La Locanda del Prete
Langzaam slenter ik door de smalle straatjes van het kleine Middeleeuwse dorpje Saragano. Ik kijk om me heen en voel kriebels in mijn buik. Alles is hier even mooi. In een zijstraatje loop ik langs een pandje waar het gezellig druk is. Ik zie op de ramen dat het een wijnbar is en besluit even binnen te kijken. Niet vaak zag ik zóveel flessen wijn in zo'n kleine ruimte. âCiao bella!â hoor ik. Ik kijk om. Een charmante Italiaan staat achter me, met een fles rode wijn in zijn handen. âKan ik iets voor je inschenken?â
Zonder dat het de bedoeling was, zit ik ineens als een uur lang in dezelfde wijnbar. Fabrizio vertelt me alles over het leven in een piepklein dorpje als Saragano. Hij kent alle winkels en vaste inwoners, al zijn dat er met zes gezinnen niet heel veel. âAls je hier écht een goed plekje zoekt, ga dan naar La Locanda del Prete!â Ik mag hem wel. Zijn tips volg ik graag op.
Fabrizio heeft gelijk: middenin het dorp loop ik tegen La Locanda del Prete aan. Een eeuwenoud gebouw, met een typisch Italiaans pleintje als entree. Ik stap naar binnen, vol verwachting. Dat mijn verwachtingen worden waargemaakt, weet ik al na een paar seconden. Alles oogt hier fantastisch! Ik kom haast ogen tekort. âHeeft u het zwembad al gezien?â vraagt een vriendelijke Italiaanse dame me. Ze neemt me mee door de gangen van dit schitterende plekje. Van boven af kijken we uit op het zwembad, dat onderaan de berg ligt. âEn vergeet ook niet om gebruik te maken van onze spa.â Ik val van de ene in de andere verrassing. Uitgekeken ben ik hier in elk geval nog lang nietâ¦
Zonder dat het de bedoeling was, zit ik ineens als een uur lang in dezelfde wijnbar. Fabrizio vertelt me alles over het leven in een piepklein dorpje als Saragano. Hij kent alle winkels en vaste inwoners, al zijn dat er met zes gezinnen niet heel veel. âAls je hier écht een goed plekje zoekt, ga dan naar La Locanda del Prete!â Ik mag hem wel. Zijn tips volg ik graag op.
Fabrizio heeft gelijk: middenin het dorp loop ik tegen La Locanda del Prete aan. Een eeuwenoud gebouw, met een typisch Italiaans pleintje als entree. Ik stap naar binnen, vol verwachting. Dat mijn verwachtingen worden waargemaakt, weet ik al na een paar seconden. Alles oogt hier fantastisch! Ik kom haast ogen tekort. âHeeft u het zwembad al gezien?â vraagt een vriendelijke Italiaanse dame me. Ze neemt me mee door de gangen van dit schitterende plekje. Van boven af kijken we uit op het zwembad, dat onderaan de berg ligt. âEn vergeet ook niet om gebruik te maken van onze spa.â Ik val van de ene in de andere verrassing. Uitgekeken ben ik hier in elk geval nog lang nietâ¦
€ 275.00
Umbrië Saragano Logies
Quinta do Olival Appartementen
Bij Quinta do Olival in het noorden van Portugal vind ik alles wat ik als vakantieganger nodig heb. Ik kijk uit over een mooie, groene, rustige omgeving, ben gastvrij ontvangen en heb net mijn koffers naar mijn sfeervolle appartement gebracht. Tel daar nog een mooi zwembad en een karakteristieke inrichting bij op en dan kom je vast tot dezelfde conclusie als ik: Quinta do Olival is alleen geschikt voor echte levensgenieters!
Quinta do Olival vertelt het verhaal van de grootouders van eigenaresse Olga, Rita en Francisco. Jarenlang werd er in de wijnkelder wijn gemaakt, in de oven brood gebakken en werden er bij de stenen haard verhalen verteld. Bij het realiseren van de appartementen heeft Olga dit altijd in gedachten gehouden, waardoor de authentieke uitstraling is behouden. Wat ik het leukste vind aan Quinta do Olival, is dat je hier kunt genieten van de natuur in haar puurste vorm: de schapen grazen in de omliggende velden, in de organische groentetuin pluk je je eigen groenten en bij de kippen raap je verse eieren. En als je de deur uitstapt sta je meteen midden in de boomgaarden!
Vandaag ga ik een wandeling maken door de omgeving. Olga heeft me zoveel tips gegeven, dat ik denk dat ik aan mijn verblijf nog een paar weken vast moet plakken. Een fietstocht, een bezoekje aan de nabijgelegen dorpjes of een duik in het zwembad: het kan hier allemaal!
Quinta do Olival vertelt het verhaal van de grootouders van eigenaresse Olga, Rita en Francisco. Jarenlang werd er in de wijnkelder wijn gemaakt, in de oven brood gebakken en werden er bij de stenen haard verhalen verteld. Bij het realiseren van de appartementen heeft Olga dit altijd in gedachten gehouden, waardoor de authentieke uitstraling is behouden. Wat ik het leukste vind aan Quinta do Olival, is dat je hier kunt genieten van de natuur in haar puurste vorm: de schapen grazen in de omliggende velden, in de organische groentetuin pluk je je eigen groenten en bij de kippen raap je verse eieren. En als je de deur uitstapt sta je meteen midden in de boomgaarden!
Vandaag ga ik een wandeling maken door de omgeving. Olga heeft me zoveel tips gegeven, dat ik denk dat ik aan mijn verblijf nog een paar weken vast moet plakken. Een fietstocht, een bezoekje aan de nabijgelegen dorpjes of een duik in het zwembad: het kan hier allemaal!
€ 278.00
Noord Portugal Arcos de Valdevez Logies
Quinta do Rapozinho
âQuinta do Rapozinho, Rapozinho, Ra-po-zin-hoâ, neurie ik in de auto op weg naar het adresje van Terese. Dat woord, dat klinkt toch als muziek in je oren? Het is zo melodieus, sprookjesachtig bijna. Rijdend over kronkelende bergweggetjes vraag ik me af of het adresje waar ik zo vol verwachting naar toe rijd net zo mooi is als de naam.
Dan zie ik een paar natuurstenen huisjes opdoemen in het groene landschap. Zou dit het zijn? Het lijkt wel een heel dorpje! Aangekomen bij de oprit word ik hartelijk ontvangen door eigenaresse Terese. Ze betrapt me op mijn gestaar. âVind je het mooi?â, vraagt ze me lachend. Ik knik en Terese begint over de oude quinta te vertellen. Al sinds de oudheid bevindt deze boerderij zich hier en is al vele generaties in het bezit van Terese's familie. Haar vader liet de quinta ombouwen tot de accommodatie die het nu is. Rustig gelegen, midden in het groen, creëerde hij één van de meest bijzondere adresjes van Noord-Portugal.
Terese neemt me mee naar binnen en daar kijk ik mijn ogen uit. Het lijkt alsof ik een andere eeuw in ben gestapt. Er zijn wanden van natuursteen en houten vides met schattige trappetjes, authentieke balken ondersteunen nog steeds het dak. Elk appartement is anders en heeft zijn eigen charmes, maar overal zijn de kamers aangekleed met authentieke meubelstukken. Hier en daar zijn de kamers zelfs ingericht met meubels van kurk, een uniek natuurmateriaal uit de regio. Elk hoekje en kiertje ademt een rustieke sfeer. Maar natuurlijk zijn alle kamers wel uitgerust met allerlei moderne gemakken!
Na mijn rondleiding trek ik mij terug op mijn kamer. Ik kijk nu al uit naar het ontbijt wat morgenochtend wordt geserveerd, want daar heb ik hele goede verhalen over gehoord! Ja, Quinta do Rapozinho is net zo mooi als de naam klinkt...
€ 278.00
Noord Portugal Cabeceiras de Basto Logies en ontbijt
El Chorro Villas
Tijdens mijn vakantie staat het woord 'ontspannen' vaak bovenaan mijn lijstje. Dit keer gooi ik het roer drastisch om: ontspannen wordt nu inspannen.
Met de nodige adrenaline in mijn lijf heb ik inmiddels ontdekt dat het juist heel goed is om af en toe iets heel anders te doen. Het geeft je nieuwe energie! In de omgeving van El Chorro maak ik in het natuurgebied Desfiladero de los Gaitanes spectaculaire dingen mee. Rafael, voor insiders Rafa, is de eigenaar van El Chorro Villas, dat bestaat uit tien villa's die liggen op een groot landgoed. Ik heb een prachtige villa en kan hier natuurlijk heerlijk gaan relaxen, maar de omgeving leent zich uitstekend voor diverse outdooractiviteiten. Dat maakt het voor mij zo spannend en uitdagend. Rafa weet feilloos welke plekjes hij mij moet laten zien. In de paar dagen dat ik hier ben, wordt mijn conditie behoorlijk op de proef gesteld. We rijden paard, maken een quad-tour, mountainbiken en wandelen door de prachtige natuur. Het ene moment word ik verrast door de immens hoge bergen en een paar minuten later valt mijn blik op gigantische rotsformaties. Afwisseling genoeg! El Chorro is ook 'the place to be' voor liefhebbers van parapente en klimmen. Dat parapente bekijk ik liever vanaf de grond, maar het klimmen laat ik niet aan mij voorbijgaan. Tijdens de heftige en zware tocht naar boven vraag ik me af of er ooit een eind aan de klim komt. Mijn benen beginnen pijn te doen, maar mijn inspanningen worden uiteindelijk beloond. Twee uur later sta ik moe maar voldaan op de berg te genieten. Van het avontuur zelf en het uitzicht! Ik voel me als herboren, zie deze tocht als een overwinning en kijk Rafa dankbaar aan dat ik dit allemaal mag meemaken...
Met de nodige adrenaline in mijn lijf heb ik inmiddels ontdekt dat het juist heel goed is om af en toe iets heel anders te doen. Het geeft je nieuwe energie! In de omgeving van El Chorro maak ik in het natuurgebied Desfiladero de los Gaitanes spectaculaire dingen mee. Rafael, voor insiders Rafa, is de eigenaar van El Chorro Villas, dat bestaat uit tien villa's die liggen op een groot landgoed. Ik heb een prachtige villa en kan hier natuurlijk heerlijk gaan relaxen, maar de omgeving leent zich uitstekend voor diverse outdooractiviteiten. Dat maakt het voor mij zo spannend en uitdagend. Rafa weet feilloos welke plekjes hij mij moet laten zien. In de paar dagen dat ik hier ben, wordt mijn conditie behoorlijk op de proef gesteld. We rijden paard, maken een quad-tour, mountainbiken en wandelen door de prachtige natuur. Het ene moment word ik verrast door de immens hoge bergen en een paar minuten later valt mijn blik op gigantische rotsformaties. Afwisseling genoeg! El Chorro is ook 'the place to be' voor liefhebbers van parapente en klimmen. Dat parapente bekijk ik liever vanaf de grond, maar het klimmen laat ik niet aan mij voorbijgaan. Tijdens de heftige en zware tocht naar boven vraag ik me af of er ooit een eind aan de klim komt. Mijn benen beginnen pijn te doen, maar mijn inspanningen worden uiteindelijk beloond. Twee uur later sta ik moe maar voldaan op de berg te genieten. Van het avontuur zelf en het uitzicht! Ik voel me als herboren, zie deze tocht als een overwinning en kijk Rafa dankbaar aan dat ik dit allemaal mag meemaken...
€ 285.00
Andalusië El Chorro Logies
Azzurro Villas
âEliza! Kom je eten?â Ik schrik op van de plotselinge stem die me roept en kijk verward om me heen. Ik zie een typisch mediterrane villa: wit met blauwe accenten. Dan zie ik Angela, de gastvrouw van Azzurro Villas, staan. Ze begint te lachen. âHet is ook moeilijk om niet in slaap te vallen in die jacuzzi!â. Ik lach en knik instemmend. Dat kan ook niet anders als de zon er ondertussen zo lekker op schijnt. Toch ga ik er maar uit, want Angela heeft me uitgenodigd om samen met haar te barbequeën.
Als ik aan kom lopen ruik ik het vlees al op de barbeque. De picknick tafel op de patio is mooi gedekt en er staat al een lekker wijntje voor me klaar. âSchuif maar aan, het eten is zo klaar!â Een paar minuten later genieten we samen van de wijn, het eten en de ondergaande zon die de witte villa's langzaam oranje kleurt.
Als ik aan kom lopen ruik ik het vlees al op de barbeque. De picknick tafel op de patio is mooi gedekt en er staat al een lekker wijntje voor me klaar. âSchuif maar aan, het eten is zo klaar!â Een paar minuten later genieten we samen van de wijn, het eten en de ondergaande zon die de witte villa's langzaam oranje kleurt.
€ 288.00
Cyprus Paphos Logies
Casas das Olas
Met een warm gevoel luister ik naar de verhalen van Maria en Jose, de eigenaren van Casas das Olas in Noord-Portugal. âHet begon allemaal met één huis, wat we samen besloten op te knappen. We hadden toen helemaal geen idee dat het een geliefd vakantiehuis zou worden. Al snel bleken de gasten het echter zo'n fijn plekje te vinden, dat we er een tweede huis naast hebben gebouwd. Nu zijn we een aantal jaar en vier huizen verder en nog steeds even enthousiast als toen we begonnen!â Ik zie een grote lach op het gezicht van Maria verschijnen. Wat een inspirerende mensen, zij en haar man Jose.
Maria en Jose lopen voor me uit richting de huizen. Jose wijst er twee aan. âDeze twee zijn in de traditionele Noord-Portugese stijl gebouwd. De andere 4 zijn een combinatie van traditioneel en modern. Zo hebben ze hoge ramen, veel lichtinval en een iets moderne inrichting. Waar zou je het liefste slapen?â
Heel lang hoef ik daar niet over na te denken, samen met Maria en Jose loop ik richting één van de traditionele huizen! Even later zit ik op de bank in de woonkamer van mijn nieuwe thuis voor de komende dagen. Vanuit hier kijk ik uit over een groene vallei en de rivier Lima die daar stroomt. Als dit is hoe het traditionele Portugese leven er uit ziet, dan kan ik er wel aan wennen!
Maria en Jose lopen voor me uit richting de huizen. Jose wijst er twee aan. âDeze twee zijn in de traditionele Noord-Portugese stijl gebouwd. De andere 4 zijn een combinatie van traditioneel en modern. Zo hebben ze hoge ramen, veel lichtinval en een iets moderne inrichting. Waar zou je het liefste slapen?â
Heel lang hoef ik daar niet over na te denken, samen met Maria en Jose loop ik richting één van de traditionele huizen! Even later zit ik op de bank in de woonkamer van mijn nieuwe thuis voor de komende dagen. Vanuit hier kijk ik uit over een groene vallei en de rivier Lima die daar stroomt. Als dit is hoe het traditionele Portugese leven er uit ziet, dan kan ik er wel aan wennen!
€ 288.00
Noord Portugal Vilarinho do Souto Logies
Quinta dos Raposeiros
Op één van mijn laatste dagen die ik in de Costa de Lisboa doorbracht was ik vastberaden een dagje te gaan leren surfen. Carlos wist al hoe het moest, maar nu moest hij mij nog overtuigen om het koude water in te gaan. We reden richting Ericeira, één van Portugal's meest bekende surfplekken. Toen we daar aankwamen moest ik even slikken. Voor me lag een ruige kust met toch wel iets te hoge golven. Dit is misschien net te ambitieus. Toch overwon mijn nieuwsgierigheid het van de angst.
Na een uurtje op mijn surfplank gestaan te hebben, sprak Tiago me aan. Ik moest wel erg moe zijn. Hij had me blijkbaar zien stoeien met de hoge golven. We raakten aan de praat en het duurde niet lang voordat hij vroeg of we zin hadden om een hapje mee te eten. Hij wilde ons trakteren op een Caldeirada, een typische Portugese visschotel. Dat hoefde hij geen tweede keer te vragen. Na zo'n energieverslindende dag krijg je honger. Carlos en ik sprongen in het fiatje en reden achter Tiago aan. Na enkele kilometers rijden zagen we vier schitterende appartementjes omringt door dennenbomen, palmbomen en fruitbomen voor ons liggen. Tiago wist me te vertellen dat ze net nieuw zijn. Ze zijn voor verhuur gebouwd. Dit heerlijke plekje moet ten slotte gedeeld worden. Daar heeft hij helemaal gelijk in!
Na een uurtje op mijn surfplank gestaan te hebben, sprak Tiago me aan. Ik moest wel erg moe zijn. Hij had me blijkbaar zien stoeien met de hoge golven. We raakten aan de praat en het duurde niet lang voordat hij vroeg of we zin hadden om een hapje mee te eten. Hij wilde ons trakteren op een Caldeirada, een typische Portugese visschotel. Dat hoefde hij geen tweede keer te vragen. Na zo'n energieverslindende dag krijg je honger. Carlos en ik sprongen in het fiatje en reden achter Tiago aan. Na enkele kilometers rijden zagen we vier schitterende appartementjes omringt door dennenbomen, palmbomen en fruitbomen voor ons liggen. Tiago wist me te vertellen dat ze net nieuw zijn. Ze zijn voor verhuur gebouwd. Dit heerlijke plekje moet ten slotte gedeeld worden. Daar heeft hij helemaal gelijk in!
€ 290.00
Costa de Lisboa Santo Isidoro Logies
Palatakia Village Houses
âWist je trouwens dat Palatakia is afgeleid van 'palati', Grieks voor paleis,â Henri kijkt me met lachende ogen aan. Dat wist ik niet nee, maar ik had het wel kunnen raden. Wat een mooi plekje is dit! Henri en Alexandra hebben een groot hart voor de tradities van het eiland en dat zie je overal in terug. Toen ik hier een uurtje geleden aankwam bekeek ik met open mond de stenen huizen met prachtige houten luiken, het fijne zwembad en de leuke zitjes.
Henri wijst naar een bankje in het zonnetje. Tevreden zak ik onderuit terwijl Henri een fles wijn open maakt en vertelt over zijn avontuur. Over hoe hij en Alexandra jaren geleden deze vervallen huizen ontdekten en omtoverden tot dit fijne plekje. âWe wilden de oude stijl houden, maar wel met de luxe van nu.â Nou, volgens mij is dat prima gelukt. In dit Cypriotische paleisje wil ik wel een tijdje blijven!
Henri wijst naar een bankje in het zonnetje. Tevreden zak ik onderuit terwijl Henri een fles wijn open maakt en vertelt over zijn avontuur. Over hoe hij en Alexandra jaren geleden deze vervallen huizen ontdekten en omtoverden tot dit fijne plekje. âWe wilden de oude stijl houden, maar wel met de luxe van nu.â Nou, volgens mij is dat prima gelukt. In dit Cypriotische paleisje wil ik wel een tijdje blijven!
€ 293.00
Cyprus Kato Drys Logies
Eveleos Country House
Als ik Tochni inrijd, begrijp ik meteen waarom men dit dorpje ´de hemel op aarde voor kunstenaars´ noemt. Langzaam rijd ik langs smalle steegjes met traditionele huisjes, bloementuinen en de kerk van Sint Helena. En dan zie ik de poort en het bordje met ´Eveleos´ erop. Ik klop op de houten deur en Klea opent de poort naar haar kleine paradijs. Direct na onze begroeting spiek ik langs haar heen. Klea kent mijn nieuwsgierige aard en lacht. 'Kom, ik geef je een grand tour.´ Samen lopen we langs de terrassen en de bloementuin die in speelse hoogtes verdeeld is. Alles ademt die typisch Cypriotische traditionele stijl en ook het comfort ontbreekt niet. Als ik even later vanaf de veranda de heuvels bekijk, schittert het zwembad in de zon. Ik wou dat ik een kunstenaar was, dan zou ik dit plekje kunstig op het doek voor eeuwig vastleggen.
€ 303.00
Cyprus Tochni Logies
Sossego da Lata Appartementen
Het gras kietelt zachtjes onder mijn voeten. Ik sta in de tuin bij mijn nieuwe ontdekking, Sossego da Lata in Noord-Portugal. Zo ver ik kan kijken zie ik alleen maar groen. De wind waait zachtjes door de bomen en in de verte hoor ik alleen af toe wat vogeltjes fluiten. Wat heerlijk die rust!
Mijn maag vertelt me dat het ondertussen al vrij laat is, dus besluit ik terug te lopen richting mijn appartement. Net als ik aan het mijmeren ben over wat ik vanavond klaar zal maken, zie ik Joaquim me vanuit de moestuin tegemoet lopen. Ik denk dat hij mijn hongerige gezicht herkent. âHeb je zin om mee te eten Eliza?â. Hij heeft zijn handen vol met kool, tomaten en aardappels en ik begin gelijk te fantaseren over wat voor Portugese lekkernijen hij daarmee zal maken.
Even later zit ik met Joaquim en zijn vrouw Elsa te genieten van een lekkere huisgemaakte caldo verde. Terwijl ik de smaakvolle Portugese boerenkoolsoep opeet, kijk ik glimlachend om me heen. Gastvrije eigenaren, een unieke accommodatie waar traditioneel en modern samenkomen en dat alles gecombineerd met heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer?
Mijn maag vertelt me dat het ondertussen al vrij laat is, dus besluit ik terug te lopen richting mijn appartement. Net als ik aan het mijmeren ben over wat ik vanavond klaar zal maken, zie ik Joaquim me vanuit de moestuin tegemoet lopen. Ik denk dat hij mijn hongerige gezicht herkent. âHeb je zin om mee te eten Eliza?â. Hij heeft zijn handen vol met kool, tomaten en aardappels en ik begin gelijk te fantaseren over wat voor Portugese lekkernijen hij daarmee zal maken.
Even later zit ik met Joaquim en zijn vrouw Elsa te genieten van een lekkere huisgemaakte caldo verde. Terwijl ik de smaakvolle Portugese boerenkoolsoep opeet, kijk ik glimlachend om me heen. Gastvrije eigenaren, een unieke accommodatie waar traditioneel en modern samenkomen en dat alles gecombineerd met heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer?
€ 303.00
Noord Portugal Fafe Logies
Sossego da Lata Hotel
Terwijl ik in de auto langs wijnvelden en groene valleien richting Porto rijd, denk ik aan het hotel Sossego da Lata waar ik de afgelopen dagen heb gelogeerd. Het hotel verraste me door de unieke combinatie van moderne architectuur en een klassieke omgeving. Toen ik vanochtend door de mooi aangelegde tuin wandelde stond ik versteld van de rust en de ruimte. Om mij heen zag ik niets anders dan groen en terwijl ik de omgeving in mij opnam, werd de rust alleen af en toe verstoord door het gefluit van de vogeltjes. Met een glimlach denk ik terug aan mijn verblijf bij Sossego da Lata. De grootste troef van het hotel zijn eigenaren Joaquim en Elsa. Joaquim en Elsa deden er alles aan om me helemaal in de watten te leggen. Een koud wijntje toen het warm was, vers geperst sap om mijn dag mee te beginnen en ik kreeg zelfs een cake mee bij mijn vertrek! En hoewel ik pas een paar kilometer verwijderd ben van Sossego da Lata, kan ik nu al niet meer wachten tot mijn volgende bezoek!
€ 303.00
Noord Portugal Fafe Logies en ontbijt
Casale le Crete
Aangekomen op het terrein van Casale le Crete kan ik niet stoppen met rondjes draaien. Dat klinkt misschien maf, maar toch doe ik het. Want overal waar je om je heen kijkt is het prachtig. De heuvels lijken te schuilen onder een lappendeken van groentinten. Grote oude bomen sieren het landschap en heel af en toe zie je opeens een huisje. Het lijkt wel één grote ansichtkaart.
Middenin die ansichtkaart vind je Casale Le Crete. Het voormalige landhuis, staat met zijn stenen schoonheid statig in het groene landschap. Het is de trots van de Nederlandse Eline de Vries, die jaren geleden uit Nederland vertrok om hier haar droom te verwezenlijken. Wanneer ik met Eline spreek, voel ik meteen dat dit haar passie is. Ze is iemand die er alles aan doet om het haar gasten naar hun zin te maken.
Eline begeleidt me naar mijn eigen appartement. Als ze de deur voor me opent, ben ik er stil van. De houten balken op het plafond, de rode tegelvloer, het traditionele keukentje; aan alles valt te zien dat dit landhuis een lange geschiedenis kent. Wat zal ik straks gaan doen; de fiets pakken en de omgeving verkennen? Of de auto pakken naar het meer van Bolsena om te zwemmen. Ik open de deur naar mijn terras en het prachtige uitzicht lacht me weer tegemoet. Ik voel me hier de koning te rijk!
Middenin die ansichtkaart vind je Casale Le Crete. Het voormalige landhuis, staat met zijn stenen schoonheid statig in het groene landschap. Het is de trots van de Nederlandse Eline de Vries, die jaren geleden uit Nederland vertrok om hier haar droom te verwezenlijken. Wanneer ik met Eline spreek, voel ik meteen dat dit haar passie is. Ze is iemand die er alles aan doet om het haar gasten naar hun zin te maken.
Eline begeleidt me naar mijn eigen appartement. Als ze de deur voor me opent, ben ik er stil van. De houten balken op het plafond, de rode tegelvloer, het traditionele keukentje; aan alles valt te zien dat dit landhuis een lange geschiedenis kent. Wat zal ik straks gaan doen; de fiets pakken en de omgeving verkennen? Of de auto pakken naar het meer van Bolsena om te zwemmen. Ik open de deur naar mijn terras en het prachtige uitzicht lacht me weer tegemoet. Ik voel me hier de koning te rijk!
€ 307.00
Lazio Acquapendente Logies
Cyprus Village Houses Tochni
'Goedemorgen buurman', hakkel ik in het Cypriotisch. Sofronis leerde me de woorden zodat ik mijn buurman kon groeten. Deze week verblijf ik namelijk tussen de locals in één van de authentieke huisjes van de Village Houses Tochni van eigenaar Sofronis.
In het Cypriotische dorpje Tochni begint de dag zoals altijd: de zon komt langzaam op, de bewoners ontwaken en starten de dag met een koffie in de taverne of maken een ochtendwandeling. Vaak sta ik extra vroeg op, want ik wil alles opsnuiven van dit echte Cypriotische leven. Dat vertelde ik Sofronis vorige week op het terras in de schaduw van een olijfgaard: 'Eigenlijk zou ik wel in zo'n authentiek dorpje willen verblijven met het dagelijkse leven om me heen.' Sofronis had me verbaasd aangekeken en zei: 'Maar weet je dat dan niet?' En nu was ik verbaasd. Wat bleek? Verderop in Tochni had hij eeuwenoude dorpshuisjes verbouwd en gerenoveerd tot luxe appartementen. De huisjes liggen verspreid door het dorp en zijn ingericht in een Cypriotische maar moderne stijl in de sfeer van het eiland. Met eeuwenoude hout, leistenen muren en luiken. 'Dat is echt leven als een local!'
Mijn buurman zwaait en lacht. In de warme zon slenter ik langzaam naar de taverne waar je als gast van de Village Houses Tochni mag genieten van een ontbijt onder de pergola met uitzicht over het dorpje en de heuvels. Daarna zal ik een duik gaan maken in het zwembad, ook voor de gasten, en op de terugweg naar mijn dorpshuisje, slenter ik vast nog even door de smalle straatjes. Want deze week ben ik een local en dat gevoel, daar kan ik geen genoeg van krijgen.
In het Cypriotische dorpje Tochni begint de dag zoals altijd: de zon komt langzaam op, de bewoners ontwaken en starten de dag met een koffie in de taverne of maken een ochtendwandeling. Vaak sta ik extra vroeg op, want ik wil alles opsnuiven van dit echte Cypriotische leven. Dat vertelde ik Sofronis vorige week op het terras in de schaduw van een olijfgaard: 'Eigenlijk zou ik wel in zo'n authentiek dorpje willen verblijven met het dagelijkse leven om me heen.' Sofronis had me verbaasd aangekeken en zei: 'Maar weet je dat dan niet?' En nu was ik verbaasd. Wat bleek? Verderop in Tochni had hij eeuwenoude dorpshuisjes verbouwd en gerenoveerd tot luxe appartementen. De huisjes liggen verspreid door het dorp en zijn ingericht in een Cypriotische maar moderne stijl in de sfeer van het eiland. Met eeuwenoude hout, leistenen muren en luiken. 'Dat is echt leven als een local!'
Mijn buurman zwaait en lacht. In de warme zon slenter ik langzaam naar de taverne waar je als gast van de Village Houses Tochni mag genieten van een ontbijt onder de pergola met uitzicht over het dorpje en de heuvels. Daarna zal ik een duik gaan maken in het zwembad, ook voor de gasten, en op de terugweg naar mijn dorpshuisje, slenter ik vast nog even door de smalle straatjes. Want deze week ben ik een local en dat gevoel, daar kan ik geen genoeg van krijgen.
€ 308.00
Cyprus Tochni Logies en ontbijt
Casa Rural Los Algarrobales
Even vraag ik me af of dit wel echt waar is. Of ik niet droom. De omgeving waarin ik me bevind is sprookjesachtig mooi. Ik zie eindeloos veel witte huisjes bij elkaar. Daarachter zie ik een paar prachtige bergen en aan de andere kant van het dorpje een groot blauw meer. Had ik maar eerder geweten dat dit bestond! Ik rijd het dorpje binnen, El Gastor staat er op een bord. Op een klein pleintje parkeer ik mijn auto even. Daarna hop ik te voet van het ene kleine pleintje naar het andere, steeds met witte huisjes om me heen. Voor een bakkerij stop ik even met lopen en besluit een vers brood te halen. Ik vertel de dame achter de toonbank hoe ontzettend gecharmeerd ik ben van haar woonplaats. âBlijf nog een paar dagen!â antwoordt ze trots. âIk weet een prachtig plekje hier vlakbij. Een oude boerderij met veertien fijne logeerplekken.â
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
Via een onverharde weg ga ik op zoek naar Casa Rural Los Algarrobales, de plek die de bakker me zojuist tipte. Halverwege kruist een groene Land Rover mijn pad. De auto stopt en de man steekt zijn hoofd uit het raam. âKan ik je ergens bij helpen?â vraagt hij me. Ik vertel hem naar welke plek ik op zoek ben. Hij begint te stralen. âIk ben Francisco, de eigenaar van de finca!â Francisco rijdt voor me uit naar zijn boerderij. Al een paar minuten later arriveren we en kletsen we verder. Net als de bakker is Francisco trots op zijn regio. âWist je dat deze regio vol zit met archeologische vondsten uit de nieuwe steentijd?â Al snel vervolgt hij zijn verhaal met een stukje geschiedenis over de finca. âIn de jaren 80 kwam er een Franse pianist bij deze plek terecht. Hij werd verliefd en besloot hier te blijven en zijn concerten te geven. Later kwamen vrienden van hem op het idee deze plek te delen met andere mensen. Zo ontstonden de gastenverblijven.â
Samen met Francisco loop ik over het landgoed. Via het zwembad komen we uit bij de witte huisjes, die er vanbinnen knus uitzien. Typisch Spaans, met op bepaalde plekken prachtige schilderingen in verschillende kleuren. Hij vertelt me dat dit mijn plekje wordt voor vannacht. Mijn bed staat in een kleine, maar sfeervolle kamer met dikke, witte muren. Genieten wordt kinderspel bij Casa Rural Los Algarrobales, weet ik meteen.
€ 310.00
Andalusië El Gastor Logies
Quinta Sao Miguel de Arcos
Het is een stralende dag vandaag en een zacht briesje waait door mijn haar. Deze ochtend ben ik in de gezellige en levendige stad Porto. Wat zal ik eens gaan doen? Vol bewondering loop ik door de historische stad en ik kijk mijn ogen uit. Dan schiet me iets te binnen, want een goede vriendin heeft mij verteld dat de wijk Ribeira echt een aanrader is. Ik besluit die kant op te lopen.
Even later zit ik op een gezellig terrasje te genieten van een portie bacalhau-kroketjes, een typisch Portugees gerechtje. En inderdaad: met zijn gekleurde huisjes, speelse balkons en met als kers op de taart een prachtig uitzicht op de Douro-rivier is de wijk Ribeira echt een plaatje! Ik geniet van het zonnetje en sluit heel even mijn ogen. Paar minuten later hoor ik de kerkklokken luiden en ik kijk op mijn horloge. Ik schrik van de tijd, want ik heb om 13:00 afgesproken met Antonio de eigenaar van een authentieke quinta. Gelukkig is het niet ver rijden!
Een uur later kom ik aan bij de sierlijke hoofdingang op een pleintje met een prachtige kerk. Ik loop samen met Antonio over het terrein van Quinta Sao Miguel de Arcos. Dit vakantieadresje wordt omringd door een natuurlijke en rustige omgeving. Antonio vertelt me over de geschiedenis van dit authentieke plekje. De boerderij staat hier al sinds de 18e eeuw en is al jarenlang in het bezit van zijn familie. We nemen plaats bij het zwembad en het landschap trekt mijn aandacht. Noord-Portugal doet zijn naam echt eer aan, want het is hier zo mooi groen. Dan staat Antonio op en loopt naar binnen. Al snel komt hij terug met twee glaasjes portwijn en hij reikt mij een glas aan. â Op het goede leven Eliza!â zegt hij terwijl we proosten. Ik neem een slok en proef het authentieke Portugal!
€ 313.00
Noord Portugal Arcos Logies en ontbijt
Hotel El Horcajo
Het was een warme augustusmaand, de eerste keer dat ik Hotel El Horcajo bezocht. Dat wordt zo veel mogelijk relaxen en zo min mogelijk bewegen, dacht ik van tevoren. Ik kon me niet voorstellen dat de warme Zuid-Spaanse zon het zou toelaten dat ik ook maar iets zou ondernemen. Maar ik had me vergist. Want wie in Hotel El Horcajo verblijft, maakt kennis met een andere kant van Spanje dan alleen maar zee en het strand. De charmante cortijo ligt middenin één van de mooiste natuurgebieden van Andalusië: Nationaal Park Sierra de Grazalema. Vanuit je hotelkamer stap je zó het park in, waar je urenlange wandel- of mountainbike tochten kunt maken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
In de week dat ik er was, heb ik elke dag iets nieuws ontdekt. Vroeg op de dag of bij het vallen van de avond, dat wel. Tussendoor vermaakte ik me uitstekend bij het hotel, waar je ook als je niets wilt ondernemen, kunt genieten van de omliggende ongerepte natuur. Liggend op m'n stretcher bij het zwembad vlogen bijzondere vogelsoorten zomaar voorbij en hoorde ik in de verte de geluiden van de kippen die nog steeds gehouden worden op het landgoed. Je eitje bij het ontbijt is dan ook gegarandeerd vers, evenals de andere ingrediënten waarmee ze in het restaurant de heerlijkste gerechten bereiden. Al met al is Hotel El Horcajo de ideale uitvalsbasis voor levensgenieters zoals ik die de landelijke kant van Spanje willen ontdekken.
€ 315.00
Andalusië Ronda Logies en ontbijt
Porfyrios Country House
Ik zit met mijn goede vrienden Klea en Andreas aan het zwembad in de zon. Klea en Andreas zijn de eigenaren van het Porfyrios Country House, een voormalig dorpshuis uit 1840. Toen Klea en Andreas de oude ruïne zagen, twijfelden ze geen moment en kochten ze het oude pand. Ze maakten traditionele appartementen voor hun gasten. Ik neem een frisse duik in het zwembad. Al dobberend vertelt Andreas over de geschiedenis van de streek. 'Cyprus is de geboorteplek van de Griekse godin Aphrodite.' Andreas vertelt en ik glimlach. Hij heeft het over de Godin van de liefde en schoonheid. Andreas en ik lijken op elkaar. Ik moet denken aan een van mijn favoriete zinnen die een oude Griekse man ooit tegen me zei: 'To walk the way, is to know the way it was.' Klea loopt het terras op met een dienblad vol meze en wijn. Ik klim het zwembad uit en proost met mijn twee vrienden. 'Op het leven en het verleden.' Vol leven proosten we terwijl de zon langzaam rood kleurt.
€ 318.00
Cyprus Choirokoitia Logies
Neo Chorion Village Houses
Schoonheid te over hier. 'Want als je eert wat het land je geeft, dan kun je je geluk niet op.' Mijn goede vriend Alecos houdt van 'zijn' Cyprus, zoals Cyprus van zijn inwoners houdt. Ik verbaas me altijd over het samenspel van dit land en haar mensen. En het leuke is: je gaat vanzelf met dezelfde bewondering naar het land kijken. Ik glimlach, want vanaf mijn balkon van de Neo Chorion Traditional Village Houses had ik niet gedacht dat ik met deze Cypriotische euforie de zonnige dag langzaam in een mooie avond zou zien veranderen.
Ik moet denken aan het begin van deze dag: Alecos en ik begonnen vroeg in de ochtend in het natuurpark Amakas. De zon kwam prachtig op, de nevel hing nog over de groene pracht en alles wat je hoorde waren onze voetstappen en de vogels. In de middag liep ik het dorpje Neo Chorion binnen en het leek wel alsof ik een openluchtmuseum binnenwandelde. Oude dametjes zaten achter een eeuwenoud houten apparaat waarmee ze schitterende gekleurde matjes maakten. Oude heertjes liepen hun dagelijkse rondje door het dorp. Genieten was er aan de orde van de dag.
In een zijstraatje bestelde ik een koffie bij een kafenion. 'Aangenaam, George Michael', en in één adem vertelde de eigenaar het verhaal dat hij waarschijnlijk al tig keren had verteld. Nee, geen familie van en 'Nee ook niet de beroemde zanger', maar wel het bewijs dat de echte George Michael Cypriotische roots heeft! Ik vond deze 'nep George' eigenlijk veel leuker, helemaal toen hij me vertelde over zijn traditionele huisjes vlakbij in de straat. Ik stond meteen op en glimlachte. Alecos voegde nog lachend in het Cypriotisch toe dat er niks anders opzat dan met me mee te lopen.
Dus liepen we even later samen naar zijn vijf villages houses. Prickly Pear, Fridays House, Melissi Cottage, Villa Kirithra en Kipseli Cottage: elk huis had zijn eigen naam. Verscholen achter een prachtige traditionele stenen muur, openden we één voor één de deuren van de huisjes. De gerenoveerd dorpshuisjes zijn verworden tot prachtige traditionele villa's. Privévilla's welteverstaan, want elk huisje heeft een eigen entree, tuin en een heerlijk privézwembad! En wat een sfeer, die ruimte! Hier ga ik de komende dagen blijven, besloot ik. Fridays House it is, want ik wilde voorlopig nog niet weg. Ik begon eindelijk een beetje te kijken zoals de Cyprioten hun land bewonderen.
En hier zit ik dus. Vanaf mijn balkon speur ik over de zee in de verte; in de haven van Litchi varen de boten naar huis, de lichtjes gaan aan en bedenk ik me: schoonheid te over hier, gewoon een kwestie van goed kijken naar wat het land je geeft.
Ik moet denken aan het begin van deze dag: Alecos en ik begonnen vroeg in de ochtend in het natuurpark Amakas. De zon kwam prachtig op, de nevel hing nog over de groene pracht en alles wat je hoorde waren onze voetstappen en de vogels. In de middag liep ik het dorpje Neo Chorion binnen en het leek wel alsof ik een openluchtmuseum binnenwandelde. Oude dametjes zaten achter een eeuwenoud houten apparaat waarmee ze schitterende gekleurde matjes maakten. Oude heertjes liepen hun dagelijkse rondje door het dorp. Genieten was er aan de orde van de dag.
In een zijstraatje bestelde ik een koffie bij een kafenion. 'Aangenaam, George Michael', en in één adem vertelde de eigenaar het verhaal dat hij waarschijnlijk al tig keren had verteld. Nee, geen familie van en 'Nee ook niet de beroemde zanger', maar wel het bewijs dat de echte George Michael Cypriotische roots heeft! Ik vond deze 'nep George' eigenlijk veel leuker, helemaal toen hij me vertelde over zijn traditionele huisjes vlakbij in de straat. Ik stond meteen op en glimlachte. Alecos voegde nog lachend in het Cypriotisch toe dat er niks anders opzat dan met me mee te lopen.
Dus liepen we even later samen naar zijn vijf villages houses. Prickly Pear, Fridays House, Melissi Cottage, Villa Kirithra en Kipseli Cottage: elk huis had zijn eigen naam. Verscholen achter een prachtige traditionele stenen muur, openden we één voor één de deuren van de huisjes. De gerenoveerd dorpshuisjes zijn verworden tot prachtige traditionele villa's. Privévilla's welteverstaan, want elk huisje heeft een eigen entree, tuin en een heerlijk privézwembad! En wat een sfeer, die ruimte! Hier ga ik de komende dagen blijven, besloot ik. Fridays House it is, want ik wilde voorlopig nog niet weg. Ik begon eindelijk een beetje te kijken zoals de Cyprioten hun land bewonderen.
En hier zit ik dus. Vanaf mijn balkon speur ik over de zee in de verte; in de haven van Litchi varen de boten naar huis, de lichtjes gaan aan en bedenk ik me: schoonheid te over hier, gewoon een kwestie van goed kijken naar wat het land je geeft.
€ 318.00
Cyprus Neo Chorion Logies
Arianella Appartementen
Terwijl de zon langzaam ondergaat neem ik plaats op mijn mooie privéterras. Ik slaak een diepe zucht. Wat een fijne dag was dit! Samen met Ariane, de eigenares, heb ik een wandeling gemaakt in de omgeving rondom haar bed & breakfast. Ik wist niet dat deze omgeving zo mooi was! Onderweg kwamen we de mooiste planten en bomen tegen. Ook zagen we een aantal historische gebouwen. Na een steile klim van 670 meter werd ik pas echt beloond. Vanaf de top kon ik de volledige vallei van Penedés zien. Ik zag zelfs een aantal verborgen valleien! Nadat we genoten hadden van het prachtige uitzicht en weer uitgerust waren, keerden we terug naar de bed & breakfast. En nu, terwijl de zon langzaam ondergaat, ruik ik de barbecue en geniet ik van de laatste zonnestraaltjes. Vanavond ga ik samen met Ariane en haar man genieten van een typisch Spaanse barbecue. Ik kan mijn dag niet beter afsluiten.
€ 320.00
Catalonië Torrelles de Foix Logies
Arianella Bed Breakfast
Terwijl de zon langzaam ondergaat neem ik plaats op mijn mooie privéterras. Ik slaak een diepe zucht. Wat een fijne dag was dit! Samen met Ariane, de eigenares, heb ik een wandeling gemaakt in de omgeving rondom haar bed & breakfast. Ik wist niet dat deze omgeving zo mooi was! Onderweg kwamen we de mooiste planten en bomen tegen. Ook zagen we een aantal historische gebouwen. Na een steile klim van 670 meter werd ik pas echt beloond. Vanaf de top kon ik de volledige vallei van Penedés zien. Ik zag zelfs een aantal verborgen valleien! Nadat we genoten hadden van het prachtige uitzicht en weer uitgerust waren, keerden we terug naar de bed & breakfast. En nu, terwijl de zon langzaam ondergaat, ruik ik de barbecue en geniet ik van de laatste zonnestraaltjes. Vanavond ga ik samen met Ariane en haar man genieten van een typisch Spaanse barbecue. Ik kan mijn dag niet beter afsluiten.
€ 320.00
Catalonië Torrelles de Foix Logies en ontbijt