Evkarpos Country House
Ik lig op een heerlijk zonnebed voor mijn appartement en naast me schittert het zwembad in de zon. Er zijn maar vijf van deze verblijven in dit Cypriotische country house en ik voel me bevoorrecht dat ik er van eentje mag genieten. De eigenaren van dit paradijsje, Klea en Andreas, zijn goede vrienden van me. Ze noemen het Evkarpos Country House wat 'rijk aan fruit' betekent. 'Wat zijn goede vrienden toch waardevol!' Andreas lacht om mijn uitspraak als hij met een fles Cypriotische wijn en twee glazen het terras oploopt. Hij gaat naast me zitten en samen kletsen we in de zon. Ook de andere gasten zitten buiten op hun eigen terrasjes die grenzen aan het zwembad. Het is er rustig maar gezellig en alles ademt Cyprus. Andreas straalt als ik hem vertel over hoeveel Cyprus er hier in de kamers hangt. Dat je het voelt als je vanaf de vide even naar beneden gluurt en de houten Cypriotische meubels ziet of als je de luikjes van je raam opent en uitkijkt op het bergachtige landschap.
€ 343.00
Cyprus Psematismenos Logies
Quinta do Rapozinho
âQuinta do Rapozinho, Rapozinho, Ra-po-zin-hoâ, neurie ik in de auto op weg naar het adresje van Terese. Dat woord, dat klinkt toch als muziek in je oren? Het is zo melodieus, sprookjesachtig bijna. Rijdend over kronkelende bergweggetjes vraag ik me af of het adresje waar ik zo vol verwachting naar toe rijd net zo mooi is als de naam.
Dan zie ik een paar natuurstenen huisjes opdoemen in het groene landschap. Zou dit het zijn? Het lijkt wel een heel dorpje! Aangekomen bij de oprit word ik hartelijk ontvangen door eigenaresse Terese. Ze betrapt me op mijn gestaar. âVind je het mooi?â, vraagt ze me lachend. Ik knik en Terese begint over de oude quinta te vertellen. Al sinds de oudheid bevindt deze boerderij zich hier en is al vele generaties in het bezit van Terese's familie. Haar vader liet de quinta ombouwen tot de accommodatie die het nu is. Rustig gelegen, midden in het groen, creëerde hij één van de meest bijzondere adresjes van de Costa Verde.
Terese neemt me mee naar binnen en daar kijk ik mijn ogen uit. Het lijkt alsof ik een andere eeuw in ben gestapt. Er zijn wanden van natuursteen en houten vides met schattige trappetjes, authentieke balken ondersteunen nog steeds het dak. Elk appartement is anders en heeft zijn eigen charmes, maar overal zijn de kamers aangekleed met authentieke meubelstukken. Hier en daar zijn de kamers zelfs ingericht met meubels van kurk, een uniek natuurmateriaal uit de regio. Elk hoekje en kiertje ademt een rustieke sfeer. Maar natuurlijk zijn alle kamers wel uitgerust met allerlei moderne gemakken!
Na mijn rondleiding trek ik mij terug op mijn kamer. Ik kijk nu al uit naar het ontbijt wat morgenochtend wordt geserveerd, want daar heb ik hele goede verhalen over gehoord! Ja, Quinta do Rapozinho is net zo mooi als de naam klinkt...
€ 344.00
Costa Verde (Porto) Cabeceiras de Basto Logies en ontbijt
Sossego da Lata Appartementen
Het gras kietelt zachtjes onder mijn voeten. Ik sta in de tuin bij mijn nieuwe ontdekking, Sossego da Lata in de Costa Verde. Zo ver ik kan kijken zie ik alleen maar groen. De wind waait zachtjes door de bomen en in de verte hoor ik alleen af toe wat vogeltjes fluiten. Wat heerlijk die rust!
Mijn maag vertelt me dat het ondertussen al vrij laat is, dus besluit ik terug te lopen richting mijn appartement. Net als ik aan het mijmeren ben over wat ik vanavond klaar zal maken, zie ik Joaquim me vanuit de moestuin tegemoet lopen. Ik denk dat hij mijn hongerige gezicht herkent. âHeb je zin om mee te eten Eliza?â. Hij heeft zijn handen vol met kool, tomaten en aardappels en ik begin gelijk te fantaseren over wat voor Portugese lekkernijen hij daarmee zal maken.
Even later zit ik met Joaquim en zijn vrouw Elsa te genieten van een lekkere huisgemaakte caldo verde. Terwijl ik de smaakvolle Portugese boerenkoolsoep opeet, kijk ik glimlachend om me heen. Gastvrije eigenaren, een unieke accommodatie waar traditioneel en modern samenkomen en dat alles gecombineerd met heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer?
Mijn maag vertelt me dat het ondertussen al vrij laat is, dus besluit ik terug te lopen richting mijn appartement. Net als ik aan het mijmeren ben over wat ik vanavond klaar zal maken, zie ik Joaquim me vanuit de moestuin tegemoet lopen. Ik denk dat hij mijn hongerige gezicht herkent. âHeb je zin om mee te eten Eliza?â. Hij heeft zijn handen vol met kool, tomaten en aardappels en ik begin gelijk te fantaseren over wat voor Portugese lekkernijen hij daarmee zal maken.
Even later zit ik met Joaquim en zijn vrouw Elsa te genieten van een lekkere huisgemaakte caldo verde. Terwijl ik de smaakvolle Portugese boerenkoolsoep opeet, kijk ik glimlachend om me heen. Gastvrije eigenaren, een unieke accommodatie waar traditioneel en modern samenkomen en dat alles gecombineerd met heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer?
€ 344.00
Costa Verde (Porto) Fafe Logies
Molino el Mastral
Alles wat ik niet had durven dromen, bestaat dus wél! Dat dacht ik toen ik de oprijlaan van Molino el Mastral opreed. Mijn geliefde dorpje Tarifa lag achter me aan de kust te bruisen, hier prijkte het natuurpark en wuifden de palmen me een stil welkom.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
€ 345.00
Andalusië Tarifa Logies
Casas das Olas
Met een warm gevoel luister ik naar de verhalen van Maria en Jose, de eigenaren van Casas das Olas in de Costa Verde. âHet begon allemaal met één huis, wat we samen besloten op te knappen. We hadden toen helemaal geen idee dat het een geliefd vakantiehuis zou worden. Al snel bleken de gasten het echter zo'n fijn plekje te vinden, dat we er een tweede huis naast hebben gebouwd. Nu zijn we een aantal jaar en vier huizen verder en nog steeds even enthousiast als toen we begonnen!â Ik zie een grote lach op het gezicht van Maria verschijnen. Wat een inspirerende mensen, zij en haar man Jose.
Maria en Jose lopen voor me uit richting de huizen. Jose wijst er twee aan. âDeze twee zijn in de traditionele Noord-Portugese stijl gebouwd. De andere 4 zijn een combinatie van traditioneel en modern. Zo hebben ze hoge ramen, veel lichtinval en een iets moderne inrichting. Waar zou je het liefste slapen?â
Heel lang hoef ik daar niet over na te denken, samen met Maria en Jose loop ik richting één van de traditionele huizen! Even later zit ik op de bank in de woonkamer van mijn nieuwe thuis voor de komende dagen. Vanuit hier kijk ik uit over een groene vallei en de rivier Lima die daar stroomt. Als dit is hoe het traditionele Portugese leven er uit ziet, dan kan ik er wel aan wennen!
Maria en Jose lopen voor me uit richting de huizen. Jose wijst er twee aan. âDeze twee zijn in de traditionele Noord-Portugese stijl gebouwd. De andere 4 zijn een combinatie van traditioneel en modern. Zo hebben ze hoge ramen, veel lichtinval en een iets moderne inrichting. Waar zou je het liefste slapen?â
Heel lang hoef ik daar niet over na te denken, samen met Maria en Jose loop ik richting één van de traditionele huizen! Even later zit ik op de bank in de woonkamer van mijn nieuwe thuis voor de komende dagen. Vanuit hier kijk ik uit over een groene vallei en de rivier Lima die daar stroomt. Als dit is hoe het traditionele Portugese leven er uit ziet, dan kan ik er wel aan wennen!
€ 345.00
Costa Verde (Porto) Vilarinho do Souto Logies
Quinta do Olival Appartementen
Bij Quinta do Olival in het noorden van Portugal vind ik alles wat ik als vakantieganger nodig heb. Ik kijk uit over een mooie, groene, rustige omgeving, ben gastvrij ontvangen en heb net mijn koffers naar mijn sfeervolle appartement gebracht. Tel daar nog een mooi zwembad en een karakteristieke inrichting bij op en dan kom je vast tot dezelfde conclusie als ik: Quinta do Olival is alleen geschikt voor echte levensgenieters!
Quinta do Olival vertelt het verhaal van de grootouders van eigenaresse Olga, Rita en Francisco. Jarenlang werd er in de wijnkelder wijn gemaakt, in de oven brood gebakken en werden er bij de stenen haard verhalen verteld. Bij het realiseren van de appartementen heeft Olga dit altijd in gedachten gehouden, waardoor de authentieke uitstraling is behouden. Wat ik het leukste vind aan Quinta do Olival, is dat je hier kunt genieten van de natuur in haar puurste vorm: de schapen grazen in de omliggende velden, in de organische groentetuin pluk je je eigen groenten en bij de kippen raap je verse eieren. En als je de deur uitstapt sta je meteen midden in de boomgaarden!
Vandaag ga ik een wandeling maken door de omgeving. Olga heeft me zoveel tips gegeven, dat ik denk dat ik aan mijn verblijf nog een paar weken vast moet plakken. Een fietstocht, een bezoekje aan de nabijgelegen dorpjes of een duik in het zwembad: het kan hier allemaal!
Quinta do Olival vertelt het verhaal van de grootouders van eigenaresse Olga, Rita en Francisco. Jarenlang werd er in de wijnkelder wijn gemaakt, in de oven brood gebakken en werden er bij de stenen haard verhalen verteld. Bij het realiseren van de appartementen heeft Olga dit altijd in gedachten gehouden, waardoor de authentieke uitstraling is behouden. Wat ik het leukste vind aan Quinta do Olival, is dat je hier kunt genieten van de natuur in haar puurste vorm: de schapen grazen in de omliggende velden, in de organische groentetuin pluk je je eigen groenten en bij de kippen raap je verse eieren. En als je de deur uitstapt sta je meteen midden in de boomgaarden!
Vandaag ga ik een wandeling maken door de omgeving. Olga heeft me zoveel tips gegeven, dat ik denk dat ik aan mijn verblijf nog een paar weken vast moet plakken. Een fietstocht, een bezoekje aan de nabijgelegen dorpjes of een duik in het zwembad: het kan hier allemaal!
€ 354.00
Costa Verde (Porto) Arcos de Valdevez Logies
Masia la Palma
Vrolijke Spaanse muziek klinkt door mijn auto terwijl ik langs prachtige landschappen rijd. Ineens doemt er een veld vol zonnebloemen op. In de verte zie ik nog eens een lieflijk dorpje liggen. Roadtrippen door Catalonië is geen straf! Na ruim een uur rijden over verlaten weggetjes kom ik aan in een klein gehuchtje: Espinavessa. Even parkeer ik mijn auto om rond te dwalen in dit piepkleine dorp. In een smal steegje zie ik een vriendelijk ogende dame. Ik begroet haar en ze glimlacht naar me. âBen je de weg kwijt?â Ik vertel haar dat ik graag door kleine, charmante dorpjes dwaal . De dame straalt. âIk weet nog wel iets moois voor je!â
Amper vijftien minuten later sta ik ineens in een prachtige oude boerderij, omgeven door groen. Ik loop de dame achterna terwijl ze honderduit praat. Over dit bijzondere plekje dat ze samen met haar man heeft omgetoverd tot wat het nu is: Masia la Palma. Binnen hangt een knusse sfeer, ik voel me gelijk thuis op deze plek. In een ruime ruimte met houten vloeren lopen we langs een jacuzzi en sauna. Ik kijk mijn ogen uit. Wat is het hier mooi binnen! âOp warme dagen als deze kun je echter het beste verkoeling zoeken in de tuinâ kletst ze verder. âKom!â Ik volg haar. In de tuin ligt een prachtig zwembad met heerlijke ligbedjes. âJe hoeft vandaag niet meer verder te rijden van Eliza, ik maak een kamer voor je klaar.â Ik zucht en kijk nog eens rond. Beter had deze dag niet kunnen eindigenâ¦
€ 360.00
Catalonië Espinavessa Logies en ontbijt
Casa do Valle
Met Carlos, mijn goede vriend uit het zuiden van Portugal, maakte ik deze zomer een wandeling door de adembenemende stad Sintra. Je weet eigenlijk niet waar je moet beginnen, zoveel is er te zien aan Moorse monumenten, weelderige tuinen en indrukwekkende paleizen. We liepen een beetje weg uit het centrum naar Casa do Valle, waar Carlos voor mij een kamer geregeld had.
Het straatje waar we doorheen liepen werd steeds nauwer en na een paar honderd meter stonden we voor het hek. âWaar kom ik nu terecht?â, was mijn eerste gedachte. Maar toen Virpi Oliveira, de van oorsprong Finse vrouw des huizes, ons binnenliet, bleek er een waar paradijsje achter het hek verborgen te zijn. Aan de andere kant van Casa do Valle keken we uit over een schitterende vallei met het indrukwekkende Castelo dos Mouros in de verte. Alsof je vanuit het levendige centrum zo een rustig en stil natuurpark binnenstapt.
Na onze lange wandeling zagen Carlos en ik er zo oververhit uit, dat Virpi ons direct uitnodigde om een frisse duik te nemen in het zwembad in de tuin. En daar hebben we de rest van de dag met volle teugen genoten van het onvergetelijke uitzicht en de Portugese zon.
Het straatje waar we doorheen liepen werd steeds nauwer en na een paar honderd meter stonden we voor het hek. âWaar kom ik nu terecht?â, was mijn eerste gedachte. Maar toen Virpi Oliveira, de van oorsprong Finse vrouw des huizes, ons binnenliet, bleek er een waar paradijsje achter het hek verborgen te zijn. Aan de andere kant van Casa do Valle keken we uit over een schitterende vallei met het indrukwekkende Castelo dos Mouros in de verte. Alsof je vanuit het levendige centrum zo een rustig en stil natuurpark binnenstapt.
Na onze lange wandeling zagen Carlos en ik er zo oververhit uit, dat Virpi ons direct uitnodigde om een frisse duik te nemen in het zwembad in de tuin. En daar hebben we de rest van de dag met volle teugen genoten van het onvergetelijke uitzicht en de Portugese zon.
€ 360.00
Costa de Lisboa Sintra Logies en ontbijt
Hotel El Horcajo
Het was een warme augustusmaand, de eerste keer dat ik Hotel El Horcajo bezocht. Dat wordt zo veel mogelijk relaxen en zo min mogelijk bewegen, dacht ik van tevoren. Ik kon me niet voorstellen dat de warme Zuid-Spaanse zon het zou toelaten dat ik ook maar iets zou ondernemen. Maar ik had me vergist. Want wie in Hotel El Horcajo verblijft, maakt kennis met een andere kant van Spanje dan alleen maar zee en het strand. De charmante cortijo ligt middenin één van de mooiste natuurgebieden van Andalusië: Nationaal Park Sierra de Grazalema. Vanuit je hotelkamer stap je zó het park in, waar je urenlange wandel- of mountainbike tochten kunt maken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
€ 365.00
Andalusië Ronda Logies en ontbijt
Quinta dos Moinhos
Eindeloze wijnvelden, indrukwekkende natuurgebieden en historische steden. Ja, ik ben vandaag aangekomen in het noorden van Portugal en ben onderweg naar het adresje; Quinta dos Moinhos. Deze sfeervolle plek is gebouwd door twee Nederlandse eigenaren Jose en Erik. Tijdens mijn vorige reis door Portugal ben ik Jose tegenkomen in een authentiek barretje in Porto. Na een gezellig gesprek heeft ze me uitgenodigd om een keer te verblijven op Quinta dos Moinhos.
Na ongeveer een uur rijden kom ik aan op het landgoed van Quinta dos Moinhos. Als ik de auto uitstap kijk ik mijn ogen uit. Het is hier zo groen en overal waar ik kijk zie ik wijnvelden. Er verschijnt gelijk een grote glimlach op mijn gezicht. Dan hoor ik mijn naam âEliza!â. Het is Jose die mij vriendelijk komt begroeten met haar twee kwispelende hondjes Face en Peperoni. âHeb je trek?â vraagt ze. Mijn maag begint spontaan te knorren en ik knik. âKom, dan gaan we snel naar het terras, want daar staat een heerlijk ontbijtje op je te wachten.â Wauw! Ik voel me hier gelijk thuis en ik loop achter Jose aan.
Even later zit ik samen met Jose en haar man Erik op het terras te genieten van een uitgebreid ontbijtje in de ochtenzon. Je proeft gelijk dat het verse producten zijn. Jose vertelt mij dat ze haar eigen biologische groentetuintje heeft en dat ze gek is op koken. Ze plukt zelfs de sinaasappels van haar eigen bomen, zodat ze elke ochtend kan genieten van een verse Jus d'orange. âZal ik vanavond een Portugese maaltijd voor je bereiden, Eliza?â vraag ze enthousiast. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Deze plek is perfect voor iemand zoals ik die gek is op eten en wijn. Bij Quinta dos Moinhos wordt je omringd door lekkernijen!
€ 369.00
Costa Verde (Porto) Vila Nune Logies
Le Terre dei Cavalieri Hotel
'Volg de zonnebloemen,' hadden ze in Cortona gezegd. Ik liep die morgen door de straatjes van de middeleeuwse stad met haar prachtige uitzicht. En meteen bedacht ik me: er zal daar ergens tussen de heuvels vast een bijzonder hotel zijn of mooie appartementen. Ja dus, want na wat speurwerk hoorde ik over Terre dei Cavalieri: een 18e eeuwse gerenoveerde Toscaanse boerderij.
Ik sprong meteen in de auto en nu prijken links en rechts van me de zonnebloemen op het evenzo mooie platteland. 'Benvenuto', hoor ik even later als ik het terrein oprijd van Terre dei Cavalieri. Serena ontvangt me met een grote glimlach en samen lopen we een rondje. Ik ben overvallen door de schoonheid: wat een weids uitzicht en die totale rust! Eén voor één bekijken we de hotelkamers en de appartementen. En ook daar zie je de sporen van de voormalige boerderij terug: de gewelfde plafonds, eeuwenoude stenen muren en stalbalken. Ik houd van die typische charmante Toscaanse stijl van de inrichting.
Opvallend dat er overal genoeg plek is om samen te tafelen of te praten. Het typeert de gastvrijheid en het gevoel van thuiskomen hier. Via het zwembad lopen we naar het restaurant en daar treffen we de eigenaren Eugenia Roselli en haar man. 'Eet je vanavond met ons mee?' En natuurlijk sla ik dat aanbod niet af.
De volgende ochtend zie ik hoe de dauw over de heuvels valt en Cortona in de verte ontwaakt. 'Goedemorgen Eliza!' Serena zwaait. 'Volg de zonnebloemen', hoor ik ze gister in het stadje nog zeggen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan.
Ik sprong meteen in de auto en nu prijken links en rechts van me de zonnebloemen op het evenzo mooie platteland. 'Benvenuto', hoor ik even later als ik het terrein oprijd van Terre dei Cavalieri. Serena ontvangt me met een grote glimlach en samen lopen we een rondje. Ik ben overvallen door de schoonheid: wat een weids uitzicht en die totale rust! Eén voor één bekijken we de hotelkamers en de appartementen. En ook daar zie je de sporen van de voormalige boerderij terug: de gewelfde plafonds, eeuwenoude stenen muren en stalbalken. Ik houd van die typische charmante Toscaanse stijl van de inrichting.
Opvallend dat er overal genoeg plek is om samen te tafelen of te praten. Het typeert de gastvrijheid en het gevoel van thuiskomen hier. Via het zwembad lopen we naar het restaurant en daar treffen we de eigenaren Eugenia Roselli en haar man. 'Eet je vanavond met ons mee?' En natuurlijk sla ik dat aanbod niet af.
De volgende ochtend zie ik hoe de dauw over de heuvels valt en Cortona in de verte ontwaakt. 'Goedemorgen Eliza!' Serena zwaait. 'Volg de zonnebloemen', hoor ik ze gister in het stadje nog zeggen. Wat ben ik blij dat ik dat heb gedaan.
€ 370.00
Toscane Cortona Logies en ontbijt
Quinta Sao Pedro
Tevreden zak ik onder uit. Ik heb traditioneel bereide vis gegeten in een taverne op het strand bij het dorpje Ferragudo. De citroen, lokale kruiden en vers gevangen vis. Hmm wat een fijne smaken! De zon is nog net niet onder en ik hoor de zee zachtjes aanspoelen. Ik besluit nog een wandeling te maken en net als ik op sta zie ik een zandweggetje in de duinen verdwijnen. Nieuwsgierig volg ik het pad. Al snel maken de duinen plaats voor bomen en doemt er tot mijn verbazing een witte quinta voor mij op. Met open mond kijk ik om mij heen. Ik zie een fijn zwembad en een zitje met zachte kussens. Eigenaresse Ana moet lachen om mijn gezicht en nodigt mij uit om verder te komen. Enthousiast laat ze me appartement Casa do Forno. âIk heb alle appartementen opgeknapt en naar mijn eigen smaak en wensen ingericht. En ik heb veel uit mijn verleden gebruikt, zoals dat authentieke bureau. Uit de fabriek van mijn vader.â Ik ben onder de indruk van de details. De kussens zijn handgemaakt van oude gordijnen. Ik moet toegeven: Ana heeft een fantastische smaak!
€ 370.00
Algarve Ferragudo Logies
Casa Rural Los Algarrobales
Even vraag ik me af of dit wel echt waar is. Of ik niet droom. De omgeving waarin ik me bevind is sprookjesachtig mooi. Ik zie eindeloos veel witte huisjes bij elkaar. Daarachter zie ik een paar prachtige bergen en aan de andere kant van het dorpje een groot blauw meer. Had ik maar eerder geweten dat dit bestond! Ik rijd het dorpje binnen, El Gastor staat er op een bord. Op een klein pleintje parkeer ik mijn auto even. Daarna hop ik te voet van het ene kleine pleintje naar het andere, steeds met witte huisjes om me heen. Voor een bakkerij stop ik even met lopen en besluit een vers brood te halen. Ik vertel de dame achter de toonbank hoe ontzettend gecharmeerd ik ben van haar woonplaats. âBlijf nog een paar dagen!â antwoordt ze trots. âIk weet een prachtig plekje hier vlakbij. Een oude boerderij met veertien fijne logeerplekken.â
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
€ 375.00
Andalusië El Gastor Logies
La Posta di Confine Appartementen
Umbrië blijft me verbazen. Ik wandel door de tuin van La Posta di Confine en geniet van het weidse uitzicht over rijen olijfbomen en oude eikenbossen. Wanneer Roberta naar buiten komt lopen met een dienblad vol huisgemaakte lekkernijen, nemen we plaats op het terras bij het zwembad. Vanaf hier heb je goed zicht op de eeuwenoude boerderij in al haar glorie.
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
€ 375.00
Umbrië Perugia Logies
Son Calo
Op een pleintje in het dorpje Petra op Mallorca zet ik na een lange rit mijn auto langs de kant. Tijd voor een kop koffie! Ik kijk om me heen en zie naast een paar palmbomen een mooi groot, geel pand. Daar tegenover, bij een klein cafeetje, besluit ik plaats te nemen op het terrasje. Een typisch Spaanse ober met donker haar groet me. Ik bestel espresso en zeg hem dat hij het goed voor elkaar heeft op deze plek. âBedankt!â Hij glundert, duidelijk trots op de plek waar hij woont. âVerblijf je hier?â vraagt hij me. Ik vertel hem dat ik nog geen plekje heb voor vanavond, maar gewoon lekker over het eiland aan het toeren ben. âAh! Laat me je helpen!â
Een half uur later weet ik ineens alles over de plek waar Oliverio, de ober, als kind vaak logeerde. Son Calo, een plekje dat pas sinds kort de deuren opende als gastenverblijf. Niet ver van zijn café. Ik besluit een kijkje te nemen en bedank Oliverio voor de lekkere koffie en het hartelijke praatje.
Wanneer ik het landgoed van Son Calo oprijd, kan ik alleen maar vol verwondering om me heen kijken. Oliverio had gelijk: het is hier betoverend mooi. Ik zet mijn auto langs de weg en loop naar binnen, waar een vriendelijk ogende man staat. Hij kijkt op en begroet me. Wanneer ik hem vertel over Oliverio verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij begint te vertellen over hun band vroeger en over de geschiedenis van dit huis. Juan groeide hier op, en hij niet alleen. De finca is van generatie op generatie overgegaan en bestaat al ruim 200 jaar. Terwijl ik luister naar Juan kijk ik naar de bruine luikjes van de grote Spaanse woning. Wat een prachtig plekje!
Een half uur later weet ik ineens alles over de plek waar Oliverio, de ober, als kind vaak logeerde. Son Calo, een plekje dat pas sinds kort de deuren opende als gastenverblijf. Niet ver van zijn café. Ik besluit een kijkje te nemen en bedank Oliverio voor de lekkere koffie en het hartelijke praatje.
Wanneer ik het landgoed van Son Calo oprijd, kan ik alleen maar vol verwondering om me heen kijken. Oliverio had gelijk: het is hier betoverend mooi. Ik zet mijn auto langs de weg en loop naar binnen, waar een vriendelijk ogende man staat. Hij kijkt op en begroet me. Wanneer ik hem vertel over Oliverio verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij begint te vertellen over hun band vroeger en over de geschiedenis van dit huis. Juan groeide hier op, en hij niet alleen. De finca is van generatie op generatie overgegaan en bestaat al ruim 200 jaar. Terwijl ik luister naar Juan kijk ik naar de bruine luikjes van de grote Spaanse woning. Wat een prachtig plekje!
€ 380.00
Mallorca Petra Logies
La Posta di Confine Hotel
Bij La Posta di Confine in Umbrië vond ik het. Gastvrijheid, kleinschaligheid, sfeer, rust en een weidse omgeving. Maar eigenlijk zijn het vooral eigenaren Roberta en Marco die dit plekje maken tot wat het is. Roberta en Marco hebben overal over nagedacht en juist die details maken het verschil: van de brandschone appartementen tot de verse producten die 's ochtends bij het ontbijt op tafel verschijnen. De antieke meubels maken iedere kamer uniek, maar eigenlijk is niks standaard aan La Posta di Confine.
Bij het zwembad heb ik een fijn ligbedje gevonden voor vandaag. Het is hier zo lekker rustig en schaduwplekjes zijn er genoeg. De omliggende tuin is prachtig aangelegd met mooie planten en bomen. Ik pak mijn dagboek erbij, want Roberta heeft vanochtend zoveel tips gegeven over de omgeving dat ik ze onmogelijk allemaal kan onthouden. Siena, Perugia, Assisi, Spoleto, Arezzo, Orvieto, Montepulciano en natuurlijk het meer van Trasimeno. Ik draai me nog eens om op mijn ligbedje. Ik heb al genoeg op de planning voor de komende dagen, maar vandaag ga ik nog even genieten van de rust!
Bij het zwembad heb ik een fijn ligbedje gevonden voor vandaag. Het is hier zo lekker rustig en schaduwplekjes zijn er genoeg. De omliggende tuin is prachtig aangelegd met mooie planten en bomen. Ik pak mijn dagboek erbij, want Roberta heeft vanochtend zoveel tips gegeven over de omgeving dat ik ze onmogelijk allemaal kan onthouden. Siena, Perugia, Assisi, Spoleto, Arezzo, Orvieto, Montepulciano en natuurlijk het meer van Trasimeno. Ik draai me nog eens om op mijn ligbedje. Ik heb al genoeg op de planning voor de komende dagen, maar vandaag ga ik nog even genieten van de rust!
€ 380.00
Umbrië Perugia Logies en ontbijt
Masseria Selvaggi
âEliza! Ik heb een ontbijtje voor je!â Zachtjes wordt er op de deur geklopt. Ik rek me uit en loop naar de deur. Ik doe open en zie Gregorio met een brede glimlach en een gevuld mandje met eten staan. âHeb je lekker geslapen? Hoe was het om voor het eerst in een trullo te slapen?â Hij geeft me mijn ontbijtje aan. Nog niet helemaal wakker besef ik me nu pas dat ik vannacht voor het eerst in een traditionele trullo heb geslapen. Ik kijk om me heen naar mijn prachtige logeerplekje. âIk heb als een roos geslapen Gregorio!â Ik neem een hap van een lekker uitziend gebakje. Hmm⦠Gregorio weet echt hoe hij zijn gasten moet verwennen! âGeniet maar lekker van je ontbijtje en je nieuwe logeerplekje Eliza. Misschien zien we je vanmiddag nog bij het zwembad?â Hij knipoogt. Ik kijk hem glimlachend aan. Lekker afkoelen in het zwembad lijkt me een goed plan. Maar voor nu geniet ik nog even in mijn mooie trullo⦠Het is hier echt een Zuid-Italiaans paradijsje!
€ 381.00
Puglia Ceglie Massapica Logies en ontbijt
Cantueso
'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Op een dag reden twee goede vrienden van me door het glooiende landschap van Andalusië. En hoe hoger ze gingen, hoe fantastischer het uitzicht werd. Op de perfecte hoogte, waar het meer van Vinuela turkoois kleurde in de zon en de zee bij Torre del Mar prachtig zichtbaar was, vonden ze een bijzondere plek om te verblijven. Cantueso: het domein van eigenaresse Nicky.
En nu sta ik bovenaan diezelfde berg met dat wonderschone vergezicht. Mijn oog valt ook direct op de witte huisjes, de prachtige weelderige tuinen en het restaurant. A view to match food, is wat Nicky het restaurant meegaf en dat is precies wat ik even later proef van haar heerlijke Spaanse keuken. Nicky straalt. Een paar jaar geleden kocht ze Cantueso omdat 'je hier alle ingrediënten van perfectie vindt.' En dat daar geen woord van gelogen is, ontdek ik als ik samen met haar door haar 'Andalusische dorpje' wandel. Want die heerlijke gerechten kun je ook meenemen naar je eigen typisch Spaanse cottage om ervan te genieten op je terras. De huisjes zijn in de stijl van de streek gebouwd en ingericht met rustiek houten meubels en een houtkachel. De rust die er heerst proef je ook in de tuinen, aan het zwembad en overal zie je dat prachtige meer en het wonderschone landschap.
Verderop spelen wat kinderen op de schommel, de zon staat hoog aan de hemel, de bloemen bloeien volop. Ik denk aan mijn vrienden: 'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Een betere tip heb ik in geen tijden gehad.
En nu sta ik bovenaan diezelfde berg met dat wonderschone vergezicht. Mijn oog valt ook direct op de witte huisjes, de prachtige weelderige tuinen en het restaurant. A view to match food, is wat Nicky het restaurant meegaf en dat is precies wat ik even later proef van haar heerlijke Spaanse keuken. Nicky straalt. Een paar jaar geleden kocht ze Cantueso omdat 'je hier alle ingrediënten van perfectie vindt.' En dat daar geen woord van gelogen is, ontdek ik als ik samen met haar door haar 'Andalusische dorpje' wandel. Want die heerlijke gerechten kun je ook meenemen naar je eigen typisch Spaanse cottage om ervan te genieten op je terras. De huisjes zijn in de stijl van de streek gebouwd en ingericht met rustiek houten meubels en een houtkachel. De rust die er heerst proef je ook in de tuinen, aan het zwembad en overal zie je dat prachtige meer en het wonderschone landschap.
Verderop spelen wat kinderen op de schommel, de zon staat hoog aan de hemel, de bloemen bloeien volop. Ik denk aan mijn vrienden: 'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Een betere tip heb ik in geen tijden gehad.
€ 385.00
Andalusië Periana Logies
Hotel Porta d'Alella
Ik twijfel en doe mijn ogen dicht. De geluiden van Barcelona klinken om me heen. Toeristen die hier op het plein de kerk bekijken, talen uit allerlei landen, foto's worden gemaakt, bestek dat op de tapasborden klinkt. Wat zou ik willen? In gedachten droom ik weg bij vergezichten op groene bergen, een stil windje, zachte zon, een zwembad met een prachtig panorama en voor vanavond zou ik zo graag op grote hoogte in de bergen de sterren van de hemel willen eten. Maar Barcelona dan?
Wat ik toen niet wist, weet ik nu wel. Want een klein half uurtje later bén ik op die droomplek. Een glas cava staat naast me op het tafeltje, ik kijk uit over de groene heuvels, de avond valt langzaam en ook de krekels vergezellen me hier bij Hotel Porta d'Alella. Die middag reed ik Barcelona uit en terwijl ik langzaam richting de bergen reed, herinnerde ik me de verhalen over het dorpje Alella, midden tussen de wijnvelden. Op een kwartiertje rijden van mijn lievelingsstad én vijf minuten van het strand. En ineens herinnerde ik me ook dat hotel. Met die prachtige terrassen en al die dingen waar ik net over fantaseerde. Een klein half uurtje later loop ik met eigenaresse Alix door hotel Porta d'Alella. Het is alsof je een klein droomdomein binnenstapt: kleinschalig maar ruim, de inrichting is modern en elegant en de sfeer is bijna poëtisch. De kamers zijn een mooie mix van strak en fris, gecombineerd met bijvoorbeeld een prachtig houten plafond zoals in mijn kamer. 'Of ik mee eet vanavond?' vraagt ze en voordat ik mag antwoorden moet ik eerst even kijken waar het diner geserveerd wordt.
En daar zit ik nu nog steeds. In de schaduw op het grote balkon onder de zon de rust te beleven. Ondertussen kijk ik om me heen in de wetenschap dat ik hier straks heerlijk ga eten in het sterrenrestaurant uitkijkend over de wijnvelden. Ik glimlach. En morgen kan ik hier zo het natuurpark in, als ik zou willen. Of ik rij even voor een café naar Barcelona, als ik zou willen. Wat zou ik willen? Eén ding weet ik wel: vanaf hier kan alles. En ik glimlach, alles dichtbij én toch ver weg...
Wat ik toen niet wist, weet ik nu wel. Want een klein half uurtje later bén ik op die droomplek. Een glas cava staat naast me op het tafeltje, ik kijk uit over de groene heuvels, de avond valt langzaam en ook de krekels vergezellen me hier bij Hotel Porta d'Alella. Die middag reed ik Barcelona uit en terwijl ik langzaam richting de bergen reed, herinnerde ik me de verhalen over het dorpje Alella, midden tussen de wijnvelden. Op een kwartiertje rijden van mijn lievelingsstad én vijf minuten van het strand. En ineens herinnerde ik me ook dat hotel. Met die prachtige terrassen en al die dingen waar ik net over fantaseerde. Een klein half uurtje later loop ik met eigenaresse Alix door hotel Porta d'Alella. Het is alsof je een klein droomdomein binnenstapt: kleinschalig maar ruim, de inrichting is modern en elegant en de sfeer is bijna poëtisch. De kamers zijn een mooie mix van strak en fris, gecombineerd met bijvoorbeeld een prachtig houten plafond zoals in mijn kamer. 'Of ik mee eet vanavond?' vraagt ze en voordat ik mag antwoorden moet ik eerst even kijken waar het diner geserveerd wordt.
En daar zit ik nu nog steeds. In de schaduw op het grote balkon onder de zon de rust te beleven. Ondertussen kijk ik om me heen in de wetenschap dat ik hier straks heerlijk ga eten in het sterrenrestaurant uitkijkend over de wijnvelden. Ik glimlach. En morgen kan ik hier zo het natuurpark in, als ik zou willen. Of ik rij even voor een café naar Barcelona, als ik zou willen. Wat zou ik willen? Eén ding weet ik wel: vanaf hier kan alles. En ik glimlach, alles dichtbij én toch ver weg...
€ 385.00
Catalonië Alella Logies en ontbijt
Residence Sa Raiga
'Deze plek brengt kleur in je leven!' Een oude bekende van me 'Maria' neemt me mee op sleeptouw vandaag. Want ze heeft iets bijzonders, vertelt ze onderweg. En ze is zo overtuigd van haar zaak dat ze meteen een aantal nachten voor ons geboekt heeft. Ze weet namelijk dat ik van huisjes met zeezicht houd, het liefst omgeven door veel groen. En dat ik blij word van kleur en ja, dol ben op het eilandgevoel. 'Dit is het geheim van mijn vader', vertelt ze me als we het terrein van Sa Raiga Residence oprijden. De kleurrijke huisjes prijken op een heuvel en kijken rustig uit over de zee. Er is geen buitenwereld te bekennen en de ruimte is immens. Ik haal diep adem, de zeelucht vult mijn longen en dan komt Maria's vader aanlopen. 'Welkom op het eiland!' en meteen neemt hij mijn tas over. 'Houd je van geel of oranje?' 'Oranje natuurlijk!' roep ik. En als hij 'Oja, die Hollanders' mompelt, lachen we samen hard.
We lopen naar ons appartementje dat dankzij de bogen en kleuren echt Sardijns aandoet. En ook binnen is het precies zoals ik hoopte: eenvoudig maar comfortabel, licht en buiten en binnen lopen in elkaar over. Door de ramen zie je de mooie natuur met de pijnbomen en als je de deur naar het terras opent, kom je in de tuin met de zee verderop. Er waait een verkoelend briesje en daar zo in de zon voel ik me vrij als een vogel. Vader en dochter turen in de verte. 'Ik had gelijk hè?' Maria lacht. Ik moet denken aan haar opmerking van vanochtend. Het kleurrijke duo naast me heeft gelijk. Heel erg gelijk.
We lopen naar ons appartementje dat dankzij de bogen en kleuren echt Sardijns aandoet. En ook binnen is het precies zoals ik hoopte: eenvoudig maar comfortabel, licht en buiten en binnen lopen in elkaar over. Door de ramen zie je de mooie natuur met de pijnbomen en als je de deur naar het terras opent, kom je in de tuin met de zee verderop. Er waait een verkoelend briesje en daar zo in de zon voel ik me vrij als een vogel. Vader en dochter turen in de verte. 'Ik had gelijk hè?' Maria lacht. Ik moet denken aan haar opmerking van vanochtend. Het kleurrijke duo naast me heeft gelijk. Heel erg gelijk.
€ 385.00
Sardinië Budoni Logies