Fattoria Pagnana
'Hmmm⦠heerlijk!' zeg ik en neem nog een slok van mijn wijn. Dit is al het derde glas dat ik proef en ze zijn allemaal even lekker. 'Ja Eliza, dit is echte Toscaanse wijn die je proeft,' zegt de lieve eigenaresse enthousiast. De eigenaresse van Fattoria Pagnana organiseert vanavond een wijnproeverij. Samen met de andere gasten geniet ik van de mooie wijnen uit haar eigen wijngaard. Alsof het nog niet genoeg is, brengt ze ons een schaal met fettuntas, typisch Toscaans brood met olijfolie. Het water loopt me in de mond, wat ziet dat er heerlijk uit. 'Ik kan me voorstellen dat jullie honger hebben gekregen, daarom kan een Toscaans hapje niet achterblijven', knipoogt ze. Ik geniet van het lekkere eten en drinken en kijk om me heen naar de mooie groene omgeving waar de appartementen mee omringd zijn. Als dit het echte Toscane is, dan wil ik nog wel even blijven!
€ 105.00
Toscane Rignano sull Arno Logies
Forte Sorgnano
'We zitten letterlijk in the middle of nowhere', had eigenaar Marco gezegd. 'Maar', had hij eraan toegevoegd, 'je hebt er juÃst het gevoel dat je op dat ene plekje op de wereld bent waar je precies wilt zijn.' En eenmaal daar aangekomen, kan ik niet anders dan concluderen dat hij meer dan gelijk heeft. Middenin het groene hart van Umbrië ligt Agriturismo Forte Sorgnano: een antiek landhuis uit de 19e eeuw, verstopt tussen de eindeloze weilanden, heuvels en bomenpracht waar je maar geen genoeg van krijgt.
De weg ernaartoe is al een feest. Vanaf het dorpje Bettona volg je vier kilometer een onverharde weg. En hoe langer je daar tussen het prachtige landschap doorslingert, hoe vrijer je je voelt. Eenmaal boven ontmoette ik Marco en wat de weg ernaartoe al was ingezet, vierde hoogtij daar bovenop de heuvel: dat uitzicht! Ik wilde niets liever dan kijken, uren turen en steeds bleef ik maar diep inademen om die oneindigende lucht van geluk in te ademen. Vlak daarna ontdekte ik: dit was pas het begin. Want daarna zag ik de olijfgaarden, de bomen, proefde ik de zelfverbouwde producten en ontmoette ik oma in de keuken die de lekkerste familierecepten kookt. Toen ging ik langs bij de twee gebouwen met de eeuwenoude meubels, de stijlvolle inrichting, de openhaarden. Alle appartementen waren even zo mooi en stijlvol.
En nu lig ik hier bij het zwembad en kijk voor de zoveelste keer mijn ogen uit. Mijn groene hart klopt, de stilte is rustig als altijd. 'Eenmaal daar wil je nergens anders ter wereld zijn', ik denk aan de woorden van Marco. Ik lach: right in the middle of everywhere!
De weg ernaartoe is al een feest. Vanaf het dorpje Bettona volg je vier kilometer een onverharde weg. En hoe langer je daar tussen het prachtige landschap doorslingert, hoe vrijer je je voelt. Eenmaal boven ontmoette ik Marco en wat de weg ernaartoe al was ingezet, vierde hoogtij daar bovenop de heuvel: dat uitzicht! Ik wilde niets liever dan kijken, uren turen en steeds bleef ik maar diep inademen om die oneindigende lucht van geluk in te ademen. Vlak daarna ontdekte ik: dit was pas het begin. Want daarna zag ik de olijfgaarden, de bomen, proefde ik de zelfverbouwde producten en ontmoette ik oma in de keuken die de lekkerste familierecepten kookt. Toen ging ik langs bij de twee gebouwen met de eeuwenoude meubels, de stijlvolle inrichting, de openhaarden. Alle appartementen waren even zo mooi en stijlvol.
En nu lig ik hier bij het zwembad en kijk voor de zoveelste keer mijn ogen uit. Mijn groene hart klopt, de stilte is rustig als altijd. 'Eenmaal daar wil je nergens anders ter wereld zijn', ik denk aan de woorden van Marco. Ik lach: right in the middle of everywhere!
€ 115.00
Umbrië Gualdo Cattaneo Logies
Appartementen Il Gavillaccio
Wanneer ik tussen de wijngaarden rijd op weg naar mijn volgende bestemming, denk ik aan het bijzondere plekje waar ik deze keer mag verblijven. Il Gavillaccio is onderdeel van de middeleeuwse vestingwerken van het voormalige kasteel van Gaville. Het gebouw waarin Il Gavillaccio is gevestigd was één van de bijgebouwen. Hoewel het kasteel zelf in de 13e eeuw is vergaan, is dit bijgebouw overeind gebleven en omgetoverd tot een prachtig appartementencomplex.
'Wat fijn dat je er bent, Eliza!', zegt eigenaresse Lorna terwijl ze aan komt lopen. Ik zie aan haar vriendelijke glimlach dat ze dat uit de grond van haar hart meent. 'Wil je zien waar je slaapt?'. Zonder op een antwoord te wachten loopt ze enthousiast richting het complex. Het gebouw is indrukwekkend door zijn middeleeuwse en romantische uitstraling; het is net een sprookje. Na de rondleiding door mijn appartement besluit ik een plekje op te zoeken bij het zwembad. Ik kijk uit over de heuvels en kom tot de conclusie dat ik hier voorlopig niet meer weg wil. Elke keer word ik opnieuw betoverd door de schoonheid van Toscane. De glooiende heuvels, de warmte van de lokale bevolking en de rust die ik hier voel zorgen ervoor dat ik altijd terugkeer naar dit gedeelte van Italië.
'Wat fijn dat je er bent, Eliza!', zegt eigenaresse Lorna terwijl ze aan komt lopen. Ik zie aan haar vriendelijke glimlach dat ze dat uit de grond van haar hart meent. 'Wil je zien waar je slaapt?'. Zonder op een antwoord te wachten loopt ze enthousiast richting het complex. Het gebouw is indrukwekkend door zijn middeleeuwse en romantische uitstraling; het is net een sprookje. Na de rondleiding door mijn appartement besluit ik een plekje op te zoeken bij het zwembad. Ik kijk uit over de heuvels en kom tot de conclusie dat ik hier voorlopig niet meer weg wil. Elke keer word ik opnieuw betoverd door de schoonheid van Toscane. De glooiende heuvels, de warmte van de lokale bevolking en de rust die ik hier voel zorgen ervoor dat ik altijd terugkeer naar dit gedeelte van Italië.
€ 135.00
Toscane Figline Valdarno Logies
Masia Mas Oller
'Ik moet je iets bekennen,' mijn goede vriend Omar en ik genieten van een café con leche in het gemoedelijke Palafolls. 'En je vindt het heel leuk.'
Niet veel later rijden we samen naar de 17e eeuwse boerderij van zijn ouders. Ik kan niet wachten, want zijn ouders hebben recent deze typische Catalaanse masia omgebouwd tot drie appartementen.
Omgeven door prachtig groen en de bergen verderop, ligt de boerderij sereen in de zon. Je maakt er letterlijk een stap terug in de Catalaanse tijd, maar wel met al het moderne comfort van nu. De eeuwenoude staldeuren doen nu dienst als toegangspoort met daarachter voor ieder appartement een eigen voordeur en samen met zijn ouders Ramon en Mari lopen we rond. 'Hier beneden waren de stallen en de keuken, boven sliep iedereen.' De drie appartementen in Catalaanse stijl zijn gezellig ingericht met banken, een open haard en in de grote keuken staat een noesten eikenhouten tafel. 'Want wij Catalanen houden van eten en gezelligheid,' lacht zijn moeder. Ik voel aan de eeuwenoude muren met de ronde keien die speels zijn gestapeld. De stalbalken prijken als verwijzing naar vervlogen tijden.
Buiten gaan we zitten op de kleurige stoelen in de tuin. Er is een gemeenschappelijk terras en een grote bbq staat klaar voor algemeen gebruik. 'Blijven jullie eten? We eten paella, met vis uit de zee verderop.' Ik glimlach. Deze rust en Catalaanse stijl en dat op vijf kilometer van de drukke Costa Brava.
'En?' Omar kijkt me lachend aan. 'De beste verrassing die ik in tijden heb gehad!' En ik zucht diep van geluk.
Niet veel later rijden we samen naar de 17e eeuwse boerderij van zijn ouders. Ik kan niet wachten, want zijn ouders hebben recent deze typische Catalaanse masia omgebouwd tot drie appartementen.
Omgeven door prachtig groen en de bergen verderop, ligt de boerderij sereen in de zon. Je maakt er letterlijk een stap terug in de Catalaanse tijd, maar wel met al het moderne comfort van nu. De eeuwenoude staldeuren doen nu dienst als toegangspoort met daarachter voor ieder appartement een eigen voordeur en samen met zijn ouders Ramon en Mari lopen we rond. 'Hier beneden waren de stallen en de keuken, boven sliep iedereen.' De drie appartementen in Catalaanse stijl zijn gezellig ingericht met banken, een open haard en in de grote keuken staat een noesten eikenhouten tafel. 'Want wij Catalanen houden van eten en gezelligheid,' lacht zijn moeder. Ik voel aan de eeuwenoude muren met de ronde keien die speels zijn gestapeld. De stalbalken prijken als verwijzing naar vervlogen tijden.
Buiten gaan we zitten op de kleurige stoelen in de tuin. Er is een gemeenschappelijk terras en een grote bbq staat klaar voor algemeen gebruik. 'Blijven jullie eten? We eten paella, met vis uit de zee verderop.' Ik glimlach. Deze rust en Catalaanse stijl en dat op vijf kilometer van de drukke Costa Brava.
'En?' Omar kijkt me lachend aan. 'De beste verrassing die ik in tijden heb gehad!' En ik zucht diep van geluk.
€ 140.00
Catalonië Palafolls Logies
Borgo della Meliana
Soms zou ik willen dat ik acht dagen in een week had. Gewoon om meer te ontdekken en nog meer te genieten. Alleen al daarom werd ik helemaal blij toen ik via via hoorde over Borgo della Meliana. Een eeuwenoude Toscaanse boerderij gelegen op een heuvel exact in de middeleeuwse driehoek Florence-Pisa-Siena! Een plek die ik natuurlijk niet aan me voorbij laat gaan. Want met zo'n Borgo en die ligging: dat herbergt wel heel veel van het goede van Toscane!
Onderweg ernaartoe merk ik het al: ik wil telkens uitstappen en weet niet waar ik kijken moet, zo mooi. Op de heuvel in de verte ligt Borgo della Meliana. Ik rijd op een mooie weg genaamd de 'Via Francigena'; de Autostrada del Sole van de middeleeuwen. Een oude pelgrimsroute naar de heilige stad Rome. Ik waan me even terug in de tijd en zie de pelgrims te voet door het Toscaanse landschap trekken.
Als ik aankom bij de Borgo staat eigenaresse Paola me al op te wachten. En zoals het een goede Italiaanse betaamt begint ze meteen passievol te vertellen over haar Borgo della Meliana. Het voormalige typische boerenbedrijf bestaat uit twee eeuwenoude gebouwen die allebei perfect in ere zijn hersteld. Met liefde voor de historie en de Toscaanse cultuur. En dat zie je direct, zowel binnen als buiten. De ruime appartementen zijn luxe, charmant en Toscaans. Paola vertelt me hoe ze de antiekmarkten afstruinde opzoek naar precies het goede meubilair. Het valt me gelijk op: dit is een plek waar je de hele tijd om je heen wilt kijken. De twee zwembaden liggen rustig tussen de Toscaanse heuvels, de eeuwenoude bouw herbergt nu prachtige appartementen. Alles is hier een lust voor het oog. Geen wonder dat de pelgrims deze route kozen. En dan te weten dat hier vlakbij ook Florence-Pisa-Siena liggen. Ik bruis van de energie. Gauw mijn koffers ophalen.
Onderweg ernaartoe merk ik het al: ik wil telkens uitstappen en weet niet waar ik kijken moet, zo mooi. Op de heuvel in de verte ligt Borgo della Meliana. Ik rijd op een mooie weg genaamd de 'Via Francigena'; de Autostrada del Sole van de middeleeuwen. Een oude pelgrimsroute naar de heilige stad Rome. Ik waan me even terug in de tijd en zie de pelgrims te voet door het Toscaanse landschap trekken.
Als ik aankom bij de Borgo staat eigenaresse Paola me al op te wachten. En zoals het een goede Italiaanse betaamt begint ze meteen passievol te vertellen over haar Borgo della Meliana. Het voormalige typische boerenbedrijf bestaat uit twee eeuwenoude gebouwen die allebei perfect in ere zijn hersteld. Met liefde voor de historie en de Toscaanse cultuur. En dat zie je direct, zowel binnen als buiten. De ruime appartementen zijn luxe, charmant en Toscaans. Paola vertelt me hoe ze de antiekmarkten afstruinde opzoek naar precies het goede meubilair. Het valt me gelijk op: dit is een plek waar je de hele tijd om je heen wilt kijken. De twee zwembaden liggen rustig tussen de Toscaanse heuvels, de eeuwenoude bouw herbergt nu prachtige appartementen. Alles is hier een lust voor het oog. Geen wonder dat de pelgrims deze route kozen. En dan te weten dat hier vlakbij ook Florence-Pisa-Siena liggen. Ik bruis van de energie. Gauw mijn koffers ophalen.
€ 145.00
Toscane Gambassi Terme Logies
Castellare di Tonda
Eeuwen en eeuwen geleden waren er twee adellijke rijke families, de Medici en Strozzi, die elkaar het licht in de ogen niet gunden. Allebei hielden ze tot in hun tenen van de dansende Toscaanse heuvels, de stilte en het zachte ochtendzonlicht. Trots waren ze ook op de weelderige kunst en de steden. De ene 'had' Florence. De ander Siena. Dankzij hun rijkdom bouwden ze de prachtigste gebouwen en lieten hun sporen na. Maar wie zwaaide de scepter? In Castellare di Tonda vond ik mijn antwoord terwijl ik zat te genieten van het Toscaanse landleven in een van de landhuizen van jawel, de familie Strozzi. In het heetst van de strijd heb je vast behoefte aan stilte en bezinning, bedenk ik me, terwijl ik uitkijk over de pijnbomen, de wijnvelden en het zachte groen. 'Hier kom je tot rust', zeiden de eigenaren Stefano en Alessandro me. Met rijkdom is het zeker gebouwd, want met 280 hectare grond heb je hier alle ruimte om je gedachten de vrije loop te laten en je ogen de kost te geven. Er zijn twaalf vrijstaande landhuizen, met elk een eigen zwembad, privacy en appartementen waar ruimte, comfort en de Toscaanse stijl zegevieren. En dan is er nog een spa- en wellnesscentrum, een tennis- en golfbaan, plekjes om uren te turen en te wandelen. 'Peace and quiet', Stefano komt aanlopen. Ik glimlach en denk aan de twee families en hun eeuwige strijd. Verderop ligt het wonderschone Florence op me te wachten. 'De Medici's moeten maar even wachten', lach ik. Want ik blijf voorlopig bij de Strozzi's in één van hun wonderschone creaties waar ik even terug ga in de tijd.
€ 145.00
Toscane Montaione Logies
Borgo Artimino
Vaak zegt een eerste indruk al genoeg. Dan is het ja of nee. En bij Borgo Artimino was het meteen: ja, met een heel groot uitroepteken. Vanochtend reed ik over een slingerende bergweg richting Borgo Artimino waar ik heb afgesproken met Lorenzo. En telkens als ik dacht: ik ben er bijna, bleek ik toch nog een bocht om te moeten. En toen doemde er ineens een groot hotel voor me op. Dat klopte volgens de aanwijzingen, want daar zou ik Lorenzo ontmoeten. Hij stapte in de auto. 'Dit is ons hotel Paggeria Medicea' vertelde hij, 'Borgo Artimino' ligt verderop. Maar de gasten van de appartementen mogen ook gebruikmaken van het zwembad en de tennisbaan hier.' Natuurlijk hadden we dat stukje langs de prachtige cipressen kunnen lopen, maar mijn geduld was niet meer te stoppen. En een paar minuten later reden we onder een grote, stenen poort door een mooi middeleeuws dorpje binnen. Met een gezellig pleintje met een restaurant en wat winkeltjes. 'Benvenuti a Borgo Artimino' hoorde ik Lorenzo nog zeggen, maar ik had alleen nog maar oog voor deze prachtige Borgo. We reden door de smalle straatjes met eeuwenoude huizen en toen kwam ik aan bij de appartementen. En ook binnen was het Toscane dat er hoogtij vierde, gecombineerd met licht en ruimte, landelijk en frisse kleuren. Lorenzo is inmiddels terug naar het hotel en ik loop een stukje door in mijn nieuwe dorp. Even sta ik stil en kijk uit over de Toscaanse heuvels en de wijnvelden die schitteren in de zon. Je hebt maar één keer een eerste indruk, bedenk ik me, en ja daarna kan het niet meer stuk.
€ 150.00
Toscane Artimino Logies
Agriturismo La Torriola
'Vanaf Pian di San Martino volg je de borden naar Torriola.' Maurizio heeft de route aan me verteld. Ik ben onderweg naar La Torriola. 'Prachtige appartementen middenin de natuur. Kleine farmhouses noem ik ze. Zonnebloemen, valleien en⦠Weet je wat: kom het zelf ervaren' zei hij vanochtend. 'Via slingerweggetjes ga je omhoog door het dorpje Pian di San Martino.' Maurizio's stem klinkt in mijn hoofd. Soms blijf ik even stilstaan bij de groene valleien die schitteren in de zon. 'Als de slingerweggetjes landweggetjes worden, zie je links een toegangspoort.' Ik ben er!
Volkomen beschut, naast een flinke strook lavendel, ligt het zwembad waar Maurizio me staat op te wachten. 'Benvenuto!' en samen lopen we rond over zijn terrein van 8 hectare. Telkens wil ik even stoppen: bij een mooi uitzicht over het oude stadje Todi of bij de ruime appartementen die inderdaad als kleine farmhouses aanvoelen met het onbewerkte hout, de open haard, de grote houten eettafel. Of nee, bij de ontelbaar veel olijfbomen of de tuin. 'Wacht hier even', zegt Maurizio als we onder het overdekte terras staan. Andere gasten drinken rustig een glaasje aan één van de tafels. En dan komt Maurizio aanlopen met een fles olijfolie, rode wijn, wat hazelnoten en verse groente. 'Voor jou. Zelf gemaakt op dit land.' Ik glimlach en wil het aanpakken. 'Maar⦠dan moet je hier wel blijven.' Ik knik zo vaak als ik kan, want dat is allesbehalve een opgave.
Volkomen beschut, naast een flinke strook lavendel, ligt het zwembad waar Maurizio me staat op te wachten. 'Benvenuto!' en samen lopen we rond over zijn terrein van 8 hectare. Telkens wil ik even stoppen: bij een mooi uitzicht over het oude stadje Todi of bij de ruime appartementen die inderdaad als kleine farmhouses aanvoelen met het onbewerkte hout, de open haard, de grote houten eettafel. Of nee, bij de ontelbaar veel olijfbomen of de tuin. 'Wacht hier even', zegt Maurizio als we onder het overdekte terras staan. Andere gasten drinken rustig een glaasje aan één van de tafels. En dan komt Maurizio aanlopen met een fles olijfolie, rode wijn, wat hazelnoten en verse groente. 'Voor jou. Zelf gemaakt op dit land.' Ik glimlach en wil het aanpakken. 'Maar⦠dan moet je hier wel blijven.' Ik knik zo vaak als ik kan, want dat is allesbehalve een opgave.
€ 150.00
Umbrië Todi Logies
Quinta da Vigia appartementen
Hmmm wat ruik ik? Heerlijke geuren lokken me steeds weer een andere kant op. Net stond ik bij een kraampje om Portugese geitenkaas te proeven en nu loopt het water me in de mond als ik een stuk queijada met karamel in mijn handen gestopt krijg. Wat is het genieten op de markt van Sintra!
Met een mand vol lekkers stap ik niet veel later mijn huurauto in. Ik heb genoeg bij me voor een picknick. Maar waar? Na kort ritje doemt ineens een prachtige baai met een fijn strandje voor me op. En in mijn ooghoek zie ik gekleurde appartementen. Dit wordt mijn plekje! Als ik mijn kleedje op het strand uitspreid, blijven de appartementen mijn aandacht trekken. Ze hebben ieder een balkonnetje en het zwembad glinstert in de zon. Daar wil ik wel wat nachtjes doorbrengen. Dan zou ik iedere ochtend naar de zee kunnen wandelen. Beter kan het niet!
Met een mand vol lekkers stap ik niet veel later mijn huurauto in. Ik heb genoeg bij me voor een picknick. Maar waar? Na kort ritje doemt ineens een prachtige baai met een fijn strandje voor me op. En in mijn ooghoek zie ik gekleurde appartementen. Dit wordt mijn plekje! Als ik mijn kleedje op het strand uitspreid, blijven de appartementen mijn aandacht trekken. Ze hebben ieder een balkonnetje en het zwembad glinstert in de zon. Daar wil ik wel wat nachtjes doorbrengen. Dan zou ik iedere ochtend naar de zee kunnen wandelen. Beter kan het niet!
€ 150.00
Costa de Lisboa Colares Logies
Terme di Sorano
Warm en zacht zijn ze, de handen van de masseur. Met regelmatige bewegingen masseren ze mijn rug, van boven naar beneden en weer omhoog. Wanneer de masseur de warme stenen op mijn rug legt, kan ik niet anders dan even kreunen. Wat is dit heerlijk. Toen ik vanochtend de 'menukaart' van het wellnesscentrum bekeek en mijn ogen vielen op de hot stone massage, zag ik mezelf al bijna liggen. Dat had ik nou altijd al eens willen doen.
De masseur wrijft met de warme stenen over de zijkanten van mijn rug, en ik sluit mijn ogen. Vanzelf dwalen mijn gedachten af naar vanochtend, toen ik aankwam in Terme di Sorano. Vanaf het moment dat ik een stap zette in mijn appartement, voelde ik me er thuis. Ooit was het een oud gebouw geweest, dat kon je wel zien. Nu was de ruimte gerestaureerd tot ruime, luxe studio, met stenen muren en zichtbare, houten balkon aan het hoge plafond. Op weg ernaartoe had ik het grote terras met ligbedden opgemerkt, en hoewel ik ook een privétuin had, besloot ik op een van de ligbedden neer te ploffen. Ik keek uit over het glooiende Toscaanse landschap en net toen ik me verwonderde over de uitgestrekte vlaktes om me heen, begon een vrouw naast me tegen me te praten. Ze vertelde hoe zij en haar kinderen vanochtend hadden paardgereden en dat de kleintjes nu lekker aan zwemmen en rondrennen waren, terwijl zij haar rust pakte. Ik nam me voor morgen een kijkje bij de stallen te gaan nemen.
âEliza?â Ik schrik wakker. De masseur staat voorovergebogen naast me en kijkt me vriendelijk aan. âZal ik je insmeren met deze crème? Je huid wordt er heel zacht en soepel van.â Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Weer voel ik haar warme handen over mijn rug bewegen. Mijn ogen vallen vanzelf weer dicht, ik voel me heerlijk relaxed.
De masseur wrijft met de warme stenen over de zijkanten van mijn rug, en ik sluit mijn ogen. Vanzelf dwalen mijn gedachten af naar vanochtend, toen ik aankwam in Terme di Sorano. Vanaf het moment dat ik een stap zette in mijn appartement, voelde ik me er thuis. Ooit was het een oud gebouw geweest, dat kon je wel zien. Nu was de ruimte gerestaureerd tot ruime, luxe studio, met stenen muren en zichtbare, houten balkon aan het hoge plafond. Op weg ernaartoe had ik het grote terras met ligbedden opgemerkt, en hoewel ik ook een privétuin had, besloot ik op een van de ligbedden neer te ploffen. Ik keek uit over het glooiende Toscaanse landschap en net toen ik me verwonderde over de uitgestrekte vlaktes om me heen, begon een vrouw naast me tegen me te praten. Ze vertelde hoe zij en haar kinderen vanochtend hadden paardgereden en dat de kleintjes nu lekker aan zwemmen en rondrennen waren, terwijl zij haar rust pakte. Ik nam me voor morgen een kijkje bij de stallen te gaan nemen.
âEliza?â Ik schrik wakker. De masseur staat voorovergebogen naast me en kijkt me vriendelijk aan. âZal ik je insmeren met deze crème? Je huid wordt er heel zacht en soepel van.â Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Weer voel ik haar warme handen over mijn rug bewegen. Mijn ogen vallen vanzelf weer dicht, ik voel me heerlijk relaxed.
€ 155.00
Toscane Sorano Logies
Quinta dos Raposeiros
Op één van mijn laatste dagen die ik in de Costa de Lisboa doorbracht was ik vastberaden een dagje te gaan leren surfen. Carlos wist al hoe het moest, maar nu moest hij mij nog overtuigen om het koude water in te gaan. We reden richting Ericeira, één van Portugal's meest bekende surfplekken. Toen we daar aankwamen moest ik even slikken. Voor me lag een ruige kust met toch wel iets te hoge golven. Dit is misschien net te ambitieus. Toch overwon mijn nieuwsgierigheid het van de angst.
Na een uurtje op mijn surfplank gestaan te hebben, sprak Tiago me aan. Ik moest wel erg moe zijn. Hij had me blijkbaar zien stoeien met de hoge golven. We raakten aan de praat en het duurde niet lang voordat hij vroeg of we zin hadden om een hapje mee te eten. Hij wilde ons trakteren op een Caldeirada, een typische Portugese visschotel. Dat hoefde hij geen tweede keer te vragen. Na zo'n energieverslindende dag krijg je honger. Carlos en ik sprongen in het fiatje en reden achter Tiago aan. Na enkele kilometers rijden zagen we vier schitterende appartementjes omringt door dennenbomen, palmbomen en fruitbomen voor ons liggen. Tiago wist me te vertellen dat ze net nieuw zijn. Ze zijn voor verhuur gebouwd. Dit heerlijke plekje moet ten slotte gedeeld worden. Daar heeft hij helemaal gelijk in!
Na een uurtje op mijn surfplank gestaan te hebben, sprak Tiago me aan. Ik moest wel erg moe zijn. Hij had me blijkbaar zien stoeien met de hoge golven. We raakten aan de praat en het duurde niet lang voordat hij vroeg of we zin hadden om een hapje mee te eten. Hij wilde ons trakteren op een Caldeirada, een typische Portugese visschotel. Dat hoefde hij geen tweede keer te vragen. Na zo'n energieverslindende dag krijg je honger. Carlos en ik sprongen in het fiatje en reden achter Tiago aan. Na enkele kilometers rijden zagen we vier schitterende appartementjes omringt door dennenbomen, palmbomen en fruitbomen voor ons liggen. Tiago wist me te vertellen dat ze net nieuw zijn. Ze zijn voor verhuur gebouwd. Dit heerlijke plekje moet ten slotte gedeeld worden. Daar heeft hij helemaal gelijk in!
€ 155.00
Costa de Lisboa Santo Isidoro Logies
Residence Il Casale
Kerkklokken luiden in de verte en de vogels fluiten terwijl ik in de schaduw zit te wachten bij Residence Il Casale. Ik ben blij dat de eigenaar van dit prachtige optrekje er nog niet is, want dan kan ik nog even rustig om me heen kijken. De mooie tuin doet Engels aan, met paadjes en bloeiende bloemen. In het midden siert de 16e eeuwse boerderij rustig omgeven door bosrijke heuvels en het stadje Cortona in de verte.
Even later komt Vittorio aanlopen, een oud Italiaans mannetje. 'Je hebt het beste plekje uitgekozen, daar zit ik ook graag!' Die ochtend breng ik door met de man die van de boerderij een prachtplek maakte om te verblijven. Het oude herstelde hij in ere: overal zie je materialen van vroeger met hoge houten plafonds, de oude muren en stalramen. Maar ook de meubels zocht hij zorgvuldig bij elkaar: alles om de Toscaanse stijl te benadrukken. In het appartement met het beschilderde bed met bloemen glimlach ik en bij elk raam blijf ik even staan om een blik naar buiten te werpen. 'En? Blijf je een nachtje?' Ik glimlach. 'Een nachtje? Ik blijf er meer dan één!' 'Wacht hier, dan haal ik je sleutel.' En met een rustige tred loopt Vittorio weg.
De vogels fluiten nog steeds en ik tuur om me heen bij het zwembad in de zon. Ik zucht diep van geluk, helemaal als hij terugkomt met een koude prosecco en mijn sleutel. 'Van het appartement met de bloemen', lacht hij. Hij ziet echt alles, dit mannetje, bedenk ik me. En dat typeert zijn plek: ontelbaar veel Toscaanse pracht om naar te kijken.
Even later komt Vittorio aanlopen, een oud Italiaans mannetje. 'Je hebt het beste plekje uitgekozen, daar zit ik ook graag!' Die ochtend breng ik door met de man die van de boerderij een prachtplek maakte om te verblijven. Het oude herstelde hij in ere: overal zie je materialen van vroeger met hoge houten plafonds, de oude muren en stalramen. Maar ook de meubels zocht hij zorgvuldig bij elkaar: alles om de Toscaanse stijl te benadrukken. In het appartement met het beschilderde bed met bloemen glimlach ik en bij elk raam blijf ik even staan om een blik naar buiten te werpen. 'En? Blijf je een nachtje?' Ik glimlach. 'Een nachtje? Ik blijf er meer dan één!' 'Wacht hier, dan haal ik je sleutel.' En met een rustige tred loopt Vittorio weg.
De vogels fluiten nog steeds en ik tuur om me heen bij het zwembad in de zon. Ik zucht diep van geluk, helemaal als hij terugkomt met een koude prosecco en mijn sleutel. 'Van het appartement met de bloemen', lacht hij. Hij ziet echt alles, dit mannetje, bedenk ik me. En dat typeert zijn plek: ontelbaar veel Toscaanse pracht om naar te kijken.
€ 160.00
Toscane Cortona Logies
Case di Gello
Ik ontmoette Giovanni in Milaan tijdens een van mijn vele stedentrips. Ik zat met mijn vriend Marcello in een restaurantje van een heerlijke pasta met zeevruchten te smullen en ondertussen was ik druk aan het vertellen over mijn nieuwe liefde Toscane en alle ontdekkingen die ik daar al had gedaan.
Giovanni, die aan het tafeltje naast ons zat, viel me in de rede toen hij hoorde dat ik de volgende dag naar Toscane af zou reizen en nog op zoek was naar een hotelletje. Of ik wel eens gehoord had van het middeleeuwse dorpje Gello: negen huizen en een kerkje, bovenop een heuvel en midden in het betoverende Toscaanse landschapâ¦
Giovanni, professor aan de universiteit van Milaan, kocht in 1963 het grootste deel van het verlaten dorpje Gello op. Met veel respect voor de originele structuur en bouwstijl renoveerde hij de huizen één voor één en maakte er een charmante, bijna mystieke plek van voor rustzoekers zoals ik. Het lijkt er echt alsof de tijd heeft stilgestaan, alsof de tijd er zelfs helemaal niet bestaat. De drie oude broodovens van het dorpje staan er nog steeds, het voormalige schooltje dat ik van Giovanni huurde zag eruit alsof de dorpskinderen elk moment weer naar binnen konden rennen en dan dat uitzicht! Zo bijzonder, dat vergeet je nooit meer.
Giovanni, die aan het tafeltje naast ons zat, viel me in de rede toen hij hoorde dat ik de volgende dag naar Toscane af zou reizen en nog op zoek was naar een hotelletje. Of ik wel eens gehoord had van het middeleeuwse dorpje Gello: negen huizen en een kerkje, bovenop een heuvel en midden in het betoverende Toscaanse landschapâ¦
Giovanni, professor aan de universiteit van Milaan, kocht in 1963 het grootste deel van het verlaten dorpje Gello op. Met veel respect voor de originele structuur en bouwstijl renoveerde hij de huizen één voor één en maakte er een charmante, bijna mystieke plek van voor rustzoekers zoals ik. Het lijkt er echt alsof de tijd heeft stilgestaan, alsof de tijd er zelfs helemaal niet bestaat. De drie oude broodovens van het dorpje staan er nog steeds, het voormalige schooltje dat ik van Giovanni huurde zag eruit alsof de dorpskinderen elk moment weer naar binnen konden rennen en dan dat uitzicht! Zo bijzonder, dat vergeet je nooit meer.
€ 165.00
Toscane Val di Cecina Logies
Le Rondini di Francesco di Assisi
'Ken je het eeuwenoude verhaal van de heilige Franciscus van Assisi?' Ik zit samen met Marco op het terras in het wonderschone Assisi. De monniken slenteren door de straatjes, de pleinen zijn gevuld met blijdschap. 'Hij is de patroonheilige van de dieren en het milieu. Hij leefde met wat het leven hem gaf. Zijn feestdag vieren we op 4 oktober.' Werelddierendag, bedenk ik me. Ik glimlach. 'Ik heb mijn mooiste bezit naar hem vernoemd', lacht Marco die ik eigenlijk pas die ochtend ontmoette. 'Mijn countryhouse hier vlakbij.' Ik spring op. 'Dat moet ik zien!' En Marco wil het me maar al te graag laten zien, trots als hij is op zijn net geopende Le Rondini di Francesco di Assisi.
Eenmaal aangekomen bij zijn Italiaanse villa met tien appartementen, ben ik omgeven door heuvels met olijfbomen, de berg Monte Subasio en Assisi in de verte. 'Rust en ontspanning, dat is het belangrijkste wat wij onze gasten willen geven.' In de tuin ligt het zwembad er mooi bij en samen bekijken we de nieuwe appartementen. Ze zijn rustiek en landelijk ingericht met Italiaanse bogen, houten plafonds, kersenhouten meubels en al het comfort dat je wenst. Goede matrassen om bij weg te dromen, een terras met uitzicht om tot in de late uurtjes Italiaans na te tafelen.
Buiten sta ik stil en kijk uit over het Umbrische land, een vogeltje pikt wat water uit de jacuzzi: 'Alles wat het leven je geeft.' Ik moet denken aan de zin van Marco van vanmiddag. Francesco di Asissi zou glimlachen bij dit zicht.
Eenmaal aangekomen bij zijn Italiaanse villa met tien appartementen, ben ik omgeven door heuvels met olijfbomen, de berg Monte Subasio en Assisi in de verte. 'Rust en ontspanning, dat is het belangrijkste wat wij onze gasten willen geven.' In de tuin ligt het zwembad er mooi bij en samen bekijken we de nieuwe appartementen. Ze zijn rustiek en landelijk ingericht met Italiaanse bogen, houten plafonds, kersenhouten meubels en al het comfort dat je wenst. Goede matrassen om bij weg te dromen, een terras met uitzicht om tot in de late uurtjes Italiaans na te tafelen.
Buiten sta ik stil en kijk uit over het Umbrische land, een vogeltje pikt wat water uit de jacuzzi: 'Alles wat het leven je geeft.' Ik moet denken aan de zin van Marco van vanmiddag. Francesco di Asissi zou glimlachen bij dit zicht.
€ 165.00
Umbrië Assisi Logies
Hotel Villa Ana Margarida
In mijn ogen is de vader van Margarida, de eigenaresse van Hotel Villa Ana Margarida, een ware artiest. Hij heeft het hotel met veel creativiteit ontworpen en geen detail achterwege gelaten. De tijd dat hij in de scheepvaart zat heeft hij hier prachtig tot uitdrukking weten te brengen.
Ik snuif de zoute lucht op, de wind waait door mijn haar. Ik begin me bijna zelf een zeevaarder te voelen. Alles wat ik om me heen zie lijken wel schatten van verre reizen over zee. De geverfde stoeltjes op de binnenplaats, het fijne uitzicht over zee en ook op mijn kamer is aan het zeevaarders thema gedacht. Al toen ik het hotel binnenliep, wist ik dat ik op een bijzonder plekje was beland. Nu ik de rest van het hotel heb gezien, is dat gevoel alleen maar sterker geworden.
Omdat hotel Villa Ana Margarida midden in het centrum is gelegen van Ericeira, ga ik zo maar eens op ontdekkingstocht door het stadje. Want net als een echte zeevaarder, doe ik niks liever dan nieuwe plekjes ontdekken. Schip ahoi!
Ik snuif de zoute lucht op, de wind waait door mijn haar. Ik begin me bijna zelf een zeevaarder te voelen. Alles wat ik om me heen zie lijken wel schatten van verre reizen over zee. De geverfde stoeltjes op de binnenplaats, het fijne uitzicht over zee en ook op mijn kamer is aan het zeevaarders thema gedacht. Al toen ik het hotel binnenliep, wist ik dat ik op een bijzonder plekje was beland. Nu ik de rest van het hotel heb gezien, is dat gevoel alleen maar sterker geworden.
Omdat hotel Villa Ana Margarida midden in het centrum is gelegen van Ericeira, ga ik zo maar eens op ontdekkingstocht door het stadje. Want net als een echte zeevaarder, doe ik niks liever dan nieuwe plekjes ontdekken. Schip ahoi!
€ 175.00
Costa de Lisboa Ericeira Logies en ontbijt
Can Llobet
'Wat zoek je?' Ik rijd tijdens de siësta door de smalle middeleeuwse straatjes van het dorpje Capmany. De inwoners zitten in de schaduw uit te buiken na de lunch. 'Ik zoek Can Llobet.' Een man glimlacht: 'Ah, van Xavi! Stap uit en drink eerst wat met ons!' Zijn aanbod klinkt verleidelijk, maar toch lonkt de gedachte van het 18e eeuwse huis en de vier appartementen van Xavi me ook. De man ziet mijn twijfel. 'Laat ik je eerst naar Xavi brengen' en samen rijden we naar Can Llobet, gelegen middenin dit prachtige dorpje.
Eenmaal aangekomen ontdek ik al gauw: eigenaar Xavi is net als de mensen die ik net ontmoette. Bij elke gast die we tegenkomen, stopt hij om een praatje te maken. 'Is alles naar wens?' Can Llobet omarmt je direct en eenmaal binnen wil je niet meer weg.
Die typische Catalaanse stenen, de gele muren, de warme kleuren, de geboogde plafonds en gezellige zitjes. En ook in de appartementen is de sfeer huiselijk en intiem. Overal vind je die eeuwenoude sfeer, gecombineerd met Catalaanse details en moderne gemakken. In de tuin blijven we stilstaan. Wat een ruimte en zie ik daar een jacuzzi? 'Hoor je de stilte?' Xavi kijkt me lachend aan. En dat midden in dit dorp. Al gauw begint hij te vertellen over alle dingen die je hier in de buurt kunt doen. Ik hang aan zijn lippen.
En nu loop ik de straatjes van Capmany in, opzoek naar de man van vanochtend. Het is tijd voor een cava, bedenk ik me. Want deze week ga ik mijzelf heerlijk onderdompelen in dat gastvrije en fantastische Catalaanse leventje.
Eenmaal aangekomen ontdek ik al gauw: eigenaar Xavi is net als de mensen die ik net ontmoette. Bij elke gast die we tegenkomen, stopt hij om een praatje te maken. 'Is alles naar wens?' Can Llobet omarmt je direct en eenmaal binnen wil je niet meer weg.
Die typische Catalaanse stenen, de gele muren, de warme kleuren, de geboogde plafonds en gezellige zitjes. En ook in de appartementen is de sfeer huiselijk en intiem. Overal vind je die eeuwenoude sfeer, gecombineerd met Catalaanse details en moderne gemakken. In de tuin blijven we stilstaan. Wat een ruimte en zie ik daar een jacuzzi? 'Hoor je de stilte?' Xavi kijkt me lachend aan. En dat midden in dit dorp. Al gauw begint hij te vertellen over alle dingen die je hier in de buurt kunt doen. Ik hang aan zijn lippen.
En nu loop ik de straatjes van Capmany in, opzoek naar de man van vanochtend. Het is tijd voor een cava, bedenk ik me. Want deze week ga ik mijzelf heerlijk onderdompelen in dat gastvrije en fantastische Catalaanse leventje.
€ 185.00
Catalonië Capmany Logies
Tenuta Lupinari
Wanneer ik tussen de goudkleurige heuvels van Toscane opeens een torentje zie opdoemen, weet ik: daar moet ik zijn. Daar ligt Tenuta Lupinari, het landgoed van Moeder en dochter Pelegrino dat zij omtoverden tot een Toscaans paradijs voor reizigers.Â
Bij aankomst word ik meteen hartelijk begroet door dochter Mariana. Het landgoed stamt uit de 16e eeuw en is al vele generaties in de familie. Moeder Pelegrino woont zelfs nog op het landgoed. En niet zomaar op een plek: in het kasteeltje! Dochter Mariana runt de gehele Tenuta; de appartementen, het restaurant, maar ook de boerderij. Tenuta Lupinari produceert namelijk haar eigen wijn. Ik kan niet wachten om vanavond een glaasje te proeven.
Eenmaal binnen voelt het helemaal alsof ik een reis in de tijd heb gemaakt. De oude elementen zijn prachtig bewaard gebleven, waardoor elk hoekje en kiertje een authentieke sfeer ademt. Prachtige hoge ramen, stenen bogen, houten meubels en romantische gordijnen en kleden; alles is zo mooi. Bij elk raam dat ik passeer moet ik even naar buiten kijken, mijn oog valt steeds weer op het kasteeltje. Het torentje valt met zijn Middeleeuwse schoonheid op tussen het vele groen. Ik zou hier kunnen wonen. Misschien moet ik Mariana even vragen of er nog een kamertje vrij is bovenin het kasteelâ¦
€ 185.00
Toscane Bucine Logies
Villa Serenella Villa Limonaia
'Daar werd vroeger de wijn gemaakt. En het andere huis deed dienst als wintertuin voor de citrusbomen die er in grote terracottapotten voor de ramen stonden,' zegt mijn goede vriend Vittorio trots. Ik mag kiezen: villa Serenella of villa Limonaia zijn van oudsher dependances van de hoofdvilla Serena. Mijn gedachten dromen eeuwen terug. Alle betoverende verhalen die je over Toscane hoort, zijn waar, bedenk ik me. Echt waar.
De tuinman is bezig in de bloeiende tuin, de pijnbomen en olijfbomen staan statig in de zon. Verderop ligt het Middeleeuwse stadje Cortona rustig tegen de heuvel. 'Rond 1800 was dit het buitenverblijf van een rijke aristocratische familie. En die staat van zijn wilden we bewaren.' Ik glimlach, want ik zie het zelfs in het zwembad voor me terug. Een beetje statig, gecombineerd met klassieke Toscaanse sferen. En als het tijd is om de gele villa's met de groene luiken te betreden, tovert Vittorio de sleutel onder een bloempot vandaan. Familiair, dat is het hier ook.
Eenmaal binnen zie ik hoe het licht door de ruitjesramen schijnt. Hoe de perfecte eeuwenoude authentieke staat gecombineerd wordt met modern comfort. De terracottavloeren, hoge houten plafonds en antiek. In de keuken stel ik me voor hoe mijn vrienden hier straks in een pan met pastasaus roeren, om daarna met z'n allen buiten te genieten van het goede leven.
'Ik kies voor de wijnvilla', lach ik. Sierlijk loop ik door mijn statige huis en bel mijn vrienden. 'Hoe ik het zou omschrijven?' vragen ze. 'Als een Toscaans gelukstatige staat van zijn.'
De tuinman is bezig in de bloeiende tuin, de pijnbomen en olijfbomen staan statig in de zon. Verderop ligt het Middeleeuwse stadje Cortona rustig tegen de heuvel. 'Rond 1800 was dit het buitenverblijf van een rijke aristocratische familie. En die staat van zijn wilden we bewaren.' Ik glimlach, want ik zie het zelfs in het zwembad voor me terug. Een beetje statig, gecombineerd met klassieke Toscaanse sferen. En als het tijd is om de gele villa's met de groene luiken te betreden, tovert Vittorio de sleutel onder een bloempot vandaan. Familiair, dat is het hier ook.
Eenmaal binnen zie ik hoe het licht door de ruitjesramen schijnt. Hoe de perfecte eeuwenoude authentieke staat gecombineerd wordt met modern comfort. De terracottavloeren, hoge houten plafonds en antiek. In de keuken stel ik me voor hoe mijn vrienden hier straks in een pan met pastasaus roeren, om daarna met z'n allen buiten te genieten van het goede leven.
'Ik kies voor de wijnvilla', lach ik. Sierlijk loop ik door mijn statige huis en bel mijn vrienden. 'Hoe ik het zou omschrijven?' vragen ze. 'Als een Toscaans gelukstatige staat van zijn.'
€ 195.00
Toscane Cortona Logies
Villa Ana Margarida
âLife needs pausesâ, is het motto van de eigenaar van Villa Ana Margarida in Portugal. Daar ben ik het natuurlijk roerend mee eens. Daarom ben ik neergestreken in een van zijn vrolijk geverfde appartementen op zo'n twintig meter boven de zee. Vanuit de tuin loopt een klein paadje rechtstreeks naar het strand en 's avonds zie ik vanaf mijn terras op spectaculaire wijze de zon in zee zakken. Een uitzicht dat me nooit vervelen zal. Dat geldt vast en zeker ook voor mijn gastheer, die jarenlang gevaren heeft. In en rondom de appartementen zijn allerlei typische kenmerken vanuit de scheepvaart verwerkt. Diverse appartementen hebben ronde scheepsraampjes en een van de villa's is zelfs als een schip gebouwd. Overal op het terrein vind ik ankers, kompassen, houten zeilbootjes, een oude schroef en dikke touwen. Vandaag voeg ik me bij de beeldige zeemeermin op de rand van het riante zwembad. Life needs pauses!
€ 195.00
Costa de Lisboa Ericeira Logies
Appartementen Torre Nova
Met een ferme dreun valt de gietijzeren deurklopper op de imposante voordeur. Het kleine binnendeurtje in de grote deur gaat open en twee Hollandse blauwe ogen kijken me aan: 'Goedemorgen! Welkom in Torre Nova!' Ik stap een grootse hal in waar ik allerlei oude werktuigen uit de streek zie. 'Werken doe je hier niet hoor!' lacht Jacqueline, als ze mijn gezicht ziet. 'Hier is het leven een feestje, en bovendien: dat deden de vroegere bewoners ook niet!'
'Dus hij heeft dit landhuis gebouwd uit jaloezie voor zijn oudere broer?' vraag ik. Ik zit samen met Jacqueline en Geert in een schaduwrijk plekje in de tuin en neem een slok van mijn cava terwijl ik de omgeving opneem. Geert heeft me zojuist de geschiedenis van het landhuis verteld. Het dorpskasteel, de Torre van Claramunt, werd na de dood van de graaf van Gironella geërfd door zijn oudste zoon. Diens jongere broer was daar zo boos om, dat hij heeft geprobeerd hem af te troeven door deze Catalaanse villa te bouwen. 'Hij noemde het Torre Nova, de nieuwe toren, maar vergat de toren erop te zetten!' lacht Geert, terwijl hij me het doorkijkje naar het dorpskasteel laat zien in de tuinmuur.
Toren of niet, deze omgeving maakt dat je je haast van adel voelt. Ik kan me levendig voorstellen hoe de âGrandeza de Españaâ hier vroeger het leven vierde. Tegelijkertijd voel ik me helemaal thuis in de grote mediterrane tuin met fruitbomen waar je gewoon de vruchten vanaf mag plukken, het grote zwembad met ligbedden en een hangmat. En dan heb ik nog niets gezegd over het interieur van het landhuis. Ook dat is indrukwekkend: de hoge plafonds met authentieke houten balken, grote ramen met luiken en de stijlvolle inrichting. De perfecte combinatie tussen authentiek en eigentijds. Het landhuis ademt ruimte en comfort. Door de ramen kijk je uit op een middeleeuws Spaans dorpje. Als ik 's avonds op mijn bed lig, realiseer ik me dat hier, in het rustige Catalonië, de nachten nog zijn zoals ze bedoeld zijn: stil, duister en met een fantastische sterrenhemel⦠Dit is de perfecte plek om je terug te kunnen trekken, maar waar het leven toch elke dag een feestje is!
'Dus hij heeft dit landhuis gebouwd uit jaloezie voor zijn oudere broer?' vraag ik. Ik zit samen met Jacqueline en Geert in een schaduwrijk plekje in de tuin en neem een slok van mijn cava terwijl ik de omgeving opneem. Geert heeft me zojuist de geschiedenis van het landhuis verteld. Het dorpskasteel, de Torre van Claramunt, werd na de dood van de graaf van Gironella geërfd door zijn oudste zoon. Diens jongere broer was daar zo boos om, dat hij heeft geprobeerd hem af te troeven door deze Catalaanse villa te bouwen. 'Hij noemde het Torre Nova, de nieuwe toren, maar vergat de toren erop te zetten!' lacht Geert, terwijl hij me het doorkijkje naar het dorpskasteel laat zien in de tuinmuur.
Toren of niet, deze omgeving maakt dat je je haast van adel voelt. Ik kan me levendig voorstellen hoe de âGrandeza de Españaâ hier vroeger het leven vierde. Tegelijkertijd voel ik me helemaal thuis in de grote mediterrane tuin met fruitbomen waar je gewoon de vruchten vanaf mag plukken, het grote zwembad met ligbedden en een hangmat. En dan heb ik nog niets gezegd over het interieur van het landhuis. Ook dat is indrukwekkend: de hoge plafonds met authentieke houten balken, grote ramen met luiken en de stijlvolle inrichting. De perfecte combinatie tussen authentiek en eigentijds. Het landhuis ademt ruimte en comfort. Door de ramen kijk je uit op een middeleeuws Spaans dorpje. Als ik 's avonds op mijn bed lig, realiseer ik me dat hier, in het rustige Catalonië, de nachten nog zijn zoals ze bedoeld zijn: stil, duister en met een fantastische sterrenhemel⦠Dit is de perfecte plek om je terug te kunnen trekken, maar waar het leven toch elke dag een feestje is!
€ 200.00
Catalonië La Torre de Claramunt Logies