Sossego da Lata Hotel
Terwijl ik in de auto langs wijnvelden en groene valleien richting Porto rijd, denk ik aan het hotel Sossego da Lata waar ik de afgelopen dagen heb gelogeerd. Het hotel verraste me door de unieke combinatie van moderne architectuur en een klassieke omgeving. Toen ik vanochtend door de mooi aangelegde tuin wandelde stond ik versteld van de rust en de ruimte. Om mij heen zag ik niets anders dan groen en terwijl ik de omgeving in mij opnam, werd de rust alleen af en toe verstoord door het gefluit van de vogeltjes. Met een glimlach denk ik terug aan mijn verblijf bij Sossego da Lata. De grootste troef van het hotel zijn eigenaren Joaquim en Elsa. Joaquim en Elsa deden er alles aan om me helemaal in de watten te leggen. Een koud wijntje toen het warm was, vers geperst sap om mijn dag mee te beginnen en ik kreeg zelfs een cake mee bij mijn vertrek! En hoewel ik pas een paar kilometer verwijderd ben van Sossego da Lata, kan ik nu al niet meer wachten tot mijn volgende bezoek!
€ 328.00
Noord Portugal Fafe Logies en ontbijt
Tenuta Deserto
Dwalend door het grote landgoed van Tenuta Deserto zie ik opeens een kapelletje staan. Direct droom ik weg. Eigenaar Ricardo en zijn vrouw Sveva zijn hier getrouwd. Dat moet een prachtige Italiaanse bruiloft zijn geweest. Ik doe de deur open en loop naar binnen. In mijn gedachten zie ik de kapel vol zitten met al hun familie en vrienden. Het is hier prachtig! Wat moet die bruiloft sprookjesachtig geweest zijn. Ik doe de deur van de kapel weer achter mij dicht en vervolg mijn wandeling over het landgoed. De vele olijf-, eucalyptus- en pijnbomen laten een heerlijke geur achter. Ik begrijp wel dat ze hier getrouwd zijn, wat een paradijsjeâ¦
€ 330.00
Puglia San Vito dei Normanni Logies
Cala Azzurra
Het eerste wat ik zie als ik mijn raam open, is een grillige kustlijn met ruige rotsen. Voor ik het goed en wel doorheb, staar ik minutenlang naar de eindeloos blauwe zee. Heel even denk ik aan helemaal niks. Niks moet vandaag. Een heerlijk idee! Het water klettert wild tegen de stenen en behalve het geluid van de golven en wat vogels is er in de verste verte niets te horen. Het doet me even voelen alsof ik aan het einde van de wereld ben...
In werkelijkheid is het Sicilië waar ik sta, bij het schilderachtige verblijf Cala Azzurra. Hier logeer ik in een wit appartementje met felblauwe luiken die dienen als balkondeuren. Ze matchen mooi met de kustlijn die slechts een paar meter verderop ligt. Via het verleidelijke buitenzwembad loop ik een ronde om de accommodatie. Even wakker worden met de zon op mijn gezicht... Halverwege kom ik Andrea tegen, de eigenaresse van Cala Azzurra. âGoedemorgen Eliza, lekker geslapen?â Ik vertel haar hoe zalig het is om wakker te worden op een plek als deze. âHet besef van tijd was even verdwenen toen ik mijn deuren vanmorgen opende,â zeg ik haar lachend. Ze glimlacht. âDat mag hier! Doe lekker rustig aan, Eliza. Als je nog zin hebt om iets te ondernemen vandaag: de stad Trapani ligt slechts 24 kilometer verderop. Ik weet sinds gisteravond dat je dol bent op vis, dus sla vooral de lokale vismarkt niet over.â Blij verrast kijk ik haar aan. âDat lijkt me wel wat, grazie Andrea!â
Diezelfde ochtend drink ik nog een paar verse Italiaanse cappuccino's met Andrea. Ze kletst me bij over haar langgekoesterde droom ooit een eigen gastenverblijf te starten. âEn hoe zit het met jou, Eliza? Droom je nooit van je eigen plekje ergens aan de Middellandse Zee?â Eindeloos kletsen we over eventuele toekomstplannen. âEigenlijk vind ik het te leuk om overal naartoe te reizen,â zeg ik haar uiteindelijk. âGesprekken voeren met gepassioneerde mensen op verschillende prachtige plekjes, zoals ook hier, dat maakt mij het gelukkigst.â
In werkelijkheid is het Sicilië waar ik sta, bij het schilderachtige verblijf Cala Azzurra. Hier logeer ik in een wit appartementje met felblauwe luiken die dienen als balkondeuren. Ze matchen mooi met de kustlijn die slechts een paar meter verderop ligt. Via het verleidelijke buitenzwembad loop ik een ronde om de accommodatie. Even wakker worden met de zon op mijn gezicht... Halverwege kom ik Andrea tegen, de eigenaresse van Cala Azzurra. âGoedemorgen Eliza, lekker geslapen?â Ik vertel haar hoe zalig het is om wakker te worden op een plek als deze. âHet besef van tijd was even verdwenen toen ik mijn deuren vanmorgen opende,â zeg ik haar lachend. Ze glimlacht. âDat mag hier! Doe lekker rustig aan, Eliza. Als je nog zin hebt om iets te ondernemen vandaag: de stad Trapani ligt slechts 24 kilometer verderop. Ik weet sinds gisteravond dat je dol bent op vis, dus sla vooral de lokale vismarkt niet over.â Blij verrast kijk ik haar aan. âDat lijkt me wel wat, grazie Andrea!â
Diezelfde ochtend drink ik nog een paar verse Italiaanse cappuccino's met Andrea. Ze kletst me bij over haar langgekoesterde droom ooit een eigen gastenverblijf te starten. âEn hoe zit het met jou, Eliza? Droom je nooit van je eigen plekje ergens aan de Middellandse Zee?â Eindeloos kletsen we over eventuele toekomstplannen. âEigenlijk vind ik het te leuk om overal naartoe te reizen,â zeg ik haar uiteindelijk. âGesprekken voeren met gepassioneerde mensen op verschillende prachtige plekjes, zoals ook hier, dat maakt mij het gelukkigst.â
€ 330.00
Sicilië Macari Logies
Cantueso
'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Op een dag reden twee goede vrienden van me door het glooiende landschap van Andalusië. En hoe hoger ze gingen, hoe fantastischer het uitzicht werd. Op de perfecte hoogte, waar het meer van Vinuela turkoois kleurde in de zon en de zee bij Torre del Mar prachtig zichtbaar was, vonden ze een bijzondere plek om te verblijven. Cantueso: het domein van eigenaresse Nicky.
En nu sta ik bovenaan diezelfde berg met dat wonderschone vergezicht. Mijn oog valt ook direct op de witte huisjes, de prachtige weelderige tuinen en het restaurant. A view to match food, is wat Nicky het restaurant meegaf en dat is precies wat ik even later proef van haar heerlijke Spaanse keuken. Nicky straalt. Een paar jaar geleden kocht ze Cantueso omdat 'je hier alle ingrediënten van perfectie vindt.' En dat daar geen woord van gelogen is, ontdek ik als ik samen met haar door haar 'Andalusische dorpje' wandel. Want die heerlijke gerechten kun je ook meenemen naar je eigen typisch Spaanse cottage om ervan te genieten op je terras. De huisjes zijn in de stijl van de streek gebouwd en ingericht met rustiek houten meubels en een houtkachel. De rust die er heerst proef je ook in de tuinen, aan het zwembad en overal zie je dat prachtige meer en het wonderschone landschap.
Verderop spelen wat kinderen op de schommel, de zon staat hoog aan de hemel, de bloemen bloeien volop. Ik denk aan mijn vrienden: 'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Een betere tip heb ik in geen tijden gehad.
En nu sta ik bovenaan diezelfde berg met dat wonderschone vergezicht. Mijn oog valt ook direct op de witte huisjes, de prachtige weelderige tuinen en het restaurant. A view to match food, is wat Nicky het restaurant meegaf en dat is precies wat ik even later proef van haar heerlijke Spaanse keuken. Nicky straalt. Een paar jaar geleden kocht ze Cantueso omdat 'je hier alle ingrediënten van perfectie vindt.' En dat daar geen woord van gelogen is, ontdek ik als ik samen met haar door haar 'Andalusische dorpje' wandel. Want die heerlijke gerechten kun je ook meenemen naar je eigen typisch Spaanse cottage om ervan te genieten op je terras. De huisjes zijn in de stijl van de streek gebouwd en ingericht met rustiek houten meubels en een houtkachel. De rust die er heerst proef je ook in de tuinen, aan het zwembad en overal zie je dat prachtige meer en het wonderschone landschap.
Verderop spelen wat kinderen op de schommel, de zon staat hoog aan de hemel, de bloemen bloeien volop. Ik denk aan mijn vrienden: 'Je moet echt eens bij Nicky langsgaan!' Een betere tip heb ik in geen tijden gehad.
€ 335.00
Andalusië Periana Logies
Casa Vale da Rainha
´Eliza, kan je ons niet eens meenemen naar één van je ontdekkingen?' vroeg een goede vriend laatst. Met een brede grijns stemde ik toe. Ik wist meteen welk plekje ik ze zou laten zien. Casa Vale da Rainha: een oud, maar prachtig huis waar ik afgelopen zomer helemaal tot rust ben gekomen. Mijn vrienden slaan een kreet van enthousiasme als we na een heerlijke autorit aankomen. Het uitzicht op de bergen en de vallei is schilderachtig. Dit gaat nooit vervelen! Tevreden klim ik in een hangmat. Net als ik mijn ogen sluit voel ik spetters op mijn gezicht. Het zwembad hebben ze dus al ontdekt! 'Iemand een drankje?' hoor ik een vriendin vragen. Dit komt wel goed, zucht ik. Bij Casa Vale da Rainha komt het altijd goed.
€ 335.00
Algarve Portimao Logies
Monte do Casarão
Stel: je zoon gaat filosofie studeren in Portugal en stiekem droom je ook over een leven in de zon. En tijdens een van je bezoeken stuit je op een berg met zo'n typische Alentejo-boerderij met witte muren en blauwe kozijnen te midden van een grote eucalyptusplantage⦠Je ziet jezelf er zitten, uitkijkend over de bergen. En wat doe je dan? Je pakt je biezen en gaat je zoon achterna. Ik heb het over Wynand en Nel en hun wonderschone plek: Monte do Casarão.
'Als je het hebt over een familieband!' lach ik als ik het Nederlandse stel zie. Een paar jaar geleden gingen ze hun zoon achterna naar Portugal. Maar niet de Algarve deed hun hart sneller kloppen: het was de provincie Alentejo. 'Hier is het mooier, rauwer én ruiger,' lacht Wynand. 'We waren direct verkocht.' Op het terrein sieren zes gastverblijven, allen op hun eigen berg. 'Authentieker dan dit wordt het niet', lacht hij als we samen rondlopen. De witte Alentejo-boerderijtjes, met hun grote leefterras en buitenkeuken, sieren in de zon. Wynand begint te vertellen over het buitenleven en de stilte. 'Je plugt uit en laat je onderdompelen in het Portugese landleven.'
Na die rondleiding heb ik natuurlijk ook mijn biezen gepakt, een paar goede vrienden gebeld en ingecheckt in een van de sfeervolle boerderijtjes van Monte do Casarão. Vaak genieten we hier 's avonds op het terras van de sterrenhemel, eten we binnen in de woonkeuken of onthaasten we bij de open haard. En pas bij het zoutwaterzwembad kom ik de andere gasten tegen. Waar een familieband je wel allemaal niet kan brengen, bedenk ik me. En lachend plug ik nog wat verder uit terwijl de zon langzaam achter mijn eigen berg zakt.
'Als je het hebt over een familieband!' lach ik als ik het Nederlandse stel zie. Een paar jaar geleden gingen ze hun zoon achterna naar Portugal. Maar niet de Algarve deed hun hart sneller kloppen: het was de provincie Alentejo. 'Hier is het mooier, rauwer én ruiger,' lacht Wynand. 'We waren direct verkocht.' Op het terrein sieren zes gastverblijven, allen op hun eigen berg. 'Authentieker dan dit wordt het niet', lacht hij als we samen rondlopen. De witte Alentejo-boerderijtjes, met hun grote leefterras en buitenkeuken, sieren in de zon. Wynand begint te vertellen over het buitenleven en de stilte. 'Je plugt uit en laat je onderdompelen in het Portugese landleven.'
Na die rondleiding heb ik natuurlijk ook mijn biezen gepakt, een paar goede vrienden gebeld en ingecheckt in een van de sfeervolle boerderijtjes van Monte do Casarão. Vaak genieten we hier 's avonds op het terras van de sterrenhemel, eten we binnen in de woonkeuken of onthaasten we bij de open haard. En pas bij het zoutwaterzwembad kom ik de andere gasten tegen. Waar een familieband je wel allemaal niet kan brengen, bedenk ik me. En lachend plug ik nog wat verder uit terwijl de zon langzaam achter mijn eigen berg zakt.
€ 335.00
Algarve Sao Teotonio Logies
Finca las Nuevas
Ik reed over kronkelende weggetjes, langs groene bomen en witte huisjes, op weg naar Finca las Nuevas. Ik twijfelde nog om naar het vlakbij liggende dorpje Ãlora te rijden, waar ik al eerder de meest heerlijke tapas proefde. Maar ik besloot door te rijden, omdat ik niet kon wachten om de Nederlandse eigenaren en hun bijzondere ontdekking te zien!
Met Robert en Pascalle klikt het meteen; want ik merk dat ze net als ik over een avontuurlijk hart beschikken. Robert en Pascalle ontmoetten elkaar in Indonesië. Daarna reisden ze de hele wereld over. Eerst samen en toen met hun kinderen Joanne en Oek. De volgende stap was emigreren en daar leek Andalusië de perfecte plek voor. Altijd lekker warm, niet te ver van Nederland en ten midden van bijzondere natuur. âFinca las Nuevas was het eerste huis dat we bezochten. We waren meteen verliefd op de serene rust die er heerst rondom het huis en de vergezichten over de glooiende bergen met olijf-en amandelbomenâ, vertelt Pascalle wanneer we door de bloeiende tuin heen lopen.Â
De witte finca is jaren gelden gerenoveerd, maar alle iconische Andalusische details zijn bewaard gebleven: de dikke witte muren, de kleine ramen en terracotta tegels. In Casa Carmen vind je zelfs stenen vazen in de grond waar vroeger de olijfolie in werd bewaard. Pascalle en Robert voegden hier een hele hoop gezellige details aan toe, wat Finca las Nuevas tot een kleurrijk paradijsje maakte. Morgen trek ik mijn wandelschoenen aan en stap ik in de voetsporen van de avontuurlijke familie, die de hele omgeving al ter voet heeft verkend. Ik kan niet wachten om de brug van Caminito del Rey over te steken. De vergezichten moeten hier wel prachtig zijn! Ja, deze familie maakt in iedereen de avonturier los.
€ 335.00
Andalusië Ãlora Logies
Posada la Venteta la Cabana
Een eeuwenoude herberg ligt er verlaten bij in het bergdorpje Aigües. De stilte is er fantastisch, net als de vergezichten over het platteland en de zee. Met maar duizend inwoners leidt men er het leven van mañana. En daar staat de Spaanse Angel die toevallig een excursie door het dorp maakt. Voor een vervallen landhuis begint hij spontaan te glimlachen. Dit is het mooie begin van het verhaal van Posada La Venteta, de eeuwenoude herberg die Angel en de Nederlandse Ger samen een fantastisch nieuw leven in hebben geblazen.
Op precies dezelfde plek ben ik nu. Voor me staat een perfect gerenoveerd blauw landhuis, met witte kozijnen en ook de bloemen bloeien van geluk. 'Honderd jaar geleden was dit een herberg voor handelaren en reizigers. De plek en de bouwstijl: het voelde alsof dit huis al die tijd op me stond te wachten. Ik wilde het terugbrengen naar zijn originele staat. Naar hoe het was.' En dus ging Angel opzoek. In de buurt, het gemeentehuis en uiteindelijk vond hij de kleinzoon van de eerste eigenaar. 'Hij wist nog precies de details. Hij herinnerde zich zelfs nog de exacte locatie van de olijf- en amandelbomen!' Binnen een jaar zaten Ger en Angel erbij als god in Spanje. Alle comfort, luxe en creativiteit voegden ze toe. Ze richten de vijf kamers, in het huis of in het gebouwtje in de tuin, allemaal anders in: met stijlvol antiek, dromerige romantica en Franse charme. Ze bouwden een open haard met een zithoek, verfden de muren dieprood en legden een zwembad aan. 'De oude functie is weer terug. Hier eet je wat lekkers, rust je uit en geniet je vooral van de stilte.' Ik glimlach. Het verhaal van de herberg die tot leven kwam. En iedereen leefde nog lang en gelukkig.
€ 337.00
Alicante Aigues Logies
Casa Fontelheira
Slingerend door de bergen laat ik me verbazen door de groene natuur van Noord-Portugal die ik door mijn autoraam bewonder. De weg leidt mij naar het prachtige Casa Fontelheira. Een paar weken geleden ben ik uitgenodigd door de lieve Nederlandse eigenaresse, genaamd Elisa, om weer eens haar mooie vakantie adresje te bezoeken. We delen niet alleen dezelfde naam, maar ook onze liefde voor dit prachtige land.
Elke keer wanneer ik arriveer bij Casa Fontelheira voelt het als thuiskomen. Casa Fontelheira is een uniek vakantieadresje met luxe glamping tenten en prachtige moderne villa's. âWelkom Eliza! Hoe was je reis?â. Elisa begroet mij met drie Nederlandse kussen en leidt mij naar de luxe glamping tent waar ik de komende week zal verblijven. Op de veranda hoor ik de fluitende vogels en ruik ik het pas gemaaide gras! Hier zou ik wel elke ochtend wakker willen worden. De inrichting van de luxe tent straalt veel warmte en gezelligheid uit.
âOm je te verwelkomen heb ik huisgemaakte sangria voor je gemaaktâ, zegt Elisa. Een grote kan sangria komt tevoorschijn en we ploffen neer op de loungestoelen op de ruime veranda. Langzaam zie ik de zon achter de bergen verdwijnen en ik hoor het geluid van de krekels die verstopt zitten in de struiken. Wat een prachtige avond!
Elke keer wanneer ik arriveer bij Casa Fontelheira voelt het als thuiskomen. Casa Fontelheira is een uniek vakantieadresje met luxe glamping tenten en prachtige moderne villa's. âWelkom Eliza! Hoe was je reis?â. Elisa begroet mij met drie Nederlandse kussen en leidt mij naar de luxe glamping tent waar ik de komende week zal verblijven. Op de veranda hoor ik de fluitende vogels en ruik ik het pas gemaaide gras! Hier zou ik wel elke ochtend wakker willen worden. De inrichting van de luxe tent straalt veel warmte en gezelligheid uit.
âOm je te verwelkomen heb ik huisgemaakte sangria voor je gemaaktâ, zegt Elisa. Een grote kan sangria komt tevoorschijn en we ploffen neer op de loungestoelen op de ruime veranda. Langzaam zie ik de zon achter de bergen verdwijnen en ik hoor het geluid van de krekels die verstopt zitten in de struiken. Wat een prachtige avond!
€ 340.00
Noord Portugal Vila Nune Logies
Porfyrios Country House
Ik zit met mijn goede vrienden Klea en Andreas aan het zwembad in de zon. Klea en Andreas zijn de eigenaren van het Porfyrios Country House, een voormalig dorpshuis uit 1840. Toen Klea en Andreas de oude ruïne zagen, twijfelden ze geen moment en kochten ze het oude pand. Ze maakten traditionele appartementen voor hun gasten. Ik neem een frisse duik in het zwembad. Al dobberend vertelt Andreas over de geschiedenis van de streek. 'Cyprus is de geboorteplek van de Griekse godin Aphrodite.' Andreas vertelt en ik glimlach. Hij heeft het over de Godin van de liefde en schoonheid. Andreas en ik lijken op elkaar. Ik moet denken aan een van mijn favoriete zinnen die een oude Griekse man ooit tegen me zei: 'To walk the way, is to know the way it was.' Klea loopt het terras op met een dienblad vol meze en wijn. Ik klim het zwembad uit en proost met mijn twee vrienden. 'Op het leven en het verleden.' Vol leven proosten we terwijl de zon langzaam rood kleurt.
€ 342.00
Cyprus Choirokoitia Logies
Eveleos Country House
Als ik Tochni inrijd, begrijp ik meteen waarom men dit dorpje ´de hemel op aarde voor kunstenaars´ noemt. Langzaam rijd ik langs smalle steegjes met traditionele huisjes, bloementuinen en de kerk van Sint Helena. En dan zie ik de poort en het bordje met ´Eveleos´ erop. Ik klop op de houten deur en Klea opent de poort naar haar kleine paradijs. Direct na onze begroeting spiek ik langs haar heen. Klea kent mijn nieuwsgierige aard en lacht. 'Kom, ik geef je een grand tour.´ Samen lopen we langs de terrassen en de bloementuin die in speelse hoogtes verdeeld is. Alles ademt die typisch Cypriotische traditionele stijl en ook het comfort ontbreekt niet. Als ik even later vanaf de veranda de heuvels bekijk, schittert het zwembad in de zon. Ik wou dat ik een kunstenaar was, dan zou ik dit plekje kunstig op het doek voor eeuwig vastleggen.
€ 342.00
Cyprus Tochni Logies
Sa Prata Resort
Ik kijk naar links en zie nog net de staart van de barracuda, voordat 'ie het bloedkoraal in schiet. Van opwinding begin ik sneller te ademen in mijn mondstuk. Barracuda's, die zie je niet overal! Ik snorkel verder en zie de kleurrijkste vissen, planten en koraalrotsen onder me liggen. Eigenaar Gianni van Sa Prata had gelijk, toen hij vanochtend zei dat het snorkelen op Sardinië echt de moeite waard is. Het water is zo helder als zwembadwater: de turkooizen kleur kun je zelfs in het water goed zien. Dan valt mijn oog op een wrak, zo'n veertig meter onder me. Terwijl ik rustig verder zwem, beeld ik me in hoe het wrak daar terecht is gekomen.
Een uurtje later wandel ik terug naar Sa Prata om Gianni alles over mijn snorkelavontuur te vertellen. Op weg naar boven kom ik langs het dorpje San Teodoro. Het gezellige terras lonkt en ik strijk neer voor een cappuccino zoals een cappuccino hoort te zijn. Om me heen zie ik keuvelende vakantiegangers en oude Italiaanse vrouwtjes, sjouwend met tassen van de markt. Ik geniet zo van het dorpsleven dat ik nog een cappuccino neem. En nog een. Tegen het einde van de middag zoek ik Sa Prata weer op.
âEn, hoe was het snorkelen?â Gianni loopt dwars over het uitgestrekte terras, als hij me ziet. We gaan zitten aan een tafeltje en enthousiast begin ik te vertellen over al het moois dat ik onder de zeespiegel heb gezien. Gianni's ogen lichten op en hij kijkt over mijn schouder. âKijk, daar heb jij net gezwommen. Kun je het je voorstellen?â Ik kijk achter me en zie de helderblauwe zee, sprookjesachtig verlicht door de ondergaande zon. Denkend aan de mooie vissen en het wrak, besluit ik morgen nog een keer de zee in te gaan.
Een uurtje later wandel ik terug naar Sa Prata om Gianni alles over mijn snorkelavontuur te vertellen. Op weg naar boven kom ik langs het dorpje San Teodoro. Het gezellige terras lonkt en ik strijk neer voor een cappuccino zoals een cappuccino hoort te zijn. Om me heen zie ik keuvelende vakantiegangers en oude Italiaanse vrouwtjes, sjouwend met tassen van de markt. Ik geniet zo van het dorpsleven dat ik nog een cappuccino neem. En nog een. Tegen het einde van de middag zoek ik Sa Prata weer op.
âEn, hoe was het snorkelen?â Gianni loopt dwars over het uitgestrekte terras, als hij me ziet. We gaan zitten aan een tafeltje en enthousiast begin ik te vertellen over al het moois dat ik onder de zeespiegel heb gezien. Gianni's ogen lichten op en hij kijkt over mijn schouder. âKijk, daar heb jij net gezwommen. Kun je het je voorstellen?â Ik kijk achter me en zie de helderblauwe zee, sprookjesachtig verlicht door de ondergaande zon. Denkend aan de mooie vissen en het wrak, besluit ik morgen nog een keer de zee in te gaan.
€ 344.00
Sardinië Tanaunella Logies en ontbijt
Molino el Mastral
Alles wat ik niet had durven dromen, bestaat dus wél! Dat dacht ik toen ik de oprijlaan van Molino el Mastral opreed. Mijn geliefde dorpje Tarifa lag achter me aan de kust te bruisen, hier prijkte het natuurpark en wuifden de palmen me een stil welkom.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
Vanochtend had mijn goede vriend Juan Carlos me opgehaald om te gaan paardrijden. 'Yolanda is de eigenaresse van een finca midden in het natuurpark Alcornocales.' En naast paardrijden, zo vertelde hij, kun je er ook verblijven in de finca met de oude molen. Het klonk te mooi om waar te zijn: een plek waar mijn liefdes samenkomen: rust, natuur en mijn zo geliefde Tarifa.
En dan kom je dus aan bij Molino el Mastral. De zon staat hoog aan de hemel, de vogels fluiten je tegemoet en je wilt niks anders dan direct kijken in die vrijstaande witte huisjes, de appartementen en alles ontdekken van deze mooie gele finca. Yolanda lacht. 'Heeft Juan Carlos je het niet verteld?' Ik kijk haar vragend aan. 'Dit huisje is van jou vannacht.' Ik spring nog net geen gat in de lucht, maar eenmaal binnen wel. De inrichting is sfeervol en landelijk net als buiten, want vanaf de veranda zie ik hoe de rivier Jara door het prachtige landschap laveert.
'En nu gaan we opstijgen!' Juan Carlos loopt de tuin in. 'Maar ik ben al tot grote hoogtes gestegen hier!' Oja, ik kwam hier om te paardrijden! En wat ik dan nog niet weet is dit: er staat me een prachtige tocht te wachten over het strand met mijn haren in de Tarifa-wind. Daarna zal ik hier in het zwembad duiken en het nog steeds niet kunnen geloven: dat het bestaat! Ja dus. En Molino el Mastral is het bewijs.
€ 345.00
Andalusië Tarifa Logies
Cyprus Village Houses Tochni
'Goedemorgen buurman', hakkel ik in het Cypriotisch. Sofronis leerde me de woorden zodat ik mijn buurman kon groeten. Deze week verblijf ik namelijk tussen de locals in één van de authentieke huisjes van de Village Houses Tochni van eigenaar Sofronis.
In het Cypriotische dorpje Tochni begint de dag zoals altijd: de zon komt langzaam op, de bewoners ontwaken en starten de dag met een koffie in de taverne of maken een ochtendwandeling. Vaak sta ik extra vroeg op, want ik wil alles opsnuiven van dit echte Cypriotische leven. Dat vertelde ik Sofronis vorige week op het terras in de schaduw van een olijfgaard: 'Eigenlijk zou ik wel in zo'n authentiek dorpje willen verblijven met het dagelijkse leven om me heen.' Sofronis had me verbaasd aangekeken en zei: 'Maar weet je dat dan niet?' En nu was ik verbaasd. Wat bleek? Verderop in Tochni had hij eeuwenoude dorpshuisjes verbouwd en gerenoveerd tot luxe appartementen. De huisjes liggen verspreid door het dorp en zijn ingericht in een Cypriotische maar moderne stijl in de sfeer van het eiland. Met eeuwenoude hout, leistenen muren en luiken. 'Dat is echt leven als een local!'
Mijn buurman zwaait en lacht. In de warme zon slenter ik langzaam naar de taverne waar je als gast van de Village Houses Tochni mag genieten van een ontbijt onder de pergola met uitzicht over het dorpje en de heuvels. Daarna zal ik een duik gaan maken in het zwembad, ook voor de gasten, en op de terugweg naar mijn dorpshuisje, slenter ik vast nog even door de smalle straatjes. Want deze week ben ik een local en dat gevoel, daar kan ik geen genoeg van krijgen.
In het Cypriotische dorpje Tochni begint de dag zoals altijd: de zon komt langzaam op, de bewoners ontwaken en starten de dag met een koffie in de taverne of maken een ochtendwandeling. Vaak sta ik extra vroeg op, want ik wil alles opsnuiven van dit echte Cypriotische leven. Dat vertelde ik Sofronis vorige week op het terras in de schaduw van een olijfgaard: 'Eigenlijk zou ik wel in zo'n authentiek dorpje willen verblijven met het dagelijkse leven om me heen.' Sofronis had me verbaasd aangekeken en zei: 'Maar weet je dat dan niet?' En nu was ik verbaasd. Wat bleek? Verderop in Tochni had hij eeuwenoude dorpshuisjes verbouwd en gerenoveerd tot luxe appartementen. De huisjes liggen verspreid door het dorp en zijn ingericht in een Cypriotische maar moderne stijl in de sfeer van het eiland. Met eeuwenoude hout, leistenen muren en luiken. 'Dat is echt leven als een local!'
Mijn buurman zwaait en lacht. In de warme zon slenter ik langzaam naar de taverne waar je als gast van de Village Houses Tochni mag genieten van een ontbijt onder de pergola met uitzicht over het dorpje en de heuvels. Daarna zal ik een duik gaan maken in het zwembad, ook voor de gasten, en op de terugweg naar mijn dorpshuisje, slenter ik vast nog even door de smalle straatjes. Want deze week ben ik een local en dat gevoel, daar kan ik geen genoeg van krijgen.
€ 347.00
Cyprus Tochni Logies en ontbijt
Quinta dos Moinhos
Eindeloze bossen, indrukwekkende natuurgebieden en historische steden. Ja, ik ben vandaag aangekomen in het noorden van Portugal en ben onderweg naar het adresje; Quinta dos Moinhos. Deze sfeervolle plek is gebouwd door twee Nederlandse eigenaren Jose en Erik. Tijdens mijn vorige reis door Portugal ben ik Jose tegenkomen in een authentiek barretje in Porto. Na een gezellig gesprek heeft ze me uitgenodigd om een keer te verblijven op Quinta dos Moinhos.
Na ongeveer een uur rijden kom ik aan op het landgoed van Quinta dos Moinhos. Als ik de auto uitstap kijk ik mijn ogen uit. Het is hier zo groen en overal waar ik kijk zie ik wijnvelden. Er verschijnt gelijk een grote glimlach op mijn gezicht. Dan hoor ik mijn naam âEliza!â. Het is Jose die mij vriendelijk komt begroeten met haar twee kwispelende hondjes Face en Peperoni. âHeb je trek?â vraagt ze. Mijn maag begint spontaan te knorren en ik knik. âKom, dan gaan we snel naar het terras, want daar staat een heerlijk ontbijtje op je te wachten.â Wauw! Ik voel me hier gelijk thuis en ik loop achter Jose aan.
Even later zit ik samen met Jose en haar man Erik op het terras te genieten van een uitgebreid ontbijtje in de ochtenzon. Je proeft gelijk dat het verse producten zijn. Jose vertelt mij dat ze haar eigen biologische groentetuintje heeft en dat ze gek is op koken. Ze plukt zelfs de sinaasappels van haar eigen bomen, zodat ze elke ochtend kan genieten van een verse Jus d'orange. âZal ik vanavond een Portugese maaltijd voor je bereiden, Eliza?â vraag ze enthousiast. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Deze plek is perfect voor iemand zoals ik die gek is op eten en wijn. Bij Quinta dos Moinhos wordt je omringd door lekkernijen!
Na ongeveer een uur rijden kom ik aan op het landgoed van Quinta dos Moinhos. Als ik de auto uitstap kijk ik mijn ogen uit. Het is hier zo groen en overal waar ik kijk zie ik wijnvelden. Er verschijnt gelijk een grote glimlach op mijn gezicht. Dan hoor ik mijn naam âEliza!â. Het is Jose die mij vriendelijk komt begroeten met haar twee kwispelende hondjes Face en Peperoni. âHeb je trek?â vraagt ze. Mijn maag begint spontaan te knorren en ik knik. âKom, dan gaan we snel naar het terras, want daar staat een heerlijk ontbijtje op je te wachten.â Wauw! Ik voel me hier gelijk thuis en ik loop achter Jose aan.
Even later zit ik samen met Jose en haar man Erik op het terras te genieten van een uitgebreid ontbijtje in de ochtenzon. Je proeft gelijk dat het verse producten zijn. Jose vertelt mij dat ze haar eigen biologische groentetuintje heeft en dat ze gek is op koken. Ze plukt zelfs de sinaasappels van haar eigen bomen, zodat ze elke ochtend kan genieten van een verse Jus d'orange. âZal ik vanavond een Portugese maaltijd voor je bereiden, Eliza?â vraag ze enthousiast. Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Deze plek is perfect voor iemand zoals ik die gek is op eten en wijn. Bij Quinta dos Moinhos wordt je omringd door lekkernijen!
€ 348.00
Noord Portugal Vila Nune Logies
La Posta di Confine Appartementen
Umbrië blijft me verbazen. Ik wandel door de tuin van La Posta di Confine en geniet van het weidse uitzicht over rijen olijfbomen en oude eikenbossen. Wanneer Roberta naar buiten komt lopen met een dienblad vol huisgemaakte lekkernijen, nemen we plaats op het terras bij het zwembad. Vanaf hier heb je goed zicht op de eeuwenoude boerderij in al haar glorie.
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
âWat heb je voor vandaag allemaal op de planning staan Eliza?â, vraagt Roberta terwijl ik een olijf in mijn mond stop. âHet zwembad lijkt me wel een fijn plekje.â Roberta begint te lachen. âDat is inderdaad een heerlijk plekje. Maar het zou zonde zijn om iedere dag bij het zwembad door te brengen. Er is hier in de omgeving zoveel moois te zien!â Roberta heeft gelijk. Vakantie vieren is ook eropuit gaan. Nu ik er aan denk, heb ik ook wel zin om de lokale cultuur op te snuiven. Als Roberta een lange lijst met mooie plekjes in de buurt begint op te noemen, plan ik in mijn hoofd de komende dagen al helemaal vol. Aan mijn verblijf bij La Posta di Confine kan ik het beste nog een paar dagen vastplakken!
€ 350.00
Umbrië Perugia Logies
Son Calo
Op een pleintje in het dorpje Petra op Mallorca zet ik na een lange rit mijn auto langs de kant. Tijd voor een kop koffie! Ik kijk om me heen en zie naast een paar palmbomen een mooi groot, geel pand. Daar tegenover, bij een klein cafeetje, besluit ik plaats te nemen op het terrasje. Een typisch Spaanse ober met donker haar groet me. Ik bestel espresso en zeg hem dat hij het goed voor elkaar heeft op deze plek. âBedankt!â Hij glundert, duidelijk trots op de plek waar hij woont. âVerblijf je hier?â vraagt hij me. Ik vertel hem dat ik nog geen plekje heb voor vanavond, maar gewoon lekker over het eiland aan het toeren ben. âAh! Laat me je helpen!â
Een half uur later weet ik ineens alles over de plek waar Oliverio, de ober, als kind vaak logeerde. Son Calo, een plekje dat pas sinds kort de deuren opende als gastenverblijf. Niet ver van zijn café. Ik besluit een kijkje te nemen en bedank Oliverio voor de lekkere koffie en het hartelijke praatje.
Wanneer ik het landgoed van Son Calo oprijd, kan ik alleen maar vol verwondering om me heen kijken. Oliverio had gelijk: het is hier betoverend mooi. Ik zet mijn auto langs de weg en loop naar binnen, waar een vriendelijk ogende man staat. Hij kijkt op en begroet me. Wanneer ik hem vertel over Oliverio verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij begint te vertellen over hun band vroeger en over de geschiedenis van dit huis. Juan groeide hier op, en hij niet alleen. De finca is van generatie op generatie overgegaan en bestaat al ruim 200 jaar. Terwijl ik luister naar Juan kijk ik naar de bruine luikjes van de grote Spaanse woning. Wat een prachtig plekje!
Een half uur later weet ik ineens alles over de plek waar Oliverio, de ober, als kind vaak logeerde. Son Calo, een plekje dat pas sinds kort de deuren opende als gastenverblijf. Niet ver van zijn café. Ik besluit een kijkje te nemen en bedank Oliverio voor de lekkere koffie en het hartelijke praatje.
Wanneer ik het landgoed van Son Calo oprijd, kan ik alleen maar vol verwondering om me heen kijken. Oliverio had gelijk: het is hier betoverend mooi. Ik zet mijn auto langs de weg en loop naar binnen, waar een vriendelijk ogende man staat. Hij kijkt op en begroet me. Wanneer ik hem vertel over Oliverio verschijnt een glimlach op zijn gezicht. Hij begint te vertellen over hun band vroeger en over de geschiedenis van dit huis. Juan groeide hier op, en hij niet alleen. De finca is van generatie op generatie overgegaan en bestaat al ruim 200 jaar. Terwijl ik luister naar Juan kijk ik naar de bruine luikjes van de grote Spaanse woning. Wat een prachtig plekje!
€ 351.00
Mallorca Petra Logies
Punta Falcone
Ik zag nog net de sierlijke letters staan op de steen voor de ingang: Residence Punta Falcone. Bijna reed ik er voorbij. De muren van het resort zijn gesausd met lichtbruine en groene schutkleuren en matchen een-op-een met de natuur eromheen, waardoor het onopvallend tussen de bomen ligt. Terwijl ik het terrein op draai, vraag ik me af hoe je dit ooit kunt missen. Het terrein is gigantisch: er staan negen gebouwen met in elk vijf tot zes appartementen. In het midden, op een verlaging, ligt een prachtig zwembad. Ik kijk er verlekkerd naar: een duik in het water kan ik na mijn tocht wel gebruiken.
Terwijl ik de sleutel in het slot van mijn appartement steek, komt er ineens een zuchtje zilte zeewind voorbij. Ik draai me om en kijk rechtstreeks de azuurblauwe zee in. Wat een uitzicht! Even verderop staat een tuinman getooid met een brede strohoed de aarde tussen de plantsoenen te harken. Hij stopt even als hij me met open mond naar de zee ziet staren, en lacht. âEr ligt een privéstrand beneden, alleen voor gasten van dit resort. Volg het zandpaadje langs de groene heggen en je bent er zo. Ga maar kijken!â
Een kwartier later ben ik neergestreken op een van de ligstoelen op het strand. In mijn bikini, die dezelfde kleur heeft als het zwembadblauwe water waar ik zometeen in ga. Nu heb Ãk een schutkleur, en dat vind ik wel zo lekker. Ik ben er even niet.
Terwijl ik de sleutel in het slot van mijn appartement steek, komt er ineens een zuchtje zilte zeewind voorbij. Ik draai me om en kijk rechtstreeks de azuurblauwe zee in. Wat een uitzicht! Even verderop staat een tuinman getooid met een brede strohoed de aarde tussen de plantsoenen te harken. Hij stopt even als hij me met open mond naar de zee ziet staren, en lacht. âEr ligt een privéstrand beneden, alleen voor gasten van dit resort. Volg het zandpaadje langs de groene heggen en je bent er zo. Ga maar kijken!â
Een kwartier later ben ik neergestreken op een van de ligstoelen op het strand. In mijn bikini, die dezelfde kleur heeft als het zwembadblauwe water waar ik zometeen in ga. Nu heb Ãk een schutkleur, en dat vind ik wel zo lekker. Ik ben er even niet.
€ 359.00
Sardinië Santa Teresa di Gallura Logies en ontbijt
Borgo Degli Ulivi Appartement
Porceddu, een aan het spit geroosterd speenvarkentje, is een beroemde Sardijnse specialiteit en vormt nog altijd het hoogtepunt van menig dorpsfeest op het eiland. Zo ook in Arbatax, een levendige havenplaats aan de oostkust van Sardinië. Tijdens mijn bezoek aan dit schilderachtige dorp, werd ik uitgenodigd aan te schuiven en deze lekkernij eens te proberen. Na een overdadige maaltijd rees de onvermijdelijke vraag waar ik die nacht zou slapen. Gelukkig diende de oplossing zich vrijwel meteen aan toen mijn tafelgenoot me vertelde over het paradijs van zijn vriend Paolo. Ik besloot meteen om er eens een kijkje te nemen. Na een korte wandeling kwam ik aan bij het prachtige Borgo degli Ulivi en werd ik ontvangen door de eigenaar die breed lachend op me af kwam lopen.
Nadat Paolo mij een heerlijke koele witte wijn had ingeschonken op het terras, vertelde hij vol trots over zijn creatie. Paolo deed waar velen van ons van dromen. Hij hing zijn carrière in de accountancy aan de wilgen om aan de rand van zijn geboorteplaats Arbatax een waar paleis te bouwen in Sardijnse traditie. Ervaring in het toerisme had hij niet, maar dat je met veel liefde ver komt, zie je hier meteen. De felle kleuren van de muren en het zwembad zijn vooral in het licht van de ondergaande zon beeldschoon. Gelukkig had Paolo nog een appartementje voor me vrij en kon ik toen de fles leeg was meteen onder de wol. âJa, hier kan ik het wel een tijdje uithoudenâ, dacht ik nog, voordat ik voldaan in slaap viel.
Nadat Paolo mij een heerlijke koele witte wijn had ingeschonken op het terras, vertelde hij vol trots over zijn creatie. Paolo deed waar velen van ons van dromen. Hij hing zijn carrière in de accountancy aan de wilgen om aan de rand van zijn geboorteplaats Arbatax een waar paleis te bouwen in Sardijnse traditie. Ervaring in het toerisme had hij niet, maar dat je met veel liefde ver komt, zie je hier meteen. De felle kleuren van de muren en het zwembad zijn vooral in het licht van de ondergaande zon beeldschoon. Gelukkig had Paolo nog een appartementje voor me vrij en kon ik toen de fles leeg was meteen onder de wol. âJa, hier kan ik het wel een tijdje uithoudenâ, dacht ik nog, voordat ik voldaan in slaap viel.
€ 360.00
Sardinië Arbatax Logies
Casa do Valle
Met Carlos, mijn goede vriend uit het zuiden van Portugal, maakte ik deze zomer een wandeling door de adembenemende stad Sintra. Je weet eigenlijk niet waar je moet beginnen, zoveel is er te zien aan Moorse monumenten, weelderige tuinen en indrukwekkende paleizen. We liepen een beetje weg uit het centrum naar Casa do Valle, waar Carlos voor mij een kamer geregeld had.
Het straatje waar we doorheen liepen werd steeds nauwer en na een paar honderd meter stonden we voor het hek. âWaar kom ik nu terecht?â, was mijn eerste gedachte. Maar toen Virpi Oliveira, de van oorsprong Finse vrouw des huizes, ons binnenliet, bleek er een waar paradijsje achter het hek verborgen te zijn. Aan de andere kant van Casa do Valle keken we uit over een schitterende vallei met het indrukwekkende Castelo dos Mouros in de verte. Alsof je vanuit het levendige centrum zo een rustig en stil natuurpark binnenstapt.
Na onze lange wandeling zagen Carlos en ik er zo oververhit uit, dat Virpi ons direct uitnodigde om een frisse duik te nemen in het zwembad in de tuin. En daar hebben we de rest van de dag met volle teugen genoten van het onvergetelijke uitzicht en de Portugese zon.
Het straatje waar we doorheen liepen werd steeds nauwer en na een paar honderd meter stonden we voor het hek. âWaar kom ik nu terecht?â, was mijn eerste gedachte. Maar toen Virpi Oliveira, de van oorsprong Finse vrouw des huizes, ons binnenliet, bleek er een waar paradijsje achter het hek verborgen te zijn. Aan de andere kant van Casa do Valle keken we uit over een schitterende vallei met het indrukwekkende Castelo dos Mouros in de verte. Alsof je vanuit het levendige centrum zo een rustig en stil natuurpark binnenstapt.
Na onze lange wandeling zagen Carlos en ik er zo oververhit uit, dat Virpi ons direct uitnodigde om een frisse duik te nemen in het zwembad in de tuin. En daar hebben we de rest van de dag met volle teugen genoten van het onvergetelijke uitzicht en de Portugese zon.
€ 360.00
Costa de Lisboa Sintra Logies en ontbijt