen me een stil welkom.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
€ 345.00
Andalusië Tarifa Logies
Bons Cheiros
Na mijn eerste heerlijke nachtrust word ik wakker door de vogels die op mijn terrasje al druk aan het tjirpen zijn. Ik kwam hier gisteravond na een mooie autorit aan en was op slag verliefd op het kleurrijke Bons Cheiros. Dit kleine paradijsje tussen de zee en bergen in, is een fantastisch plekje om even helemaal tot rust te komen.
De lieve eigenaresse Elisabeth begroet me met een heerlijk ontbijtje. Samen strijken we neer op het terras onder de pergola. Ik vertel haar enthousiast hoe mooi ik de gehaakte kussentjes op mijn bed vind. Trots legt Elisabeth uit dat ze kunstenares is en bijna alles in en rondom Bons Cheiros zelf heeft ontworpen. âIk zie mijn gasten als familie en vind het belangrijk dat iedereen zich hier thuis voelt.â
Dat is bij mij zeker gelukt! Terwijl ik van mijn vers geperste jus d'orange proef dwalen mijn ogen de tuin af. De muren van Bon Cheiros zijn zo helder blauw als de lucht en de gezellige zitjes nodigen uit om te relaxen. En dat is precies wat ik de komende dagen ga doen!
De lieve eigenaresse Elisabeth begroet me met een heerlijk ontbijtje. Samen strijken we neer op het terras onder de pergola. Ik vertel haar enthousiast hoe mooi ik de gehaakte kussentjes op mijn bed vind. Trots legt Elisabeth uit dat ze kunstenares is en bijna alles in en rondom Bons Cheiros zelf heeft ontworpen. âIk zie mijn gasten als familie en vind het belangrijk dat iedereen zich hier thuis voelt.â
Dat is bij mij zeker gelukt! Terwijl ik van mijn vers geperste jus d'orange proef dwalen mijn ogen de tuin af. De muren van Bon Cheiros zijn zo helder blauw als de lucht en de gezellige zitjes nodigen uit om te relaxen. En dat is precies wat ik de komende dagen ga doen!
€ 345.00
Costa de Lisboa Sintra Logies en ontbijt
Tenuta Deserto
Dwalend door het grote landgoed van Tenuta Deserto zie ik opeens een kapelletje staan. Direct droom ik weg. Eigenaar Ricardo en zijn vrouw Sveva zijn hier getrouwd. Dat moet een prachtige Italiaanse bruiloft zijn geweest. Ik doe de deur open en loop naar binnen. In mijn gedachten zie ik de kapel vol zitten met al hun familie en vrienden. Het is hier prachtig! Wat moet die bruiloft sprookjesachtig geweest zijn. Ik doe de deur van de kapel weer achter mij dicht en vervolg mijn wandeling over het landgoed. De vele olijf-, eucalyptus- en pijnbomen laten een heerlijke geur achter. Ik begrijp wel dat ze hier getrouwd zijn, wat een paradijsjeâ¦
€ 346.00
Puglia San Vito dei Normanni Logies
Casale le Crete
Aangekomen op het terrein van Casale le Crete kan ik niet stoppen met rondjes draaien. Dat klinkt misschien maf, maar toch doe ik het. Want overal waar je om je heen kijkt is het prachtig. De heuvels lijken te schuilen onder een lappendeken van groentinten. Grote oude bomen sieren het landschap en heel af en toe zie je opeens een huisje. Het lijkt wel één grote ansichtkaart.
Middenin die ansichtkaart vind je Casale Le Crete. Het voormalige landhuis, staat met zijn stenen schoonheid statig in het groene landschap. Het is de trots van de Nederlandse Eline de Vries, die jaren geleden uit Nederland vertrok om hier haar droom te verwezenlijken. Wanneer ik met Eline spreek, voel ik meteen dat dit haar passie is. Ze is iemand die er alles aan doet om het haar gasten naar hun zin te maken.
Eline begeleidt me naar mijn eigen appartement. Als ze de deur voor me opent, ben ik er stil van. De houten balken op het plafond, de rode tegelvloer, het traditionele keukentje; aan alles valt te zien dat dit landhuis een lange geschiedenis kent. Wat zal ik straks gaan doen; de fiets pakken en de omgeving verkennen? Of de auto pakken naar het meer van Bolsena om te zwemmen. Ik open de deur naar mijn terras en het prachtige uitzicht lacht me weer tegemoet. Ik voel me hier de koning te rijk!
Middenin die ansichtkaart vind je Casale Le Crete. Het voormalige landhuis, staat met zijn stenen schoonheid statig in het groene landschap. Het is de trots van de Nederlandse Eline de Vries, die jaren geleden uit Nederland vertrok om hier haar droom te verwezenlijken. Wanneer ik met Eline spreek, voel ik meteen dat dit haar passie is. Ze is iemand die er alles aan doet om het haar gasten naar hun zin te maken.
Eline begeleidt me naar mijn eigen appartement. Als ze de deur voor me opent, ben ik er stil van. De houten balken op het plafond, de rode tegelvloer, het traditionele keukentje; aan alles valt te zien dat dit landhuis een lange geschiedenis kent. Wat zal ik straks gaan doen; de fiets pakken en de omgeving verkennen? Of de auto pakken naar het meer van Bolsena om te zwemmen. Ik open de deur naar mijn terras en het prachtige uitzicht lacht me weer tegemoet. Ik voel me hier de koning te rijk!
€ 352.00
Lazio Acquapendente Logies
Masia la Palma
Vrolijke Spaanse muziek klinkt door mijn auto terwijl ik langs prachtige landschappen rijd. Ineens doemt er een veld vol zonnebloemen op. In de verte zie ik nog eens een lieflijk dorpje liggen. Roadtrippen door Catalonië is geen straf! Na ruim een uur rijden over verlaten weggetjes kom ik aan in een klein gehuchtje: Espinavessa. Even parkeer ik mijn auto om rond te dwalen in dit piepkleine dorp. In een smal steegje zie ik een vriendelijk ogende dame. Ik begroet haar en ze glimlacht naar me. âBen je de weg kwijt?â Ik vertel haar dat ik graag door kleine, charmante dorpjes dwaal . De dame straalt. âIk weet nog wel iets moois voor je!â
Amper vijftien minuten later sta ik ineens in een prachtige oude boerderij, omgeven door groen. Ik loop de dame achterna terwijl ze honderduit praat. Over dit bijzondere plekje dat ze samen met haar man heeft omgetoverd tot wat het nu is: Masia la Palma. Binnen hangt een knusse sfeer, ik voel me gelijk thuis op deze plek. In een ruime ruimte met houten vloeren lopen we langs een jacuzzi en sauna. Ik kijk mijn ogen uit. Wat is het hier mooi binnen! âOp warme dagen als deze kun je echter het beste verkoeling zoeken in de tuinâ kletst ze verder. âKom!â Ik volg haar. In de tuin ligt een prachtig zwembad met heerlijke ligbedjes. âJe hoeft vandaag niet meer verder te rijden van Eliza, ik maak een kamer voor je klaar.â Ik zucht en kijk nog eens rond. Beter had deze dag niet kunnen eindigenâ¦
€ 360.00
Catalonië Espinavessa Logies en ontbijt
Hotel El Horcajo
Het was een warme augustusmaand, de eerste keer dat ik Hotel El Horcajo bezocht. Dat wordt zo veel mogelijk relaxen en zo min mogelijk bewegen, dacht ik van tevoren. Ik kon me niet voorstellen dat de warme Zuid-Spaanse zon het zou toelaten dat ik ook maar iets zou ondernemen. Maar ik had me vergist. Want wie in Hotel El Horcajo verblijft, maakt kennis met een andere kant van Spanje dan alleen maar zee en het strand. De charmante cortijo ligt middenin één van de mooiste natuurgebieden van Andalusië: Nationaal Park Sierra de Grazalema. Vanuit je hotelkamer stap je zó het park in, waar je urenlange wandel- of mountainbike tochten kunt maken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
€ 365.00
Andalusië Ronda Logies en ontbijt
Le Terre dei Cavalieri Hotel
'Volg de zonnebloemen,' hadden ze in Cortona gezegd. Ik liep die morgen door de straatjes van de middeleeuwse stad met haar prachtige uitzicht. En meteen bedacht ik me: er zal daar ergens tussen de heuvels vast een bijzonder hotel zijn of mooie appartementen. Ja dus, want na wat speurwerk hoorde ik over Terre dei Cavalieri: een 18e eeuwse gerenoveerde Toscaanse boerderij.
Ik sprong meteen in de auto en nu prijken links en rechts van me de zonnebloemen op het evenzo mooie platteland. 'Benvenuto', hoor ik even later als ik het terrein oprijd van Terre dei Cavalieri. Serena ontvangt me met een grote glimlach en samen lopen we een rondje. Ik ben overvallen door de schoonheid: wat een weids uitzicht en die totale rust! Eén voor één bekijken we de hotelkamers en de appartementen. En ook daar zie je de sporen van de voormalige boerderij terug: de gewelfde plafonds, eeuwenoude stenen muren en stalbalken. Ik houd van die typische charmante Toscaanse stijl van de inrichting.
Opvallend dat er overal genoeg plek is om samen te tafelen of te praten. Het typeert de gastvrijheid en het gevoel van thuiskomen hier. Via het zwembad lopen we naar het restaurant en daar treffen we de eigenaren Eugenia Roselli en haar man. 'Eet je vanavond met ons mee?' En natuurlijk sla ik dat aanbod niet af.
De volgende ochtend zie ik hoe de dauw over de heuvels valt en Cortona in de verte ontwaakt. 'Goedemorgen Eliza!' Serena zwaait. 'Volg de zonnebloemen', hoor ik ze gister in het stadje nog zeggen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan.
Ik sprong meteen in de auto en nu prijken links en rechts van me de zonnebloemen op het evenzo mooie platteland. 'Benvenuto', hoor ik even later als ik het terrein oprijd van Terre dei Cavalieri. Serena ontvangt me met een grote glimlach en samen lopen we een rondje. Ik ben overvallen door de schoonheid: wat een weids uitzicht en die totale rust! Eén voor één bekijken we de hotelkamers en de appartementen. En ook daar zie je de sporen van de voormalige boerderij terug: de gewelfde plafonds, eeuwenoude stenen muren en stalbalken. Ik houd van die typische charmante Toscaanse stijl van de inrichting.
Opvallend dat er overal genoeg plek is om samen te tafelen of te praten. Het typeert de gastvrijheid en het gevoel van thuiskomen hier. Via het zwembad lopen we naar het restaurant en daar treffen we de eigenaren Eugenia Roselli en haar man. 'Eet je vanavond met ons mee?' En natuurlijk sla ik dat aanbod niet af.
De volgende ochtend zie ik hoe de dauw over de heuvels valt en Cortona in de verte ontwaakt. 'Goedemorgen Eliza!' Serena zwaait. 'Volg de zonnebloemen', hoor ik ze gister in het stadje nog zeggen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan.
€ 370.00
Toscane Cortona Logies en ontbijt
Quinta Sao Pedro
Tevreden zak ik onder uit. Ik heb traditioneel bereide vis gegeten in een taverne op het strand bij het dorpje Ferragudo. De citroen, lokale kruiden en vers gevangen vis. Hmm wat een fijne smaken! De zon is nog net niet onder en ik hoor de zee zachtjes aanspoelen. Ik besluit nog een wandeling te maken en net als ik op sta zie ik een zandweggetje in de duinen verdwijnen. Nieuwsgierig volg ik het pad. Al snel maken de duinen plaats voor bomen en doemt er tot mijn verbazing een witte quinta voor mij op. Met open mond kijk ik om mij heen. Ik zie een fijn zwembad en een zitje met zachte kussens. Eigenaresse Ana moet lachen om mijn gezicht en nodigt mij uit om verder te komen. Enthousiast laat ze me appartement Casa do Forno. âIk heb alle appartementen opgeknapt en naar mijn eigen smaak en wensen ingericht. En ik heb veel uit mijn verleden gebruikt, zoals dat authentieke bureau. Uit de fabriek van mijn vader.â Ik ben onder de indruk van de details. De kussens zijn handgemaakt van oude gordijnen. Ik moet toegeven: Ana heeft een fantastische smaak!
€ 370.00
Algarve Ferragudo Logies
Casa Rural Los Algarrobales
Even vraag ik me af of dit wel echt waar is. Of ik niet droom. De omgeving waarin ik me bevind is sprookjesachtig mooi. Ik zie eindeloos veel witte huisjes bij elkaar. Daarachter zie ik een paar prachtige bergen en aan de andere kant van het dorpje een groot blauw meer. Had ik maar eerder geweten dat dit bestond! Ik rijd het dorpje binnen, El Gastor staat er op een bord. Op een klein pleintje parkeer ik mijn auto even. Daarna hop ik te voet van het ene kleine pleintje naar het andere, steeds met witte huisjes om me heen. Voor een bakkerij stop ik even met lopen en besluit een vers brood te halen. Ik vertel de dame achter de toonbank hoe ontzettend gecharmeerd ik ben van haar woonplaats. âBlijf nog een paar dagen!â antwoordt ze trots. âIk weet een prachtig plekje hier vlakbij. Een oude boerderij met veertien fijne logeerplekken.â
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
€ 375.00
Andalusië El Gastor Logies
La Posta di Confine Appartementen
Umbrië blijft me verbazen. Ik wandel door de tuin van La Posta di Confine en geniet van het weidse uitzicht over rijen olijfbomen en oude eikenbossen. Wanneer Roberta naar buiten komt lopen met een dienblad vol huisgemaakte lekkernijen, nemen we plaats op het terras bij het zwembad. Vanaf hier heb je goed zicht op de eeuwenoude boerderij in al haar glorie.
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
€ 375.00
Umbrië Perugia Logies